Een draad wordt op ongeveer zes meter hoogte rond een bepaald gebied gespannen. Die draad creëert als het ware een symbolische omheining waarbinnen je mag dragen. Ook al is er een eroev, het betekent niet dat alles nu vervoerd mag worden. Het moet in ‘de sfeer van Sjabbat’ blijven. Schrijfwaren, een telefoon of een iPad mogen bijvoorbeeld niet.

De eroev bestaat al sinds de Sinaïsche wetgeving (1312 voor de gewone jaartelling) en is gebaseerd op de muren van een stad. Indien een stad of nederzetting geen muren of omheining had, dan werden de muren van het woonhuis of erf automatisch de begrenzing van de eroev. Toen de stadsmuren van veel steden werden afgebroken werd, waar mogelijk, een symbolische eroev rond een stad gecreëerd.

De eroev bij ons dorp.

Leuk om te weten. Eroevien zijn bijvoorbeeld in Londen, New York, Antwerpen en Straatsburg. Ook Amsterdam heeft er een. Die wordt beheerd door de Nederlands-Israëlietische Hoofdsynagoge (NIHS Amsterdam). In Israël heeft iedere Joodse stad een eroev. Dit is in de Israëlische wet bepaald en staat onder controle van het lokale staatsrabbinaat. Elke vrijdag wordt de eroev gecontroleerd door controleurs die zijn aangewezen door het opperrabbinaat.