Azad, die tegenover mij zit, en goed Nederlands spreekt, vertelt bewogen maar gemotiveerd. Naast hem zit Maria die samen met hem het boek heeft geschreven over zijn leven en zijn volk, de Koerden.“Mijn vader zei voordat ik vluchtte: ‘ Jij bent de stem voor hen die geen stem hebben’. Dàt is mijn drive. Ik wil opkomen voor mijn volk omdat ze nooit een eigen nationaliteit hebben gekend”.

Eigen taal en cultuur, maar geen eigen staat

Azad Kardoi groeide op in Koerdistan onder het Iraanse regime. Koerdistan ligt ingeklemd tussen Iran, Irak, Syrië en Turkije. “Behalve in Irak hebben de Koerden onder de andere drie regimes geen vrijheid en mogen ze niet zijn wie ze zijn, al meer dan duizend jaar. Wij hebben altijd een eigen taal en cultuur gehad, maar nooit een eigen staat”. Het merendeel van de 40 miljoen Koerden die door de Koerdische diaspora over de hele wereld zijn verspreid, leeft in het Midden-Oosten. In Europa wonen 1 miljoen Koerden, en Nederland telt er zo’n 70.000.

Vlucht door de bergen

11 Jaar geleden ontvluchtte Azad onder onhoudbare omstandigheden het regime. “Het was de moeilijkste beslissing in mijn leven om weg te gaan uit het gezin van mijn ouders, 5 broers en 2 zussen. Ik vluchtte door de bergen naar het vrije deel van Noord-Irak, en toen verder naar het democratische vrije Westen, waar ik kon studeren en waar ik de Koerdische strijd bekend kon maken. Het was mijn bedoeling om naar Noorwegen te gaan. In Nederland ging ik de trein uit om iets te eten, en omdat ik daarna de aansluiting miste ben ik in Nederland gebleven. Daar aangekomen kwam ik in een asielzoekerscentrum terecht”.

Maria neemt het verhaal over. “Ik gaf taalles in het asielzoekerscentrum waar ik Azad Nederlands leerde. “Nadat hij een verblijfsvergunning had gekregen en ik zijn verhaal hoorde wist ik zeker dat ik hierover een boek moest schrijven. Hij leerde snel Engels en Nederlands en studeert nu politicologie. Ik bewonder zijn doorzettingsvermogen en het feit dat hij zijn doel wil bereiken door het verdriet van Koerdistan bekend te maken. Hij heeft mijn interesse voor de Koerdische zaak gewekt en mij gemotiveerd om dit boek met zijn hulp te schrijven. Inmiddels zijn we al begonnen met het tweede boek, wat gaat heten Het bestaan van Koerdistan, een probleem van het Westen. Dit boek zal in 2015 verschijnen.

Door de samenwerking met Azad is er een vriendschap met mij en ons gezin ontstaan die voor ons kostbaar is”. Ook Azad beaamt dit ten volle. “Ik ben dankbaar voor Maria’s inzet voor mij en mijn volk en voor de hartelijkheid van het gezin”.

Overeenkomsten tussen Koerden en Joden

Azad voegt toe dat “De geschiedenis van de Koerden veel gemeen heeft met de geschiedenis van het Joodse volk, omdat deze volken beiden te maken hebben gehad met een genocide, afwijzing en discriminatie. Ook het Joodse volk had geen eigen staat. Nu wel, en het is het enige democratische staatje in het Midden-Oosten. Ons gezin luisterde vaak in het geheim naar radio Israël. Ook de Koerden willen graag een eigen democratische staat. Omdat een groot aantal van de Koerden Joods is, zijn al 100.000 van hen naar Israël geëmigreerd. In Irak wonen nog eens 200.000 Joodse Koerden.

Regelmatig wordt door bijbelhistorici en -wetenschappers gesuggereerd dat de Koerden wel eens één van de 10 verloren stammen van Israël zou kunnen zijn, die in 722 v. Chr. werden weggevoerd naar Noord Assysrië wat nu Koerdistan is. Bijzonder is dat bijvoorbeeld de namen van de maanden van Joden en Koerden dezelfde zijn en dat uit onderzoek blijkt dat er een genetische band is met het Joodse volk”.