We leerden veel over de woelige en vreselijke geschiedenis van de Joden in Oekraïne, maar ook over hoe de Joodse gemeenschap zich tegenwoordig ontwikkelt en meer en meer naar buiten treedt. Helemaal onderaan dit artikel vindt u wat foto’s van deze reis, maar lees vooral eerst het reisverslag!

Het voornaamste doel van de reis was toch om 2500 voedselpakketten in te pakken en te verdelen voor en tijdens Chanoeka.

De verzoeken uit heel Oekraïne (maar vooral het onrustige oosten) bleven maar binnenstromen, tot we uiteindelijk op een totaal kwamen van 3.611 voedselpakketten van elk 10 kilo. Ik zat met mijn handen in mijn haar en dacht bij mezelf: dat zal nooit lukken!

Of er zou toch een klein wonder moeten gebeuren…

Nog nooit hadden we in één maand zoveel verzoeken gekregen. Inpakken is al een heel werk, maar het logistieke gedeelte is toch een puzzelstukje.

Niet teveel nadenken en zeuren, maar met goede moed pakten we op maandag 16 en vrijdag 20 december met de groep vrijwilligers in totaal 2.511 voedselpakketten. Op datzelfde moment werden in het oosten in Donetsk 500 en in Mariupol 600 broodnodige voedselpakketten klaargemaakt voor de steden Bakhmut, Pokrovsk, Druzhkivka, Kramatorsk en Kostyantynivka (zie kaart hieronder). In deze steden hebben we voor de eerste keer voedselpakketten mogen brengen in samenwerking met de lokale Joodse gemeenschap.

tekst gaat verder onder de afbeelding

Pluspunt was dat het weer enorm meezat. Niet koud, geen sneeuw, geen ijzel. Iemand van de groep vertelde ons later dat hij had gebeden dat het niet te koud zou worden. Nou, dat hebben we aan den lijve ondervonden! We konden onderweg zelfs hier en daar koffie buiten de bus drinken!

Bij de verschillende ontmoetingen met Holocaustoverlevenden in afgelegen shtettls (dorpjes) alsook op de plaatsen waar zoveel onschuldig Joods bloed is vergoten heerste bij zowel de Nederlanders als de Duitsers veel ongeloof. Soms voelde het alsof alles niet werkelijk was.

Op een Joods massagraf staan waar baby’s en jonge kinderen levend werden begraven, of bij een rivier staan waar honderden Joodse kinderen levend in een wak werden geduwd klinkt toch als te gek voor woorden.

Tijdens het avondeten nodigden we lokaal wat muzikanten uit die dan typisch Oost-Europese klezmermuziek speelden. Zo werd het een reis met een lach en een traan.

Nadat de deelnemers waren vertrokken begon Chanoeka op 22 december, maar toen hadden al vooral veel kleine Joodse gemeenschappen hun voedselpakketten gekregen voor de allerarmsten onder hen.

De verdeling verliep vlotter dan ik dacht! Busjes reden af en aan: dan weer 300 pakketten voor Odessa, dan weer 150 voor Kirovograd, 105 voor Joodse vluchtelingen uit het Oosten, later weer 149 voor Tjerkacci en ga zo maar door.

En de sneeuw kwam maar niet. Op vrijdagmorgen 27 december om 03.30 uur vertrok een laatste lading met 255 pakketten van de in totaal 2.500. We waren eerder klaar dan gedacht!

Ja, te weinig geloof speelt soms een rol, of te pessimistisch zijn of gewoon realistisch in dit land waar soms zoveel onverwachte hindernissen een rol kunnen spelen. Wat het ook was: uiteindelijk zagen we het als een Chanoekawonder dat we overal op tijd de voedselpakketten konden wegbrengen!

Uitgerekend op vrijdagavond 27 december begon het hevig te sneeuwen en dit ging zo door tot zondag 29 december!

U als lezer hartelijk bedankt voor uw gebeden en gaven in het afgelopen jaar.

Bekijk hieronder de fotoserie (klik op een foto om deze te vergroten)