Erdogan wilde al geruime tijd actie ondernemen tegen de Syrische Koerden die met hun YPG-militie de ruggengraat vormen van de Syrische Democratische Strijdkrachten (SDF) die grotendeels verantwoordelijk waren voor de nederlaag van Islamitische Staat (ISIS) in Syrië. Erdogan beweert echter dat de Syrische Koerden ‘terroristen’ zijn die de veiligheid van Turkije bedreigen. Iets dat Trump klaarblijkelijk gelooft, ondanks het feit de de Verenigde Staten aan de zijde van de SDF vochten in de oorlog tegen ISIS.

Trump beweerde in een Twitterbericht dat de Syrische Koerden al jaren Turkije terroriseren. Dit is pertinent onjuist. Het zijn de Turkse Koerden van de PKK, de Koerdische Arbeiderspartij, die door Erdogan bevochten worden en die tot een illegale terroristische organisatie werden bestempeld door zowel de VS en EU na Turkse druk.

Reactie Netanyahu

Premier Benjamin Netanyahu van Israël veroordeelde de Turkse agressie tegen de Koerden en waarschuwde voor een bloedbad terwijl hij de Koerden humanitaire hulp toezegde. Netanyahu sprak ook zijn waardering uit voor het “moedige Koerdische volk” dat 40 miljoen zielen telt en al decennia naar onafhankelijkheid streeft in Turkije, Irak en Syrië.

Met zijn opmerkingen distantieerde Netanyahu zich van Trump die in de VS van alle kanten onder vuur kwam te liggen na zijn beslissing, ook van leden van zijn eigen Republikeinse Partij. De premier waakte er echter voor om de Amerikaanse President te bekritiseren die algemeen als een grote vriend van Israël wordt beschouwd. Het Israëlische enthousiasme over Trump zou nu echter wel eens kunnen veranderen.

Turkse aanval

Kort nadat het nieuws over de Amerikaanse terugtrekking uit Noord-Syrië bekend werd begon het Turkse leger luchtaanvallen en artilleriebeschietingen op doelen in het grensgebied met Syrië dat al jaren onder zelfbestuur van de Koerdische Democratische Unie Partij (PYD) en Koerdische Nationale Raad (KRC) staat. De operatie draagt de belachelijke naam ‘Operatie Vredeslente’ en beoogt officieel om een ‘veilige zone’ van circa dertig kilometer breed te creëren langs de Turkse grens in Syrië waar de Koerden hun autonome entiteit Rojava hebben gesticht na het begin van de Syrische burgeroorlog.

Erdogan zegt dat hij een groot deel van de meer dan drie en half miljoen Syrische vluchtelingen in Syrië wil repatriëren naar deze bufferzone en dreigde op donderdag de Europese Unie met de uitzetting van deze vluchtelingen naar Europa als de EU iets onderneemt tegen de Turkse agressie. Dit weerhield het Nederlandse parlement er echter niet van om sancties aan te kondigen tegen Turkije.

Sancties

Minister Sigrid Kaag van Buitenlandse Handel sprak over een ‘breed aantal maatregelen’ die in EU-verband en NAVO-verband tegen Turkije zouden moeten worden genomen en waarschuwde Turkije tegen het vrijlaten van ISIS-terroristen die in Turkse en Syrische gevangenissen zitten. De Nederlandse veroordeling van Turkije en het aankondigen van sancties werden gesteund door de coalitiepartijen en de meeste oppositiepartijen inclusief de Socialistische Partij en Groen Links.

Defensieminister Ank Bijleveld zei dat Turkije onverantwoordelijke risico’s heeft genomen met de nieuwe invasie in Syrië en merkte verder op dat Nederland niet moet vergeten wat de Koerden en de SDF hebben gedaan in het gevecht tegen ISIS.

Onbetrouwbaar

In Israël werd echter vooral naar Trumps gedrag gekeken, omdat de plotselinge beleidsverandering ten aanzien van een Amerikaanse bondgenoot (SDF) gezien wordt als een teken van onbetrouwbaarheid van Trump. In de Israëlische media werd Trump voor de eerste keer vergeleken met de voormalige Amerikaanse President Barack Obama die als een zeer onbetrouwbare bondgenoot van de Joodse staat werd gezien.

Amos Gilad, het zeer gerespecteerde en goedingevoerde voormalige hoofd van de militaire inlichtingendienst in Israël, zei dat gezien het feit dat de VS plotseling een voorname bondgenoot in het Midden-Oosten verraadden Israël reden had om zich zorgen te maken over het bondgenootschap met de Amerikanen. Gilad zei tijdens een interview met de Legerradio dat Trumps buitenlandse politiek negatieve effecten heeft op Israël en niet omgedraaid.

“Trumps inactiviteit in het licht van de Iraanse agressie tegen Saoedi-Arabië, dat vorige maand door Iran werd aangevallen met drones en kruisraketten, en na het neerschieten van een peperdure Amerikaanse drone in de lucht boven de Perzische Golf projecteert zwakheid”, zei Gilad.

Zowel Gilad als Amiram Levin, de voormalige commandant van Israëls noordelijke legerhoofdkwartier, zeggen dat Trumps acties door Israël moeten worden geïnterpreteerd als een teken dat de Joodse staat alleen op zichzelf kan vertrouwen als het er op aankomt.

Wellicht was dit de reden dat ook premier Netanyahu op donderdag zei dat Israël alleen op zichzelf kan vertrouwen. De premier zei tijdens een herdenkingsplechtigheid ter gelegenheid van de zesenveertigste verjaardag van de Jom Kippoeroorlog dat de basisregel die Israël moet gidsen is dat het land slechts op zichzelf kan vertrouwen wanneer het gaat om de dreiging van vijanden.

Rol van Turkije

Netanyahu zweeg over de rol van Turkije maar zijn minister van Buitenlandse Zaken Yisrael Katz maakte eerder deze week bekend dat Israël actie voorbereid tegen de groeiende Turkse bemoeienis met de interne Israëlische binnenlandse politiek. Katz heeft zijn team opdracht gegeven om een plan te ontwerpen dat beoogt een einde te maken aan de groeiende Turkse invloed in Arabisch Jeruzalem waar het Erdoganregime via financiële- en andere hulp probeert het werk van islamistische organisaties te promoten en om de Jordaanse invloed over de dagelijkse gang van zaken op de Tempelberg terug te dringen.

Erdogan wordt door ook Israël beschuldigd van het steunen van Hamas en andere fanatieke Palestijnse groepen die streven naar Islamisering van de Palestijnse maatschappij.

“De dagen van het Ottomaanse Rijk zijn over” beweerde Katz, maar de gebeurtenissen deze week in Noord-Syrië laten zien dat Erdogan deze mening niet deelt. De nieuwe Turkse invasie heeft niets te maken met het bestrijden van ‘terroristen’ maar alles met Erdogan’s droom om het Ottomaanse Rijk nieuw leven in te blazen. Dit is iets dat de Turkse dictator vaker in het openbaar heeft laten doorschemeren.