Sindsdien is er constant speculatie geweest over het tijdstip van de aanval en de methodes die gebruikt zouden kunnen worden. Wanneer Israël zijn danig beschadigde afschrikkingskracht zou willen herstellen, dan is er echter slechts één optie, en dat is een directe aanval op Iran op het grondgebied van de Islamitische Republiek. 

"De kop van de slang afbijten"

Met andere woorden: Israël moet nu eindelijk de "kop van de slang" afbijten, zoals voormalig premier Naftali Bennett herhaaldelijk heeft aanbevolen. Bennett gaf tijdens zijn premierschap voortdurend aan dat de zogenaamde MABAM-strategie die Israël tegen Iran hanteerde, niet langer voldoende was om een einde te maken aan de aspiraties van Iran om Israël van de kaart te vegen en om hegemonie in het Midden-Oosten te bereiken. 

MABAM is het Hebreeuwse acroniem voor Milchama bin HaMilchamot (de oorlog tussen de oorlogen) en deze strategie beoogde om Iran's opmars in het Midden-Oosten te stoppen via aanvallen op de Quds Brigade van de Islamitische Revolutionaire Garde (IRG) van de Islamitische Republiek, vooral in Syrië. Die aanvallen werden vrijwel nooit door Israël opgeëist, en zo ontwikkelde zich een grotendeels verborgen oorlog die tot afgelopen zondag al jaren voortduurde.

De aanval die Iran op 14 april uitvoerde maakte echter in feite ook een einde aan de MABAM-strategie. Voor het eerst was er sprake van een directe openlijke confrontatie tussen Israël en Iran op Israëlisch grondgebied.

Pijnlijke prijs

Tijdens zijn premierschap gaf Bennett destijds opdracht om een aanval uit te voeren op een dronebasis in Iran, nadat het regime in Teheran tot twee keer toe had geprobeerd om met een onbemand kamikaze-vliegtuig een aanval op doelen in Israël uit te voeren. Een maand na die aanval, op 22 maart 2022, gaf Bennett opdracht om Hassan Sayyad Kodeaei te liquideren in Iran. Kodeaei was degene die een plot organiseerde dat tot doel had Israëlische burgers in Turkije te vermoorden. Bennett was van mening dat Iran Israël in feite in gijzeling hield via zijn vazallen Hamas, Hezbollah en de Ansar Alaah (Houthi) militie in Jemen, en zei dat de tijd gekomen was om Iran's leiders "een pijnlijke prijs" te laten betalen.

Bennett was echter van mening dat er andere middelen waren dan regelrechte oorlog tegen Iran en pleitte voor heftige sancties en het versterken van de oppositie in Iran om het regime daar op de knieën te dwingen. Zoals iedereen nu heeft kunnen zien, hebben deze middelen geen enkel effect gehad op het regime in Teheran en zorgden er slechts voor dat Iran kon doorgaan met zijn duivelse plannen voor Israël en het Midden-Oosten.

De aanval op Israël van 14 maart heeft de regering in Jeruzalem nu een unieke kans gegeven om een herhaling uit te voeren van een operatie die plaatsvond in de nacht van 10 mei 2018, maar nu in Iran. Deze operatie, die "Kaartenhuis" werd gedoopt, vond plaats in Syrië en was de grootste militaire operatie die het Israëlische leger in veertig jaar tijd had uitgevoerd. 

Degene die het ontwerp van de operatie bedacht, was generaal Gadi Eisenkot, destijds stafchef van het Israëlische leger. Eisenkot was eerder commandant van het noordelijke commando van de IDF en legde zijn plan voor aan de Israëlische regering onder premier Benjamin Netanyahu, die zijn fiat gaf aan de operatie die Eisenkot had voorbereid.

Soleimani

In feite was het plan een val voor de Quds Brigade, destijds geleid door de uiterst sluwe IRG-commandant Qassem Soleimani. Soleimani, die op 3 januari 2020 werd geliquideerd door de Amerikaanse luchtmacht tijdens een bezoek aan Bagdad, Irak, werd geprovoceerd door een reeks IAF-aanvallen op doelen van de Quds Brigade in Syrië. Hij verloor uiteindelijk zijn geduld en besloot om Israël aan te vallen met twintig ballistische raketten. Vier van deze raketten werden neergehaald door het Iron Dome-antiraketsysteem en een Patriot-batterij in de buurt van de stad Tzefat (Safed); de rest haalde niet eens het Israëlische luchtruim. 

Eisenkot had gewacht op deze ontwikkeling en liet de IAF vervolgens met 28 F-15 en F-16-vliegtuigen meer dan 50 Iraanse doelen in Syrië aanvallen. Binnen een uur werd het grootste deel van de militaire infrastructuur van de Quds Brigade in Syrië vernietigd. De provocaties van het Israëlische leger in de weken voorafgaand aan Soleimani’s aanval werden "Operatie Schaak" genoemd en hadden het gewenste effect. De militaire opbouw van de Quds Brigade in Syrië werd door de serie IAF-aanvallen jaren teruggedrongen, en Soleimani zag af van verdere provocaties.

"Israël moet zelf beslissen"

Eisenkot is nu minister in het oorlogskabinet in Israël en was samen met Benny Gantz, eveneens een voormalige stafchef van de IDF, direct na de aanval op 14 maart voor een onmiddellijke vergeldingsaanval. Uiteindelijk werd deze aanval niet uitgevoerd, mede onder druk van de Amerikaanse regering, die vond dat het succes van de gezamenlijke verdediging tegen de 500 drones en raketten op zichzelf al een overwinning was. De regering van president Joe Biden is echter van mening dat Israël zelf moet besluiten om een vergeldingsaanval uit te voeren op Iran.

Wanneer dat uiteindelijk zal gebeuren, is het waarschijnlijk dat Israël zijn vloot van 75 F-35 Adir stealth-bommenwerpers zal gebruiken om allereerst de luchtverdediging van Iran bij de nucleaire faciliteiten uit te schakelen. Daarna zou een andere vloot van F-15- en F-16-vliegtuigen GBU-72 bunker busters en Spice-raketten kunnen gebruiken tegen de nucleaire faciliteiten van Iran. GBU-72 is een Amerikaanse 5000-pond zware bom, maar kan echter niet de diep in de grond verborgen faciliteiten zoals de nucleaire opwerkingsfabriek Fordow bereiken. Het zal voorlopig echter wel voldoende zijn om de toegang tot de ondergrondse nucleaire faciliteiten van Iran te blokkeren. Een ander doel dat de IAF-oorlogsvliegtuigen hoogstwaarschijnlijk zullen aanvallen, is de elektriciteitsvoorziening van de nucleaire faciliteiten van Iran. Op deze manier zou Iran beroofd kunnen worden van zijn gevoel van onaantastbaarheid en superioriteit.

Laatste troef

Iran zou op zijn beurt dan eindelijk het volledige potentieel van Hezbollah kunnen benutten om Israël in de problemen te brengen. De VS hebben duidelijk gemaakt dat ook in het geval van een Israëlische tegenaanval op Iran, het Amerikaanse leger zal assisteren bij de luchtverdediging van de Joodse staat. Echter, naar verwachting zullen de naar schatting 1500 raketten die Hezbollah per dag op Israël zal afvuren, door de luchtverdediging heen breken, zoals militaire experts inschatten. Iran zal echter niet snel het rakettenarsenaal van Hezbollah willen aanspreken, omdat het in feite de laatste troef is die het regime in Teheran tot zijn beschikking heeft in de oorlog tegen Israël.

Dit is het scenario dat zich binnenkort zou kunnen voltrekken.