Het heeft de afgelopen weken veel geregend en het was erg koud (drie nachten onder nul). Mijn dagelijkse wandeling was er een beetje bij ingeschoten. Maar gisteren scheen de zon weer en was het heerlijk om de velden in te gaan. Veel groen, bloemen en heel veel wilde vogels. Alles en iedereen blij dat het een paar graden warmer was. Ik was niet de enige wandelaar.

Op een van de weggetjes kwam ik een grote groep kinderen en volwassenen tegen. Ze maakten een enorme, gezellige drukte. Het leek me een familie uit een van de Arabische buurdorpen. Maar toen we elkaar passeerden, hoorden ik ze Ivriet spreken. Het waren geen Arabieren, maar bleken Joodse Israëliërs te zijn die in een hotel hier in de buurt logeerden. “Wat lijken we toch op elkaar’, ging er door mijn hoofd. Vanmorgen zag ik dit filmpje op internet.

Het is een samenwerking tussen Guy Mintus, een Israëlische jazzpianist, en Jakub Cermaque, een Tsjechische regisseur. Ze maakten een korte film met Israëlische Joodse, islamitische en christelijke kinderen met als onderwerp: “Ziet u het verschil?”

Tijdens de film speelt Guy op de piano. “Die muziek heb ik in 2014, tijdens de oorlog tussen Israël en Hamas, geschreven. Als een uiting van hoop dat het ooit goedkomt tussen ons”, vertelt hij. De kinderen in de film spelen, tekenen en poseren. “We filmden in Israëlische, Arabische en Bedoeïenendorpen, we ontmoetten honderden kinderen. We wilden laten zien dat alle Israëlische kinderen op elkaar lijken, uiterlijk en innerlijk, het maakt niet uit welke achtergrond of religie ze hebben.

Dat gemeenschappelijke overstijgt alle problemen. We leven in een complexe, vaak ingewikkelde wereld. Het is belangrijk dat we onze ogen en oren open houden voor de mooie dingen en dat ook steeds weer laten benadrukken en laten zien”, aldus Guy.