Christenen voor Israël is in 1979 in Jeruzalem opgericht door zakenman Karel van Oordt en een aantal vrienden van hem. Karel was zakenman en deed al veel handel met Israëlische bedrijven. Een paar maanden nadat Christenen voor Israël in Jeruzalem was opgericht, werd de stichting ook in Nederland opgericht. De stichting heette in de begintijd nog IP80. In 1980 was IP80 georganiseerd in twee aparte instellingen: Christenen voor Israël (gericht op voorlichting en bewustmaking van Israëls plaats in Gods handelen met de wereld) en het Israël Producten Centrum (ter bevordering van de Israëlische export). Het voornaamste doel van de stichting is om betrouwbaar Bijbels onderwijs te geven over Gods plan met Israël aan christenen. Bij het oprichten van de stichting speelde de Arabische boycot van Israëlische producten een rol. Karel van Oordt wilde graag iets voor Israël betekenen en het verkopen van Israëlische producten was een goede manier. De stichting is ook min of meer opgericht uit protest tegen de verplaatsing van de Nederlandse ambassade van Jeruzalem naar Tel Aviv, dit gebeurde mede onder druk van Arabische landen. Karel van Oordt deed het werk voor Christenen voor Israël in het begin geheel vrijwillig. De eerste officiële werknemer van de stichting was Pee Koelewijn die daarvoor werkzaam was bij de Evangelische Omroep (EO). Samen met Karel van Oordt heeft hij lange tijd leiding gegeven aan de stichting. Het hoofdkantoor van Christenen voor Israël stond eerst in Leidschendam maar verhuisde al snel naar Nijkerk waar het zich nu nog steeds bevindt.

Practice what you preach. Wie oproept om Israël te steunen, moet ook de daad bij het woord voegen. In 1982 begon Christenen voor Israël dan ook met steun aan het Jaffa Instituut, dat werd opgericht door rabbijn David Portowicz. Het instituut heeft tot doel kansarme kinderen en hun families te helpen en te ondersteunen. Door het instituut worden allerlei educatieve, recreatieve en sociale verrijkingsprogramma’s opgezet. David Portowicz is door de jaren heen regelmatig naar Nederland gekomen om te spreken voor Christenen voor Israël. Op 20 april 1992 ontving Christenen voor Israël een onderscheiding van het Jaffa Instituut voor de jarenlange financiële hulp aan de organisatie. In de loop der jaren is de stichting nog talloze andere projecten gaan ondersteunen.

In september 1984 werd de eerste krant van de stichting uitgegeven onder de naam Zicht op Israël. De oprichting van de krant was niet zozeer een kritiek op reguliere berichtgeving maar eerder een aanvulling daarop. Men besefte dat enkel het houden van spreekbeurten door het land niet genoeg was om de boodschap van Christenen voor Israël te verspreiden. Het bleek een succes. Vanaf maart 1985 werd maandelijks een krant verstuurd onder de naam Christenen voor Israël. De eerste krant bestonden uit een dubbelzijdig bedrukt vel krantenpapier. De redactie bestond uit Leo Blokhuis, Arno van Doorn en Pee Koelewijn. Later werd de naam van de krant veranderd in Israël Aktueel. Die naam draagt de krant vandaag de dag nog steeds.

De eerste Christenen voor Israël-familiedag werd georganiseerd op 7 maart 1987 in de Doelen in Rotterdam. Vanwege deze locatie kwam de familiedag ook wel bekend te staan als de Doelendag. Op de eerste familiedag spraken onder andere ds. W.J.J. Glashouwer en Shlomo Ben Amon die leider was geweest op het bekende schip de Exodus. Er waren zo’n 600 mensen aanwezig. Tot het jaar 2011 Is de familiedag jaarlijks georganiseerd. Vaste onderdelen van de familiedag waren de presentatie van de belangrijkste projecten van Christenen voor Israël en een aantal lezingen, vaak gehouden door Israëlische sprekers. Ook heeft het Holland-Koor vele malen opgetreden op de familiedag. Vanaf 2011 is er overgegaan op het organiseren van kleinere, regionale familiedagen.

In 1989 werd het Holland-Koor opgericht door Gerard van den Nieuwendijk van Isropa (een reisorganisatie) en Christenen voor Israël. Ook de EO leverde in de beginjaren een bijdrage aan het project. Het initiatief voor het opzetten van het koor kwam van wijlen Arie Pronk. Pronk was dirigent van enkele grote koren en hoofd afdeling Muziek van de Evangelische Omroep, daarnaast was hij ook overtuigd vriend van Israël. Pronk wilde het Joodse volk graag bemoedigen door het zingen van liederen. Het doel van Pronk was om met duizend zangers in Jeruzalem te zingen. Dit doel werd in 1996 verwezenlijkt. In de jaren daarvoor had het koor al een aantal keer opgetreden in Israël maar nog nooit met duizend zangers tegelijk. Teddy Kollek, voormalig burgemeester van Jeruzalem, nodigde het koor echter uit om in 1996 met duizend zangers te komen zingen in Jeruzalem ter ere van het 3000-jarig bestaan van de stad. Er werd na het verzoek hard gewerkt om het aantal leden van het koor op te voeren tot duizend en dat lukte. Er werden indrukwekkende optredens gegeven in onder andere Jeruzalem en Tel Aviv. Vele duizenden Joden waren er getuige van. Leider van het koor was en is nog altijd dirigent Jan Quintus Zwart. Later werd het koor zelfstandig, hoewel de doelstelling nog altijd dezelfde is.

