Sluiten

Zoeken.

Bar Mitswa in Jeruzalem

Door Julia - 

22 november 2018

Bar-Mitswa2

Bar Mitswa - Foto: Yonatan Sindel | Ministry of Tourism

‘Ik heb een rokje voor je geregeld!’ klinkt het geroep van mijn collega over de gang van Aleh. Ik kom in mijn werkkleren aangehobbeld en trek het zwarte rokje, dat tot ver over mijn knieën valt, over mijn broek aan. Snel kleed ik mij verder om en dan zie ik er voor mijn doen ‘religieus’ gekleed uit. Mijn religieuze collega’s vinden het geweldig en komen mij een voor een keuren. Samen met mijn keurig geklede collega’s ga ik naar de Bar Mitswa van een zoon van een collega.

Op het moment dat een Joodse jongen de dertienjarige leeftijd bereikt, wordt hij Bar Mitswa. Dit betekent zoon van het gebod. Hij is dan in religieuze zin volwassen. Een Joods meisje bereikt de religieuze leeftijd als zij twaalf jaar wordt. Dan wordt zij Bat Mitswa, dochter van het gebod. De jongen moet dan in staat zijn zich aan alle geboden van de Thora te houden. Voor de dertienjarige leeftijd is de vader verantwoordelijk voor de daden van zijn zoon. Een meisje krijgt geen speciale religieuze taken opgelegd.

De negen glimlachende kinderen doen de vader en moeder glimmen van trots.

De Bar/Bat Mitswa is een belangrijke gebeurtenis in religieuze gezinnen. De Joodse jongen die dertien jaar wordt, leert onder begeleiding een stuk uit de Thora. Tijdens de viering van de Bar Mitswa wordt hij dan opgeroepen om voor de eerste keer het voorbereide stuk voor te lezen. Als hij dit heeft volbracht, dan is hij een volwaardig lid van de gemeenschap. Na de dienst vindt er meestal een feestmaaltijd plaats met familie, vrienden en leden van de gemeenschap.


Samen met mijn collega’s ben ik uitgenodigd voor de feestmaaltijd en dat wil ik natuurlijk niet missen. De maaltijd vindt plaats in een feestzaal in een van de meest religieuze buurten van Jeruzalem. Ik ben wel een beetje nerveus over mijn kleding, of het wel oké is en of ik niet teveel zal opvallen met mijn rok. Maar veel tijd om hierover na te denken heb ik niet, want voor ik het weet zijn we er al.

Het valt mij meteen op dat er een mannen- en een vrouweningang is. Bij binnenkomst zie ik dat de ruimte ook is opgesplitst in een mannen- en een vrouwengedeelte. Het vrouwengedeelte wordt gevuld door vrouwen met prachtige kleren en kleine meisjes in schattige jurkjes. Een feest zonder eten is geen feest in Israël, en er worden dan ook grote hoeveelheden eten binnengebracht.

Het komt wel vaker voor dat een van de kinderen van een collega Bar of Bat Mitswa wordt. Gezinnen zijn groot en er valt vaak iets te vieren. Wat zo bijzonder en opvallend is in de werkkring, in dit geval het verpleegteam van Aleh, is dat collega’s worden beschouwd als familie. En familie is gewoon aanwezig op bijzondere gelegenheden. Het is dan ook heel normaal om ’s avonds, na een lange werkdag, weer keurig gekleed naar het werk te komen om vervolgens gezamenlijk naar, in dit geval, de feestlocatie te gaan om de viering van Bar Mitswa mee te maken. Dit draagt ook bij aan de bijzondere sfeer en eenheid binnen het verpleegteam.

De Bar Mitswa gaat op de foto met zijn broertjes en zusjes; vijf jongetjes en vier meisjes. Ik tel nog eens; er zijn toch echt negen kinderen en de tiende is op komst. De vier meisjes dragen allemaal hetzelfde blauwe jurkje en de haren zijn ingevlochten. De jongetjes dragen allemaal een pak met een blauwe stropdas. Samen gaan zij op de foto. ‘Even lachen!’ roept de cameraman en negen glimlachende kinderen doen de vader en moeder glimmen van trots.

Julia_avatar

De auteur

Julia

Julia woont en werkt in Jeruzalem. Bij Aleh zet zij zich in voor de beste zorg voor meervoudig gehandicapte kinderen. Voor cvi.nl schrijft ze over haar werk bij Aleh, maar...

Doneren
Abonneren
Agenda