Ik stel de routeplanner in. Locatie: Dode Zee! We rijden door een tunnel en als we eruit komen lijkt het wel alsof we in een andere wereld terecht zijn gekomen. Weg is de drukte van de stad Jeruzalem. Wat we zien is de adembenemende schoonheid van de woestijn. Dit geeft weer eens de bijzondere ligging van Jeruzalem weer, aan de rand van de woestijn.
Het is helder en in de verte zien we Jordanië liggen. Even waan ik mij in de tijd van de Bijbel. Zoals dit heb ik mij de omgeving voorgesteld bij het lezen van bijvoorbeeld de gelijkenis van de barmhartige Samaritaan. We dalen steeds verder af naar de Dode Zee. Onderweg wordt er op bordjes aangegeven hoeveel meter we ons onder zeeniveau bevinden.
Zout
De Dode Zee (in de Bijbel wordt deze wel de Oostelijke Zee of de Zoutzee genoemd) is het laagst gelegen meer op aarde. Het ligt ruim 400 meter onder zeeniveau op de grens van Israël en Jordanië. Na een aardbeving werd de Jordaanvallei gevormd en ontstonden er meren in lager gelegen gebieden. Door de sterke zonnestraling en het droge klimaat verdampt het grootste deel van het aangevoerde water. Het zout- en mineraalgehalte wordt zo steeds hoger.
Door het hoge zoutgehalte is er voor veel organismen geen leven mogelijk. Er leven wel bacteriën in het water maar die kun je met het blote oog niet zien. Het feit dat er geen zichtbaar levende dieren te zien waren is waarschijnlijk de reden waarom men het meer vroeger zo heeft genoemd. Omdat het zoutgehalte zo hoog is, is het niet mogelijk om te zwemmen in de Dode Zee, maar je kunt er wel in blijven drijven, zelfs als je niet kunt zwemmen.
Krimping
Helaas krimpt de Dode Zee behoorlijk, de afgelopen twintig jaar met 30%. Dat krimpen heeft verschillende oorzaken. De Dode Zee krijgt water uit het meer van Galilea, via de Jordaan. De landen rondom de Dode Zee gebruiken veel van dit water voor irrigatie van de landbouw en voor de verder groeiende drinkwaterbehoefte. Ook het toerisme en de industrie spelen hierin een rol.
Een venster dat een prachtig uitzicht biedt op de Dode Zee.
Uiteindelijk bereikt slecht 10% van het water de Dode Zee. Door het krimpingsproces zijn er nu zelfs twee meren in plaats van één groot meer. Een optie is nu om door middel van het ‘kanaalproject Rode Zee-Dode Zee’, dat door Israël, Jordanië en de Palestijnse autoriteiten in het leven is geroepen, de Dode Zee weer van water te voorzien. Het kanaal zal lopen van de Rode Zee naar de Dode Zee. Het verschil in hoogte, ca. 400 m, kan worden benut voor de opwekking van elektriciteit die weer kan worden gebruikt voor waterontziltingsinstallaties.
Ein Gedi
Een van de bekendste toeristische trekpleisters bij de Dode Zee is Ein Gedi, een schitterende oase in de woestijn met een rijke geschiedenis. Het is een natuurreservaat waar twee riviertjes doorheen lopen. In het ravijn bevinden zich een aantal bronnen, waaronder de bron van David. Volgens de Bijbel was dit de plaats waar David zich verborg voor koning Saul. David spaarde vervolgens Sauls leven. Dit kun is te lezen in 1 Samuël 24:1-7.
Watervallen hebben kleine meertjes gevormd. Heerlijk om af te koelen. Je kunt er veel vogels zien, maar je ziet ook steenbokken en klipdassen. Er zouden ook wilde dieren leven maar die komen gelukkig alleen ’s nachts tevoorschijn.
Vandaag maak ik een trip met vrienden. We gaan hiken. Het plan is om naar ‘the window’ te lopen, een ‘geformeerd’ venster in de bergen dat uitkijkt op de Dode Zee. Dit is een hike die bij de meeste toeristen niet bekend is, hoewel de start van de hike zich bevindt naast de ingang van het Ein Gedi natuurreservaat en achter de Ein Gedi field school. De hike gaat tot boven de waterval en van daar heb je een prachtig uitzicht over het gebied.
Het is warm maar vol energie gaan we op pad. Doel: ‘het venster’. We beginnen direct met een zware helling. Wat klimmen en klauteren maar het levert een prachtig uitzicht op. Ik kijk naar beneden; het is maar goed dat ik geen hoogtevrees heb want wat is dit hoog! We bereiken een smalle kloof die alleen kan worden doorkruist met behulp van in de rotsen geslagen spijlen. Ik had niet verwacht dat we zoveel moesten klimmen maar wat is dit leuk! Na de kloof te hebben ‘overwonnen’, hebben we ons doel bereikt; de rotsformatie die ‘het venster’ wordt genoemd. Een venster dat een prachtig uitzicht biedt op de Dode Zee.
Een aanrader voor iedereen die het toeristische Ein Gedi wil vermijden en van een flinke hike houdt! Tijdens je tocht zul je vooral locals treffen die je graag helpen je weg te vinden naar ‘het venster’!