Na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie in 1991 kwam er een massa-immigratie van Joden uit Rusland naar Israël op gang. Tegelijkertijd kwamen ook veel Joden uit Ethiopië naar Israël. De opvang en huisvesting van al deze immigranten verliep moeizaam. Naar aanleiding van deze situatie deed Christenen voor Israël het plan op om een Hollanddorp in Israël op te zetten. Het plan werd in samenwerking met de burgemeester van Jeruzalem, Teddy Kollek, doorgezet. Christenen voor Israël heeft altijd benadrukt niet op eigen houtje in Israël aan de slag te gaan, maar altijd samen te werken met de Israëlische overheden. Het eerste doel was om 624 eenvoudige huizen te bouwen voor de immigranten. Eind december 1991 was er door de achterban van Christenen voor Israël al zo’n 800.000 gulden bij elkaar verzameld, wat goed was voor zo’n 41 huizen. Het dorp werd geplaatst in Givat Hamatos, een gebied dat binnen de grenzen van Jeruzalem valt. In 1993 werd de bouw van het Hollanddorp voltooid. Alle straten in het dorp kregen Hollandse namen.

Voorbede speelt een grote rol binnen Christenen voor Israël. In 1994 werd onder leiding van Pieter Bénard voor het eerst een gebedsbrief opgesteld die maandelijks uitgestuurd werd naar zo’n 400 mensen. In de loop van de jaren is het aantal abonnees van deze brief uitgegroeid tot een paar duizend. Sinds een aantal jaar is de gebedsbrief vervangen door een gebedskalender. Per dag worden er in deze gebedskalender gebedspunten aangedragen die opgesteld zijn naar aanleiding van een Bijbeltekst of recente gebeurtenis in of rondom Israël. Stukken uit de gebedsbrief worden ook overgenomen in kerkbladen van lokale kerken waardoor de gebedspunten zich nog meer verspreiden.

In 1996 werd gestart met het grootste project uit de geschiedenis van Christenen voor Israël, namelijk Breng de Joden thuis. Dit project ontstond na een vraag vanuit de organisatie Exobus. Deze organisatie, onder leiding van Phill Hunter, was al geruime tijd in Oekraïne bezig om Joden thuis te brengen naar Israël maar zocht naar financiële steun om meer Joden te kunnen helpen. De Joden werden met de bussen van Good News Travels naar het vliegveld in Kiev gebracht. Christenen voor Israël wilde financiële steun geven en stelde zich ten doel om in twee jaar tijd 50.000 Joden uit Oekraïne thuis te brengen naar Israël. Dit als geschenk aan de Joodse staat die in 1998 haar 50-jarig bestaan zou vieren. Het bedrag dat Christenen voor Israël hiervoor moest inzamelen was 9 miljoen gulden. De actie werd groots begonnen in Utrecht op de Wegwijsbeurs. Burgemeester van Jeruzalem, Ehud Olmert, gaf daar het startsein voor de actie. In Nederland werd vervolgens op grote schaal actie gevoerd om het geld binnen te krijgen. Het project loopt nog altijd, hoewel het oorspronkelijke doel al lang is gehaald. Elk jaar worden er nog Joden geholpen om terug te keren naar het beloofde land.

Christians for Israel International is officieel opgericht in 1998 door de Nederlandse, Canadese, Duitse en Amerikaanse filialen van Christenen voor Israël. Voor 1998 was Christenen voor Israël al actief in het buitenland en dat begon in buurland België. In 1995 kon Christenen voor Israël haar werk in Amerika beginnen, maar helaas brak de voorzitter van de Amerikaanse tak na zes jaar met Christenen voor Israël. Inmiddels was er wel een Engelse versie van de krant en die verspreidde zich snel. Op een gegeven moment trok dit de aandacht van priester Andrew White en die haalde de krant naar Engeland. Op die manier ontstond er ook een tak van Christenen voor Israël in Engeland onder de leiding van Andrew White. In 1998 begon Christenen voor Israël met haar werk in buurland Duitsland op verzoek van een reeds bestaande Israëlorganisatie. Na de oprichting van Christians voor Israel International in 1998, is het werk enorm gegroeid. Ds. Glashouwer spreekt over heel de wereld en zijn boeken zijn in tientallen talen vertaald. Inmiddels heeft Christians for Israel tientallen afdelingen over de hele wereld.

