Programma dag 1:

Ulpan Etzion - Jeruzalem
Reuth - Tel Aviv
Shmaya - Bnei Brak
Neve Michael - Pardes Hana

Ulpan Etzion - Jeruzalem

Met een busje volgeladen met duizenden tulpen gaan we op weg voor de eerste dag van de tulpentour. En we beginnen in Jeruzalem bij Ulpan Etzion. Wanneer we komen aanrijden, denk ik nog, is dit het? Waar moeten we tussen al die hoogbouw en al die steen tulpenbollen planten? Maar eenmaal binnen gaat er een wereld voor me open. We worden hartelijk ontvangen door Ziva. Met enthousiasme vertelt ze over het werk dat hier wordt gedaan. Jongvolwassen, mensen van in de twintig en begin dertig die alleen alija maken (naar Israël emigreren) krijgen hier vijf maanden intensief Hebreeuws onderwijs.

Maar dat niet alleen: wie alleen komt krijgt het hoe dan ook een keer moeilijk, en dan staat de sociaal werkster, de arts, of gewoon Ziva, klaar met een luisterend oor - en een kop thee met koekjes, zo vertelt Ziva. Die thee, koekjes en open deur zijn de samenvatting van Ulpan Etzion. Hier is aandacht voor deze jonge mensen die alles hebben achtergelaten, en hier in Israël een leven willen opbouwen. We vertellen wat we komen doen, dat we tulpen brengen als teken van bemoediging, en gelijk maakt Ziva er een kleine Hebreeuwse les van, bijvoorbeeld door duidelijk de kleuren van de tulpen te benoemen.

En dan: naar buiten, de tuin in, en samen de bollen planten. Met enthousiasme gaat iedereen aan de slag. De tuinman komt erbij, hij heeft eens goede schop om de harde grond open te breken. En als het zakje tulpen leeg is, komt iedereen weer nieuwe bollen halen. Straks bloeien de tulpen - net als deze mensen die starten aan hun leven in Israël.

(tekst gaat verder onder de foto's, klik op een foto voor een vergroting)

Reuth - Tel Aviv

Dan rijden we verder naar Reuth, sociale huisvesting voor met name ouderen, die zonder hulp geen dak boven hun hoofd zouden hebben. Ook hier is het ontvangst hartelijk. En ook hier is er meer dan huisvesting: aandacht en echt omkijken naar de mensen, dat zie ik hier. De tuin ligt er verzorgt bij, de flat uit ongeveer 1940 - ja, dat leest u goed! - ziet er verzorgt uit, ook al zijn de woningen echt piepklein. Er wordt van alles georganiseerd voor de bewoners: uitjes, activiteiten, en iedereen kent elkaar. Vol trots laat een van de bewoners - van oorsprong uit Tasjkent - haar plantenluis zien. Ze is blij verrast met de tulpenbollen. Voor een kort ogenblik zie ik emotie op haar gezicht. Het ontroerd haar dat wij als onbekende haar tulpen bezorgen.

Kelly van Reuth neemt ons mee naar het rehabilitatieziekenhuis van Reuth, de grootste van de stad, slechts twee blokjes verder. Boven op het dak is een tuin, die gebruikt wordt om therapie te geven. Degene die de tuin verzorgt geven we een doos tulpen. Een echt geschenk voor deze tuinvrouw - dat straalt van haar gezicht af. ‘Is dit echt voor mij, voor onze tuin?’ De eerste ideeën wat ze met deze bollen kan doen, zie ik in haar ogen ontstaan.

(tekst gaat verder onder de foto's, klik op een foto voor een vergroting)

Shmaya - Bnei Brak

De dag is nog niet ten einde, we rijden nu door naar hartje Bnei Brak, een orthodox Joodse stad vlakbij Tel Aviv. Opnieuw een hartelijk ontvangst, bij Shmaya, een organisatie die dove kinderen helpt met lessen, therapie en wat er nodig is om de kinderen uiteindelijk naar de reguliere school te laten gaan. Er zijn enkele tientallen peuters en kleuters - allemaal met gehoorproblemen, en allemaal met gehoorimplantaten en gehoorapparaten - die eerst wat voorzichtig staan te kijken naar wat we komen doen. Maar de rabbijn legt uit: de bollen zijn een mooi voorbeeld van het leven. Het duurt even, je stopt het weg, maar je mag weten dat er leven verschijnt straks. En nadat de kinderen de eerste bollen in de bakken hebben gezet, kijken ze voorzichtig naar ons: mogen we nog een bol? Natuurlijk. En nog een? Jazeker! En dan snappen ze het en komen steeds terug om een tulpenbol te halen en ergens in de aarde te stoppen.

Neve Michael - Pardes Hana

Tot slot gaan we naar Neve Michael, een tehuis voor sociale wezen. Ze hebben vaak nog wel een vader of moeder, maar die kunnen niet meer voor hen zorgen. Neve Michael probeert in alle opzichten een thuis voor deze kinderen te zijn. Ze wonen in een huis met een ‘ouder’, gaan naar school, krijgen ondersteuning om de vaak moeilijke achtergrond die ze hebben een plek te geven, en gaan morgen honderden tulpen planten in de tuinen op het terrein.

Al deze bollen staan straks in Israël te bloeien dankzij uw steun. Dankzij die vele mensen uit Nederland die zakjes tulpen doneren en zo laten weten aan allerlei Israëli’s: we denken aan je, we staan achter jullie en we wensen jullie Shalom.