Het is vrijdagmiddag. Vanavond ben ik uitgenodigd voor de shabbat bij een gezin waar ik regelmatig kom. Om niet met lege handen aan te komen, doe ik snel nog even wat boodschapjes op de markt. Een vrijdagmiddag op de markt in Jeruzalem betekent uren in de rij staan voor de kramen, maar ook vooral je ogen uitkijken naar al die verschillende mensen die op het laatste moment nog inkopen moeten doen.

Mensen banen zich een weg door de menigte met tassen vol brood, groenten, fruit en gebak. Ook ik zoek mijn weg naar die ene kraam met het lekkerste gebak van de stad.

De zon gaat bijna onder en dat betekent dat de shabbat bijna ingaat. Net op tijd arriveer ik bij mijn gastgezin. Een huis vol mensen, en ik word enthousiast begroet. Ik geniet iedere keer weer van het feit dat ik welkom ben en ik voel mij echt thuis bij dit gezin. De tafel is keurig gedekt met een wit kleed en het speciale shabbatservies. De laatste dingen worden nog snel voorbereid. Tijdens de shabbat mag er niet worden gewerkt of worden gekookt, dus alles moet op tijd klaar zijn..

De kaarsen worden aangestoken door de moeder van het gezin waarbij zij de zegen uitspreekt. Ook de kinderen van het gezin worden gezegend. Ik vind het erg mooi om te zien hoe de ouders hun hand op de hoofden van de kinderen leggen en hun de zegen meegeven.

Daarna vertrekken de mannen naar de synagoge en zit ik samen met de vrouwen te wachten op hun terugkomst. In de tussentijd bespreken wij de afgelopen week. Er hangt een vredige sfeer in huis en ik geniet ervan.

Het rituele gedeelte is voorbij en iedereen is klaar om te gaan genieten van het shabbatsmaal. Enorme hoeveelheden eten worden op de tafel gezet en de sfeer zit er goed in. De week wordt besproken en verschillende discussiepunten komen ter sprake. De shabbat brengt dit gezin dichter bij elkaar en het maakt het thuiskomen op vrijdagmiddag een feestje! Uiteraard wordt als dessert het lekkerste gebak van de stad gegeten.