Toen we op 5 augustus 130 voedselpakketten afleverden in Tulchin, waar de 84-jarige Rita Schweibes (ze was in januari 2019 in Nederland) verantwoordelijk is voor de kleine Joodse gemeenschap, was ze niet echt welgezind en dat zie je meteen aan haar gezicht. "Waarom komen jullie niet meer met groepen? Waarom is niemand meer geïnteresseerd in ons verhaal?"

Toen we haar vertelden dat we al verschillende groepen uit Nederland, België, Duitsland en Italië helaas hebben moeten annuleren vanwege coronasituatie kalmeerde Rita en had ze alle begrip. In een korte video bedankt ze nogmaals iedereen voor de noodpakketten en voor ons bezoek.

Samenwerken

Ook brachten we 300 noodpakketten naar Lviv in het westen van Oekraïne, tot we benaderd werden door enkele jonge rabbijnen uit Dnepr. Ze wilden meehelpen met het rondbrengen van noodpakketten en ja, waarom niet? We stelden ons aan elkaar voor en laadden hun busje vol met voedselpakketten, plus onze brochures.

Zo mogen we bruggen bouwen tussen Joden en christenen niet alleen in woorden, maar ook in samenwerking en zo voelen we ons gezegend en willen we tot zegen zijn. Ondertussen hebben deze rabbijnen al een tweede keer hun busje volgeladen. Ditmaal reizen ze verder richting Chmilnitsky en Chernovtsy om daar de pakketten uit te delen.

Het plan was om nu voor enkele dagen een werkbezoek te brengen in het noorden van Oekraïne tot vlakbij de Wit-Russische grens, todat Rabbijn Mendel uit Mariupol in het oosten van het land me opbelde. Er kwam belangrijk bezoek naar Mariupol en hij wilde dat ik daarbij ben. Ik ben benieuwd, maar dit betekent wel mijn planning omgooien, gelukkig kan dat hier zeer eenvoudig. Op de heen- of terugweg leveren we dan de noodpakketten in Zaporozhe, op verzoek van de plaatselijke rabbijn.

Goed nieuws

Anemone uit Duitsland is sinds afgelopen weekend weer in Oekraïne. Samen met onze plaatselijke medewerkers Alina en de Nederlandse Carmen bezoeken ze Joodse ouderen en Holocaustoverlevenden. Dit keer helaas met iets meer afstand vanwege de coronamaatregelen, maar evengoed mogen ze zo tot bemoediging zijn. Ze zijn momenteel in Poltava en daarna reizen ze door naar Kremenchug, Alexandrie, Bela Cherkov, afgelegen dorpen ... Anemone blijft zolang ze kan, want er is altijd werk genoeg te doen.

Kort na haar aankomst schreef Annemone: "Onze eerste gedenkwaardige highlight in de stad Poltava was ons bezoek aan Yevgenia. Nog voor ik mijn eerste zin had uitgesproken was ze al in tranen: 'Ik ben zo geraakt door jullie aandacht voor mij. Het is zo zeldzaam tegenwoordig om zulke vriendelijke woorden te horen'."

"Ze vertelde ons over haar moeilijke tijd als kind. Ze moest vluchten toen ze drie jaar oud was. Overal waar ze kwamen heersten honger en koude. Geen van haar grootouders zag ze ooit weer. Zij werden allemaal door de nazi’s doodgeschoten. Nu houdt ze een vers voedselpakket in haar handen, samen met een lieve brief van ons Oekraïense team en een sjaal die een vriendin van mijn moeder voor haar had gebreid. "

En verder?

Ondertussen gaat de terugkeer naar Israël ook door. Vorige week zijn vanuit Kiev 125 Joden voorgoed vertrokken naar Israël om daar, na eerst twee weken in quarantaine, hun leven in het beloofde land te beginnen.

Op 27 augustus verwachten we een nieuwe levering van 12.000 kilo en op 10 september nog eens 24.000 kilo, we krijgen veel verzoeken ivm Joods Nieuwjaar dat start op 19 september. Daarnaast zijn we bezig met de voorbereidingen voor een grote hoeveelheid voedselpakketten om te kunnen leveren en verdelen aan Joodse ouderen en Holocaustoverlevenden in Oost-Oekraïne.