Wat is de achtergrond?

Israël is van plan om een stukje van de ‘Westbank’ onder Israëlisch bestuur te plaatsen. Dat is tegen het zere been van de internationale politiek. Dit gebied (wij noemen het liever volgens de Bijbelse benaming Judea en Samaria) is ongeveer het meest omstreden stukje aarde ter wereld. Veel mensen vinden dat Joden niet het recht hebben om daar te wonen. Het zou een Palestijnse staat moeten worden. Dit plan van Israël was de aanleiding voor de Wereldraad van Kerken om op 19 mei een brief te sturen aan alle Europese ministers van Buitenlandse Zaken. Die brief is 1 op 1 overgenomen door de Nederlandse Raad van Kerken, die ‘m nog een keertje aan minister Blok heeft gestuurd.

Waarom is CvI boos over deze brief?

Omdat de RvK zich bemoeit met politiek door de minister op te roepen om Israël sancties op te leggen. Enerzijds zeggen ze dat de kerk een bijzondere band heeft met Israël vanuit de Bijbel, maar anderzijds laten ze Israël keihard vallen, door de minister op te roepen om Israël te bedreigen met economische sancties. Wij vinden dat de RvK haar boekje ver te buiten gaat.

Deze oproep van de RvK past trouwens in een veel breder plaatje, waarin de Joodse staat Israël steeds vaker in het beklaagdenbankje wordt geschoven. We weten dat dit gebeurt. Maar dat de kerk vrolijk meedoet, is bij CvI behoorlijk in het verkeerde keelgat geschoten. En bovendien: doordat de Raad van Kerken zich zo éénzijdig tegen de Joodse staat Israël keert, voelt de Joodse gemeenschap zich opnieuw in de kou gezet.

CvI weet dat heel veel lokale kerken die aangesloten zijn bij de RvK, en ook veel kerkmensen die bidden voor Israël, niet achter deze brief staan waarin wordt opgeroepen tot een boycot. Dat blijkt ook, want vele honderden christenen hebben gereageerd door te schrijven. En daar blijkt iets heel opmerkelijks uit…

Wat is de reactie van de lidkerken?

De VPE (Verenigde Pinkster- en Evangeliegemeenten) reageerde meteen op 3 juni met een verklaring dat zij niet wisten van deze RvK-brief en het er ook niet mee eens zijn. De VEG (Vrije Evangelische Gemeenten) sloot zich daar op 4 juni snel bij aan. Ook het Leger des Heils heeft aangegeven niet achter de brief te staan. Het Bisschoppelijk bureau van de Oud-Katholieke Kerk schreef in een reactie van één van de brievenschrijvers: ‘Ik heb werkelijk geen idee waar u het over heeft’. Dit doet vermoeden dat de RvK op eigen houtje heeft gehandeld.

De PKN hield zich in eerste instantie op de vlakte met een verwijzing naar het Israël/Palestina-standpunt op hun website. De Gereformeerde Bond echter (die deel uitmaakt van de PKN) heeft op 9 juni wel een stevige reactie gepubliceerd tegen de RvK-brief.

Wat was de reactie van de Raad van Kerken op onze oproep?

We kregen op 3 juni een lange brief terug van de RvK, waarop wij weer op 5 juni met een lange brief hebben gereageerd. We lichten de hoofdlijnen er voor je uit. Want zij vinden dat CvI onterechte beschuldigingen uit. Maar dat is niet zo, en dat laten we hier zien:

RvK schrijft: De Palestijnse kerkleiders zouden unaniem zijn in hun kritiek op Israël.

> Antwoord CvI: Dit klopt niet, het geeft slechts een heel eenzijdig beeld. Er zijn veel Palestijnse en Arabische christenen in Israël die juist achter Israël staan.

RvK schrijft: De RvK ontkent dat ze oproepen tot het opschorten van het EU-associatieverdrag met Israël.

> Antwoord CvI: In de brief aan Blok staat toch echt dit (vertaald in het Nederlands): “De WCC en de MECC roepen de EU dan ook op ervoor te zorgen dat aan dergelijke annexatie reële gevolgen worden gegeven, zoals die welke de EU heeft aangenomen als reactie op de annexatie van de Krim door Rusland. Bovendien, als de staat Israël doorgaat met de geplande annexatie, moet de EU de associatieovereenkomst EU-Israël zeker opschorten“. De hier bedoelde consequenties zijn zware economische sancties, zoals destijds door de EU opgelegd aan Rusland. En het associatieverdrag moet blijkbaar ‘zeker’ opgeschort worden.

