Marina was namelijk met haar zesjarige zoontje Matvey gevlucht uit Zuidoost-Oekraïne. Toen de oorlog uitbrak, woonde ze in de stad Mykolaiv. De stad werd gebombardeerd en Marina sloeg samen met haar zoontje op de vlucht. Ze kwamen terecht in een plattelandsdorpje in de buurt van Bela Cherkov.

Toeval bestaat niet

Wat nu? Ze had geen werk en haar geld was bijna op. Het leek een uitzichtloze situatie. Tot ze ‘toevallig’ Natella ontmoette. Natella is de directrice van de Joodse school in Bela Cherkov. Ze vroeg Marina waarom ze een Davidsster droeg en of ze toevallig ook een beetje Hebreeuws kende.

Marina gaf Hebreeuwse les in Mykolaiv. Het enige wat ontbrak op de school van Natella, was een Hebreeuwse lerares. De rest is geschiedenis: Marina kon aan de slag op de school in Bela Cherkov!

Inmiddels geeft Marina Hebreeuwse les, haar zoontje gaat daar naar school en ze voelt zich opgenomen in de familie van leraressen en kinderen van de school. Wij mochten ook een lesje Hebreeuws bijwonen!