Sluiten

Zoeken.

Er zijn grenzen …

Door Opperrabbijn Binyomin Jacobs - 

23 augustus 2018

cyclone-fence-in-shallow-photography-951408

De maand Elloel, de voorbereidingsmaand voor de Hoge Feestdagen, wordt vergeleken met een vluchtstad (Kitsoer Sjoelchan Aroeg 128:2). Als iemand geheel buiten zijn schuld een medemens had gedood of als er sprake was van een verdachte die nog niet voor de rechtbank was verschenen, moest hij zijn toevlucht zoeken in een van de zogenaamde vluchtsteden (Numeri 35:11).

De vluchtstad bood bescherming tegen mogelijke bloedwraak van familieleden van het slachtoffer en behoedde tevens de familie tegen een ongewenste confrontatie met de moordenaar van hun dierbare. In die vluchtstad moest de dader wonen, sterven en uiteindelijk moest hij daar ook begraven worden. So far so good. Het klinkt allemaal erg logisch en vooral humaan. Maar: stel dat de vluchteling bij machte is om een medemens te redden die buiten de vluchtstad woont. Zou hij dan de vluchtstad tijdelijk kunnen verlaten? Wie één leven redt, redt als het ware de gehele mensheid! En toch luidt de wet dat hij nimmer uit de vluchtstad weg mag (makot hoofdstuk 2 11b): er bestaat in deze geen uitzondering, want: er zijn grenzen …

“Eigenlijk wil je meer doen, maar dat kun je geestelijk en lichamelijk niet aan. Laat je jezelf instorten?”

Je doet je best voor de gemeenschap en je staat voor ieder klaar. Je bent vrijwilliger en met grote overgave help je om de zieken te bezoeken, sociale bijeenkomsten te organiseren en aan ieder een luisterend oor te geven. Je doet wat je kunt en je doet het absoluut niet voor de eer. Niemand weet eigenlijk hoe intensief je inzet is. Je cijfert jezelf bijna helemaal weg. En toch gaat het niet zoals je eigenlijk zou willen. Het verdriet van de ander neem je mee. Eigenlijk wil je meer doen, maar dat kun je geestelijk en lichamelijk niet aan. Laat je jezelf instorten? Er zijn grenzen …

De maand Elloel is de maand van voorbereiding voor de Hoge Feestdagen. De maand van het kritische zelfonderzoek. Wat heb ik verkeerd gedaan? Wat had ik beter kunnen doen het afgelopen jaar? Ik zoek naar zonden die ik heb begaan. Ik heb berouw en wil mijzelf verbeteren. Ik ga dusdanig ver met mijn berouw, dat ik er depressief van word. Is dat de bedoeling van de maand Elloel? Nee, want: er zijn grenzen …

De Thora, G’ds Woord is onze huidige vluchtstad. Toen onze voorouders Thora en Traditie ontvingen riepen ze luidkeels uit: We accepteren en gaan naderhand proberen het te begrijpen. Maar soms lukt het niet om iets te vatten, niet nu en niet later. Vaak weten we afschuwelijke gebeurtenissen geen plaats te geven. De beelden die we zien in de media zijn vaak meer dan schokkend. We moeten dan soms stoppen met denken. We kunnen niet de hele wereld helpen. Heel vaak zijn we niet bij machte om de onverhoopte pijnlijke en moeizame situatie te veranderen. Het gebeurt dat er soms echt geen uitwegen zijn. Piekeren we ons dan suf over iets dat we nooit zullen en kunnen begrijpen? We proberen zo goed mogelijk als mens te leven, we doen wat we kunnen voor onze naasten, we zetten ons belangeloos in voor onze eigen gemeenschap en voor de samenleving als geheel. Maar toch: er zijn grenzen …

Ik wens u allen een gezond, goed en zoet 5779.

Moge al onze goede wensen en gebeden verhoord worden.

Moge het ons allen gegeven zijn dat we alleen maar goed doen.

Maar mogen wij ook de kracht hebben om de grens van het haalbare niet te overschrijden en waar nodig te aanvaarden.

Want: er zijn grenzen …

Jacobs website

De auteur

Opperrabbijn Binyomin Jacobs

Opperrabbijn Binyomin Jacobs werd in 1949 in Amsterdam geboren. Hij staat bekend als een bruggenbouwer en is een veelgevraagd spreker.

Doneren
Abonneren
Agenda