Hier zit volgens ons geen woord Frans bij… De RvK ondersteunt dus wel degelijk de oproep tot opschorting van het associatieverdrag.

RvK schrijft: Vele malen heeft de RvK haar afschuw uitgesproken over aanslagen en andere vormen van (religieus) geweld.

> Antwoord CvI: Daar zijn wij nog niet zo zeker van. Wanneer heeft de Raad van Kerken een brandbrief gestuurd naar de minister om op te roepen tot economische boycot van een ander land? Wanneer heeft de RvK zich bij de minister beklaagd over de raketten uit Gaza, over de bonussen die Palestijnse terroristen krijgen als ze Joden vermoorden, over de weigering van Palestijnen om te onderhandelen over vrede, over de Palestijnse leider Abbas, die zegt dat er geen enkele Jood in een toekomstig Palestina mag wonen? Het antwoord daarop weten we eigenlijk al: daarover zwijgt de RvK. Daarmee tonen ze eenzijdige verontwaardiging.

Wat zijn de laatste ontwikkelingen?

Op 10 juni kwam de RvK bij elkaar om over dit heikele punt te vergaderen. Na afloop van deze vergadering publiceerde de PKN op 10 juni deze verklaring op hun website, waarin ze aangeven achter de intentie van de RvK-brief te staan aan minister Blok, maar de oproep tot sancties vinden ze “een stap te ver”.

De RvK volgt een dag later (op 11 juni) met deze verklaring. Daarin schrijven ze onder meer: “Het spijt ons als Raad dat de brief die onder de aandacht van de minister is gebracht heeft geleid tot onrust en verwarring. Het is onze overtuiging dat een brief met onze eigen woorden zorgvuldiger tot uitdrukking had kunnen brengen waarvoor wij aandacht wilden vragen.” Drie van de achttien lidkerken hebben aangegeven niet achter deze verklaring te kunnen staan: de VPE, de VEG en het Leger des Heils.

Christenen voor Israël is blij dat de zorgen van zo veel christenen in Nederland gehoord zijn, maar vindt ook dat de RvK hun fout moet goedmaken, door de brief aan minister Blok terug te trekken. Daarom publiceren we deze verklaring op 11 juni op onze website, waarin onder meer dit staat: “Het is juist de roeping van de kerk om dat Bijbels getuigenis te laten klinken. We hebben als kerk meer om ons op te beroepen dan alleen het internationale recht, waaraan volgens sommigen Israël zich niet zou houden. Het Woord van God spreekt over het land dat God aan Abraham en zijn nageslacht beloofd heeft. Ezechiël heeft het over de belofte van terugkeer van het volk naar het land van hun vaderen, voordat het vrederijk aanbreekt: ‘Zij zullen wonen in het land dat Ik aan Mijn knecht, aan Jakob, gegeven heb, waarin uw vaderen gewoond hebben. Zij zullen daarin wonen, zij met hun kinderen en hun kleinkinderen, tot in eeuwigheid, en Mijn Knecht David zal tot in eeuwigheid hun Vorst zijn’.”

Kortom?

Kortom, het laatste woord is hierover nog niet gezegd. De RvK zou moeten verbinden in plaats van scheiding en onenigheid te brengen. Met elkaar moeten we de goede strijd strijden, opdat de Kerk Israël mag gaan zegenen.

Lees hier de complete briefwisseling terug:

• Bericht RvK – 19 mei 2020
• Brief RvK aan Blok – 11 mei 2020
• Brief CvI aan RvK en lidkerken – 2 juni 2020
• Oproep CvI – 2 juni 2020
• Reactie VPE – 3 juni 2020
• Reactie RvK aan CvI – 3 juni 2020
• Reactie VEG – 4 juni
• Reactie CvI aan RvK en lidkerken – 5 juni 2020
• Reactie Gereformeerde Bond – 9 juni 2020
• Verklaring PKN – 10 juni 2020
• Verklaring RvK – 11 juni 2020
• Verklaring CvI – 11 juni 2020