In Israël is de ongerustheid over deze boycotmaatregelen aan het toenemen. Dit leidde deze week zelfs tot een speciale kabinetsvergadering in Jeruzalem over de kwestie. De Nederlandse boycotmaatregelen hebben zeker het effect gehad van een ‘wake up call’. Nederland heeft immers historisch gezien altijd een speciale band gehad met de Joodse staat en werd lange tijd beschouwd als Israël’s beste vriend in Europa.

Verder hebben de bedekte bedreigingen van EU-vertegenwoordigers over het isoleren van Israël – mochten de huidige vredesbesprekingen stuk lopen – hun uitwerking niet gemist.

Israëlische media

De Israëlische media besteedden nu ook in toenemende mate aandacht aan de boycotatmosfeer in Nederland en elders. De Britse journalistenvakbond overweegt bijvoorbeeld nu ook een boycot van Israël.

De krant Ma’ariv publiceerde op woensdag 29 januari een uitvoerig artikel over de rol die The Rights Forum (TRF) en haar leider oud-premier Dries van Agt speelt in de lobby voor boycotmaatregelen tegen Israël in Nederland. De krant kwam tot de conclusie dat Van Agt’s TRF de drijvende kracht achter de boycotcampagne is.

NGO Monitor

Die conclusie wordt gedeeld door NGO Monitor, die verklaarde dat TRF de organisatie is die achter de boycotcampagne in Nederland en de EU zit.

NGO Monitor ontdekte dat met name ex-minister van Buitenlandse Zaken Hans van der Broek voortdurend aandringt op een economische boycot van Israël. Ook legde NGO Monitor de banden bloot tussen TRF en extreem anti-Israëlische organisaties zoals Al Haq en Een Ander Joods Geluid, dat achter de boycotpogingen van het bedrijf Veolia in Nederland zat (Veolia had een aandeel in de aanleg van de tram in Jeruzalem).

NGO Monitor bracht ook de invloed van TRF op de Algemene Adviesraad voor Internationale vraagstukken (AIV), het belangrijkste advies orgaan voor de Nederlandse buitenlandse politiek, aan het licht. Een aantal TRF leden zijn namelijk lid van deze raad. Dit verklaart ook het eenzijdige rapport dat het AIV 2013 over het Midden-Oosten publiceerde. Dat rapport stond vol met onjuistheden en vertoonde een obsessie met Israël. De AIV adviseerde toen ook boycotmaatregelen tegen Israël te nemen.

Andere pro-Palestijnse organisaties die ook banden hebben met TRF waren verantwoordelijk voor het lobbyen voor een boycot bij het Nederlandse waterbedrijf Vitens en pensioenfonds PGGM. Onder hen Een Ander Joods Geluid, IKV Pax Christi en ICCO

Ma’ariv berichtte dat nu ook het Algemeen Burgerlijk Pensioenfonds onder druk wordt gezet door de zelfde organisaties om het voorbeeld van PGGM en Vitens te volgen.

SVB

De Sociale Verzekeringsbank heeft al eerder beperkende maatregelen ingevoerd op de uitkering van bijvoorbeeld AOW aan Nederlanders die in wat de bank aanduidt als ‘door Israël bezette gebieden’ wonen. Een alleenstaande die in deze gebieden woont krijgt bijvoorbeeld 20% minder AOW dan iemand die in andere delen van Israël woont.

De bank baseert haar beleid op de wet BEU maar hanteert het zelfde beleid niet voor bijvoorbeeld Nederlanders die in het door Turkije bezette deel van Cyprus wonen of in Tibet dat volstrekt illegaal bezet wordt gehouden door China.

Israëlische economie

De gevolgen van de boycotmaatregelen die nu in Europa worden gepropageerd voor de Israëlische economie moeten niet worden overschat. De economie wordt er nauwelijks door geschaad.

Dit bleek ook uit de woorden van premier Netanyahu tijdens zijn toespraak voor de INSS conferentie deze week. Israël is bijvoorbeeld bezig om in Azië nieuwe markten aan te boren. Vooral China is enorm geïnteresseerd in Israëlische hightech producten.

Israël is qua productie van deze technologische producten alle landen van de wereld ver vooruit. Bijvoorbeeld op het gebied van Cyber technologie is de Israëlische output ongeveer vijftig keer zo groot als in de rest van de wereld.

Gevaar

Het gevaar van de BDS-campagne (boycot, desinvestering en sancties) ligt dus op een ander vlak dan de economie. De politieke manoeuvreerruimte voor Israël neemt er door af. Dit is vooral waarneembaar in de discussie over de toekomst van Israëlische nederzettingen in wat wordt aangeduid als de Westoever (Judea en Samaria).

Het is geen toeval dat de boycotmaatregelen zich toespitsen op deze nederzettingen. Door de huidige campagne is bijna iedereen in de wereld ervan overtuigd geraakt dat de nederzettingen illegaal zijn en dat Israël niets anders rest dan zich volledig terug te trekken uit deze gebieden.

Vooral in Europa weigert men in te zien dat collaboratie met de BDS-beweging uiteindelijk de veiligheid van Israël ondermijnt. De harde kern van deze beweging streeft namelijk de vernietiging van de Joodse staat na. De Europese landen (Nederland voorop) geven massaal financiële steun aan organisaties die de BDS-campagne voeren. Daarmee hebben zij in feite de kant gekozen van het anti-Israëlische kamp en werken zij mee aan de ondermijning van de positie van Israël in het Midden-Oosten.