Tegenover mij zit een sympathieke, maar zelfverzekerde orthodox-Joodse jonge vrouw, die een inkijkje geeft in het leven van beroemdheden. Na haar studies management, informatica, financiën en een doctoraat in openbaar beleid werd ze parlementair medewerker in de Knesset. Hoe ze dit beleefde vertelt ze in het interview.

Hoe bent u stafchef van de president geworden en wat hield dat in?

“Na drie jaar als hoofd en adviseur van het presidentiële departement van de president werd ik zijn stafchef. Dat hield onder meer in dat ik besprekingen met generaals, militaire attachés en ambassadeurs bijwoonde. Ook regelde ik staatsbezoeken en onderhield de contacten hierover met deze wereldleiders. De onderwerpen die op staatsbezoeken aan de orde kwamen besprak ik dan met de president. Ik was niet alleen bij onderhandelingen in het buitenland, maar ook in Israël, bijvoorbeeld tussen de rechter- en linkervleugel met de verkiezingen. Ik had altijd de dossiers en de laatste documenten bij de hand en legde de details uit.”

Waren er goede resultaten?

“Jazeker, die kwamen regelmatig voor. Bijvoorbeeld onderhandelingen met bondskanselier Merkel die graag onderzeeërs uit Israël wilde bestellen. En met president Biden, naar aanleiding van het bespreken van een bepaald budget. Ik vond het mooi en interessant werk. We dineerden met Poetin en kregen een koosjer negengangendiner terwijl we aten met een gouden bestek. Met Obama hebben we een keer Chanoeka gevierd.”

Hoe ziet u een tweestatenoplossing?

“Ik vraag me sterk af of dat wel werkt. In Jeruzalem en andere plaatsen in Israël leven Joden en Arabieren apart in wijken, maar toch samen. Je kunt Israël niet scheiden in twee staten. En het punt is dat Arabische mensen die in de Joodse staat wonen ook ruimte hebben in de landen rondom Israël om te wonen. Wij hebben maar een klein stukje land, en moeten we dat dan ook nog in twee stukken delen? Uiteraard hebben de Arabische inwoners van Israël rechten, en recht op gelijke behandeling, maar je kunt Israël niet zomaar in tweeën splitsen, want daar is geen ruimte voor. Joden en Arabieren wonen samen in grote plaatsen als Haifa en andere grotere plaatsen; welke lijn moet je trekken?”

Wat doet u nu voor werk?

“Ik werk nu niet meer fulltime voor de regering, maar in de privé sector. Ik help Cyber Companies, doe research voor deze bedrijven en schrijf een studie voor de Hebreeuwse Universiteit over Haredi-vrouwen en werk. Ik maak zelf ook deel uit van de Haredi gemeenschap.”

De Haredi gemeenschap is een ultraorthodoxe gemeenschap. Is uw visie binnen deze gemeenschap vooruitstrevend?

“Dat zou je misschien kunnen zeggen, want de meeste vrouwen werken niet buitenshuis, maar zorgen voor hun kinderen. Mijn man en ik kunnen gelukkig hoofdzakelijk samen voor de kinderen zorgen. Mijn man is burgemeester van Kiryat Ye'arim, waar hij voor gekozen is, maar hij is ook rabbijn en politicus. Dit mooie oude stadje uit de tijd van Samuel, waar de ark van het Verbond twintig jaar stond, ligt zo’n acht kilometer buiten Jeruzalem en wij noemen het de poort naar Jeruzalem want wij geloven vanuit de Bijbel dat de Messias naar Jeruzalem zal komen via dit stadje.”

Doet u nog iets voor de huidige regering?

“Ja, daar doe ik nog vrijwilligerswerk voor op een paar gebieden. Soms ga ik naar de ambtswoning van de huidige president Yitzhak Herzog om hem van advies te dienen. Hij vroeg mij ook als stafchef, maar omdat ik een rustiger periode nodig had, heb ik dat niet gedaan. En daarnaast doe ik nog vrijwilligerswerk voor het Ministerie van kunst en muziek in Israël. Ik ben daarin verantwoordelijk voor het budget. Leuk om te doen! Voor premier Netanyahu werk ik niet rechtstreeks, maar soms indirect, voor één van zijn ministers.”

Wat was de meest bijzondere ontmoeting die u hebt meegemaakt?

“De meest indrukwekkende ontmoetingen die ik meemaakte was onder meer met de paus. Het bijzondere daarvan was dat hij respect had voor mijn geloof en de waarde die ik daaraan toeken, toen ik zei dat ik als vrouw vanuit mijn geloof mannen geen hand kan geven. In plaats van de hand die ik hem zou moeten geven, boog hij uit respect voor mij. Dat heeft mij geraakt.

Bekijk hier de video!

En wat ook diepe indruk op mij heeft gemaakt, is de ontmoeting met president Biden in 2021. Toen ik hem geen hand kon geven en vertelde waarom, ging hij op zijn knieën en sprak zijn waardering uit voor mijn normen en waarden. Ik haal de kracht voor mijn werk uit mijn geloof, en je hoeft je principes niet op te geven om succesvol te zijn.”

Hoe ziet u de verhouding werk en gezin?

“Het belangrijkste en mooiste in mijn leven vind ik mijn gezin, mijn man en kinderen. Als ik laat thuiskom, begin ik aan mijn tweede baan, maar dat is de eerste carrière in mijn leven. Mijn man wordt overigens ook erg gewaardeerd in onze stad voor alles wat hij doet, maar het gezin staat voor ons op de eerste plaats. Het wekelijks vieren van de Sjabbat is voor ons heel belangrijk. We praten dan veel met elkaar, maar we praten aan tafel nooit over politiek. We openen de bijbel en lezen de parasja, het wekelijkse Bijbelgedeelte, en de kinderen stellen daar altijd wel vragen over.”

Bekijk hieronder een indrukwekkende uitzending met Rivka: