Aanleg pijpleiding

De toevoeging van Turkije – een land dat diplomatieke betrekkingen onderhoudt met Israël en ooit een bondgenoot van de joodse staat was – aan de lijst van veiligheidsdreigingen is gerelateerd aan de oorlogszuchtige acties van de Turkse dictator Recep Tayyip Erdogan in het Midden-Oosten, zei de IDF in de beoordeling. Erdogan hekelt Israël routinematig voor haar beleid ten aanzien van de Palestijnse Arabieren en gebruikt het om het land te vergelijken met Nazi-Duitsland. De Turkse leider bedreigt Israël ook over een plan om een pijpleiding in de Middellandse Zee aan te leggen die Israëlisch gas uit het Leviathan gasveld naar Europa zal brengen.

De Turkse leider heeft vorige maand een memorandum met Libië ondertekend over de koppeling van de zogenaamde economische zones in de Middellandse Zee van beide landen. De deal was duidelijk bedoeld om te voorkomen dat Israël, Griekenland en Cyprus hun plan voor de aanleg van de pijpleiding zouden realiseren en om de verwachte gasreserves in deze zones te claimen.

“Andere internationale actoren kunnen geen exploratieactiviteiten uitvoeren in de gebieden die zijn gemarkeerd in het Turks-Libische memorandum. Grieks Cyprioten, Egypte, Griekenland en Israël kunnen geen aardgas transmissielijn opzetten zonder de toestemming van Turkije,” zei Erdogan nadat Israël de gaspijpleiding met Griekenland en Cyprus had ondertekend. Het Turkse ministerie van Buitenlandse Zaken ontbood later de Israëlische ambassadeur in Ankara om hem te vertellen dat de aanleg van de gasleiding de goedkeuring van Turkije vereiste en dat de pijp niet nodig was, aangezien er al een vergelijkbare pijpleiding is van Azerbeidzjan naar Turkije en van daar naar Europa.

Erdogan en Libië

Erdogan mengde zich onlangs ook in de Libische burgeroorlog en heeft na het sturen van wapens naar de door de VN erkende Regering van National Akkoord (GNA) nu 2.000 islamitistische strijders van het Syrische nationale leger SNA(voorheen het vrije Syrische leger- FSA) in Libië ingezet. Een van deze Syrische jagers zei in een bericht op sociale media dat ze in Libië waren om ‘islam te verdedigen’. Intussen zijn 14 Syrische islamisten omgekomen in het geweld en hun lichamen zijn teruggevlogen naar Syrië.

Erdogan stuurde verder slechts 35 militairen van het Turkse leger naar Libië die niet deelnemen aan de gevechten maar slechts een adviserende rol hebben. Ze helpen het GNA leger dat wordt ondersteund door Turkije, Italië en Qatar, terwijl het oppositie leger van generaal Khalifa Haftar wordt ondersteund door Rusland, Egypte, Jordanië, Frankrijk en de Verenigde Arabische Emiraten. Rusland en Turkije probeerden een confrontatie tussen de door Turkije gesteunde Syrische islamisten en de Russen en een dreigend offensief van het Libische nationale leger van Haftar, dat Tripoli sinds april vorig jaar belegert, te voorkomen door een conferentie over een wapenstilstand te organiseren.

Haftar weigerde echter na onderhandelingen de voorgestelde conceptovereenkomst te ondertekenen en zei dat het niet aan zijn eisen voldeed en keerde terug naar Libië. Zijn gedrag maakte Erdogan woedend. Hij vertelde het Turkse parlement dat hij niet zou nalaten “Haftar de les te geven die hij verdient”. Ook uitte hij zijn ongenoegen over de Russische president Vladimir Poetin, die volgens hem de handtekening van Haftar zou moeten leveren. De gevechten in Libië zijn nu naar verluidt hervat voorafgaand aan een nieuwe vredesconferentie in Berlijn volgende week.

Erdogan en Syrië

Dan is er de bemoeienis van Erdogan in Syrië, waar hij islamitische rebellengroepen in de provincie Idlib steunt. De Turkse leider heeft al drie interventies uitgevoerd zogenaamd om zogenaamde ‘de-escalatiezones’ of ‘veilige zones’ te creëren ‘waar de meeste van de 3,5 miljoen Syrische vluchtelingen in Turkije zouden worden herplaatst. In werkelijkheid wilde Erdogan de Koerden verdrijven uit de autonome regio Rojova langs de Turkse grens in Syrië en door dit te doen pleegde hij etnische zuivering, omdat hij de bezette regio opnieuw bevolkt met Syrische Soennitische Arabieren.

Nadat de door Rusland gesteunde pro-Assad-coalitie vorderingen maakte in Idlib, waardoor 400.000 Soennitische Syriërs hun huizen verloren en richting de Turkse grens vluchtten, werkte Erdogan samen met Poetin om een staakt-het-vuren te bereiken dat wankel bleek te zijn. De Turkse leider sprak dinsdag het Turkse parlement toe en waarschuwde Assad om het nieuwe staakt-het-vuren niet te schenden. Turkije is vastbesloten om verdere aanvallen door het Assad regime in strijd met de wapenstilstand te voorkomen. “Iedereen zou moeten zien en accepteren dat dit geen grap is. Turkije zal absoluut doen wat het zegt dat het zal doen, “zei Erdogan tegen de leden van zijn AKP partij. Dit gebeurt allemaal terwijl de oppressie tegen Turkse tegenstanders van Erdogan doorgaat.

Beledigen van de president

Human Rights Watch publiceerde zojuist een schokkend rapport over de vervolging en detentie van mensen die Erdogan hebben ‘beledigd’ of die beschuldigd worden van het deelnemen aan de vermeende coupe tegen de Turkse leider in 2016. Tussen 2010 en 2017 werden 12.893 mensen vervolgd wegens belediging van de president. Aanklachten tegen 12.305 van deze Turken werden ingediend door advocaten die Erdogan vertegenwoordigen”, meldde HRW. “Tienduizenden mensen zijn gevangen gezet in afwachting van hun proces en ongeveer 150.000 ambtenaren, militairen en anderen hebben hun baan verloren of zijn geschorst als onderdeel van hardhandig optreden van de Turkse regering na de staatsgreep van 15 juli 2016 “, aldus het rapport.

“Naar schatting 8.500 mensen, waaronder gekozen politici en journalisten, blijven in voorlopige hechtenis wegens vermeende banden met de verboden Koerdische Arbeiderspartij (PKK), een gewapende groep die al meer dan drie decennia in oorlog is met Turkije,” volgens HRW. “Turkse autoriteiten blijven websites blokkeren en bevelen de verwijdering van online inhoud, terwijl duizenden mensen in het land worden geconfronteerd met strafrechtelijke onderzoeken, vervolgingen en veroordelingen voor hun berichten op sociale media,” meldde de mensenrechtenorganisatie.

Als u dit bekend in de oren klinkt, omdat het doet denken aan andere dictatoriale regimes zoals die in Iran, de overeenkomsten houden hier niet op. Erdogan heeft zojuist nieuwe wetgeving geïntroduceerd op basis van de Sharia, de islamitische wet, meldde Al-Monitor. Voor het eerst in de geschiedenis van Turkije zijn er volgens de nieuwssite ‘religieuze regels in de publieke sfeer’. “De Turkse regering heeft islamitische richtlijnen opgesteld om inspecties op rentevrije financiering te reguleren. Onafhankelijke inspectiekantoren zullen zich moeten houden aan islamitische regels en gevestigde islamitische praktijken bij het inspecteren van de rentevrije financiële instellingen ”, aldus Al-Monitor.

Dit alles maakt duidelijk dat de actie van de IDF om Turkije toe te voegen aan de lijst van Israëls veiligheidsbedreigingen terecht is. Turkije probeert net zoals Iran haar invloedsfeer in het Midden-Oosten uit te breiden en doet dit ook in Israël waar in Jeruzalem wordt geprobeerd om de Arabieren te radicaliseren en om Turkije tot de beschermheer van de de el-Aksa moskee op de Tempelberg te maken in plaats van Jordanië.