Bij de synagoge

We reden met 150 noodpakketten naar de synagoge van Chernovtsy. Daar spraken we de rabbijn en hadden we zomaar spontaan een korte dienst in de synagoge. Daar konden we een aantal jongeren iets meer vertellen over ons werk en kreeg iedereen onze nieuwe brochure mee.

Vanaf de synagoge namen we zes olim (nieuwe immigranten) mee, van vier generaties: een grootmoeder, dochter en haar man, twee kleinkinderen en een achterkleinkind. De rabbijn wenste hen veel succes bij deze beslissing. Hij grapte dat voor elke Jood die naar Israël vertrekt en twee nieuwe Joden bij komen. Hij bedoelde daarmee dat er nog steeds Joden in het verborgene zijn die nog nergens bij aangesloten zijn.

Boris en zijn gezin

Uit Odessa waren er in totaal tien olim, waaronder Boris, zijn vrouw Kayla en hun zes kleine kinderen. Boris heeft de de kleuter- tot de middelbare school bij Tikva Odessa doorlopen. Echter, pas op de universiteit werd hij religieus. Na zijn studie hielp hij met het geestelijk welzijn van de grote Joodse gemeenschap in Odessa.

Boris en Kayla hebben lang nagedacht over hun toekomst en die van hun kinderen. Ze vroegen zich af of ze de kinderen in Oekraïne of in Israël wilden laten opgroeien. Dat is een moeilijke keuze, die je niet zomaar maakt. Uiteindelijk werd de knoop doorgehakt en besloten ze om naar Israël te gaan.

Het gezin had jaren meegegroeid en geholpen in de gemeenschap van Tikva Odessa. Daar droegen ze hun steentje bij. Vandaar dat deze keuze niet makkelijk was. Tikva heeft een klein centrum in Jeruzalem, waar het gezin de eerste twee weken in quarantaine zal verblijven. Daarnaast is er in Israël een redelijk grote gemeenschap van Joodse families die betrokken waren bij het werk van Tikva. Denk bijvoorbeeld aan alle weeskinderen die in Odessa opgroeiden. Ze werden bij wijze van spreken gered uit het moeras en uiteindelijk voorgoed in Israël geplant.

Het vertrek naar Israël

Alle 32 olim werden veilig en op tijd naar de bijna lege luchthaven gebracht. Deze keer mochten alleen de mensen met een geldig vliegticket de vluchthal binnen. Het was wel uniek dat onze busjes vlakbij de vertrekhal gratis mochten staan, zo lang als we wilden.

Zojuist belde ik met Michael Brodman, die al jarenlang betrokken is bij het werk van Tikva Odessa. Hij vertelde me dat hij een enorme leegte voelde nu het gezin van Boris naar Israël is vertrokken. ‘Maar wij gaan ook, wie weet wanneer wij die eenmalige reis ook gaan maken!’

In Jesaja 43 lees je dat God een nieuwe weg door de wildernis zal aanleggen, waardoor Zijn Volk naar huis kan terugkeren. Zo was het ook voor de 32 nieuwe immigranten die op maandag 22 juni naar Israël vertrokken.

Bekijk hieronder de beelden van de alija!