Keren Hayesod is de officiële fondsenorganisatie voor Israël wereldwijd. Keren Hayesod zamelt geld in dat ten goede komt aan de Israëlische maatschappij en er wordt daarbij extra aandacht gegeven aan de zwakkere gemeenschappen als gehandicapten en gemarginaliseerde jongeren. Daarnaast helpt Keren Hayesod Joden wereldwijd om alija te maken en helpt ze teruggekeerde Joden om het leven in hun nieuwe land op te pakken. Veel geld dat door Christenen voor Israël opgehaald wordt, wordt in overleg met Keren Hayesod uitgegeven aan projecten. Keren Hayesod is een zeer betrouwbare organisatie gebleken, dus door samen te werken met deze organisatie weet Christenen voor Israël dat de donaties goed terechtkomen.

In 2001 brak in Israël de Tweede Intifada uit. Als gevolg hiervan werd in veel landen, waaronder ook Nederland, een negatief reisadvies uitgegeven voor Israël. Het aantal toeristen dat naar Israël ging, liep hierdoor flink achteruit. Om deze trend tegen te gaan nam de minister van Toerisme contact op met Christenen voor Israël. Aan Christenen voor Israël werd gevraagd om reizen naar Israël te organiseren om zo een positief signaal af te geven. Uit deze vraag blijkt dat de Israëlische overheid Christenen voor Israël weet te vinden en Christenen voor Israël als een betrouwbare organisatie ziet. Dit goede contact met de overheid is onder andere het werk geweest van Pee Koelewijn. Koelewijn heeft veel tijd en energie gestopt in het onderhouden van contacten met de leden van de Knesset en de overheid en dat heeft zijn vruchten afgeworpen. Christenen voor Israël reageerde positief op de vraag en is gestart met het organiseren van solidariteitsreizen. De eerste reis duurde drie dagen. Er gingen 180 mensen mee. De reis haalde het journaal. Na de eerste solidariteitsreis uit 2001 is het organiseren van reizen goed op gang gekomen en hebben er onder meer predikantsreizen en jongerenreizen plaatsgevonden.

In 2002 is het eerste kinderblad van Christenen voor Israël onder de naam TOV! verschenen. In de krant Israël Aktueel was er al een pagina speciaal gericht op kinderen en onder de naam ‘Verspieders’ werden er al activiteiten voor de jeugd georganiseerd. Sinds 2002 kwam er echter voor de jeugd ook een eigen blad. Het blad was in eerste instantie bedoeld voor de doelgroep t/m 12 jaar maar die leeftijdsgrens is in de loop van die tijd iets opgerekt. In 2005 is de TOV!Club opgericht om de betrokkenheid van de jeugd bij Christenen voor Israël te vergroten. De TOV!Club wilde de jeugd stimuleren om geld te sparen voor Israël en daarnaast werden er allerlei activiteiten georganiseerd. De presentaties die tegenwoordig op basisscholen gehouden worden vallen ook onder de TOV!Club. Er worden nu zo’n 300 presentaties per jaar gehouden. In de presentaties wordt aan de hand van allerlei Joods-religieuze voorwerpen voorlichting gegeven over het Jodendom. De presentaties vinden steeds vaker plaats op aanvraag van een school.

Christenen voor Israël heeft in 2003 het initiatief voor de oprichting van de Europese Coalitie voor Israel genomen, een platform van Europese christelijke pro-Israëlorganisaties die de zaak van Israël in de instellingen van de EU wilden gaan bepleiten met voorlichting- en lobbyactiviteiten. Na het zomerreces van 2004 werd de EC4I volledig operationeel.

Het eerste concert met de Israëlische legerband werd georganiseerd in 2004. In het voorjaar van 2006 werd voor het eerst een tournee georganiseerd onder de naam ‘Tzahal’. Van 2007 tot 2012 werd dit jaarlijks herhaald en groeide met het aantal bezoekers ook de professionaliteit van de organisatie. De laatste Tzahaltour tot nu toe vond plaats in oktober 2015.

Om de jongeren nog meer bij Christenen voor Israël te betrekken is in 2006 Isreality opgericht. Door de naam Isreality wordt benadrukt dat Israël ook nu nog een realiteit is. Israël is niet alleen het land en volk uit de Bijbel maar bestaat nog steeds. Activiteiten die onder Isreality vallen, zijn de jongerenreizen en jongerenweekenden. Daarnaast heeft Isreality een eigen tijdschrift en website. Isreality begon met het verzamelen van emailadressen van jongeren, bijv. op de EO-jongerendag. Afgelopen jaren is het aantal leden steeds meer gegroeid. In 2006 is ook Isreality International, de internationale tak van de jongerenorganisatie, opgericht.