Toch moet nog blijken hoe ver de nieuwe regering bereid is te gaan in het aanpakken van islamitisch extremisme buiten de eigen grenzen. De betrekkingen van de regering-Trump met Qatar zijn zeer zorgwekkend. Even zorgwekkend is de bereidheid van deze regering om politieke, militaire en economische deals te sluiten met leiders van regimes die de vernietiging van de Joden als volk nastreven.

Trump’s speciale gezant Steve Witkoff speelde de afgelopen weken een cruciale rol in het onder druk zetten van Israël om een overeenkomst met Hamas te sluiten. Deze overeenkomst heeft echter niet gegarandeerd dat alle gijzelaars worden vrijgelaten en heeft Hamas de kans geboden zich te hergroeperen en zich nog sterker te vestigen in Gaza.

Qatar speelde een centrale rol in de onderhandelingen over de vrijlating van de gijzelaars. Volgens Witkoff was Qatar “enorm behulpzaam” bij het tot stand brengen van de overeenkomst, en waren de communicatieve vaardigheden van hun premier, sjeik Mohammed bin Abdulrahman Al Thani, “onmisbaar.”

Het probleem is dat Qatar verre van neutraal is. Integendeel, het land heeft er groot belang bij dat Hamas niet wordt verslagen. Qatar is een belangrijke sponsor van terreur in de regio. Zoals de toenmalige Saoedische minister van Buitenlandse Zaken Adel Al-Jubeir enkele jaren geleden zei: “De Qatarezen steunen sinds het midden van de jaren 90 radicalen en zaaien haat.” Qatar is een basis voor de leiding van de Moslimbroederschap, die aan de wieg stond van vele terroristische organisaties zoals Al Qaida en ISIS. Ze bieden onderdak aan terroristen en doen nog veel meer.

Qatar is een belangrijke sponsor van Hamas. Het heeft Hamas-leiders toegestaan in Qatar te wonen en te profiteren van hun miljarden aan corrupte inkomsten.

Qatarese media vierden de recente overeenkomst als een overwinning voor Hamas. Een recent rapport van het Middle East Media Research Institute (MEMRI) stelt:

"Hoewel Qatar heeft meegewerkt aan het recent gesloten staakt-het-vuren in Gaza, neemt haar staatsmedia een flagrante pro-Hamas en anti-Israël houding aan. Deze pro-Hamas bias blijkt uit koppen, artikelen, cartoons en sociale media posts van Qatarese mediapersonen die de overeenkomst beschreven als een 'historische' en 'verpletterende' overwinning voor Hamas, de Palestijnen en Qatar, en als een volledige vernedering voor Israël dat 'zijn neus in het stof heeft laten wrijven.' Een artikel vergeleek de overeenkomst zelfs met het Verdrag van Hudaybiyya, een tijdelijke overeenkomst die de profeet Mohammed sloot met de Quraysh-stam en in de islamitische traditie wordt gezien als een tactische zet die moet worden verbroken zodra de moslims sterker worden. Een ander artikel stelde dat de vermoorde Hamas-leider Yahya Sinwar 'de geest van verzet zaaide die als brandstof zal blijven dienen in de komende gevechtsrondes.'"

Melanie Philips schreef deze week in haar artikel: “Qatar kan nooit een oplossing zijn in het Midden-Oosten, omdat Qatar het probleem is. In plaats van vrede en veiligheid naar Israël te brengen, heeft Qatar massamoord gebracht.”

President Trump’s filosofie is dat oorlogen moeten eindigen en dat alle conflicten opgelost kunnen – en moeten – worden door het sluiten van deals.

Dit is een naïeve westerse mentaliteit die onderschat en niet begrijpt dat islamitisch-extremistische individuen, organisaties en staten niet worden geleid door de soort westerse logische rationaliteit die de kunst van het onderhandelen kenmerkt. Hun religieus geïnspireerde doel is zero-sum: de vernietiging van het ongelovige Westen, te beginnen met Israël en de VS.

Zoals Caroline Glick heeft uitgelegd, is fase één van de deal “doordrenkt van ernstige strategische gevolgen voor Israël in ruil voor 33 gijzelaars – waaronder alle vrouwelijke gijzelaars. Om de 33 vrij te krijgen, moet Israël bijna 2.000 terroristen vrijlaten, van wie honderden veroordeelde massamoordenaars. Het moet zijn troepen terugtrekken uit de steden in Gaza en de Netzarim-corridor, waardoor de massale terugkeer van Palestijnen naar het noorden van Gaza mogelijk wordt. Bovendien moet Israël de volledige bevoorrading van Gaza, dat nog steeds onder controle van Hamas staat, toestaan. Al met al betaalt Israël voor de 33 gijzelaars op een manier die alle door zijn soldaten behaalde terreinwinst van de afgelopen 15 maanden oorlog in gevaar brengt.”

De realiteit is dat islamitisch extremisme moet worden verslagen en uitgeroeid uit de Palestijnse samenleving voordat er ooit sprake kan zijn van echte vrede tussen Israël en de Palestijnen.

Er wordt gemeld dat Witkoff de opdracht heeft gekregen om onderhandelingen te openen met Iran. Dit is gevaarlijk. Zoals Melanie Philips heeft uitgelegd:

“Het uitgangspunt van Witkoff is dat alles onderhandelbaar is omdat, wanneer Trump met zijn vuist op tafel slaat, iedereen springt. Het is waar dat iedereen springt. Maar de islamisten spelen het langste spel. Achter een reeks schijnbewegingen hergroeperen, herkalibreren en passen ze zich aan om uiteindelijk sterker dan ooit tevoorschijn te komen, juist omdat ze niet zijn verslagen.

Dat is waarom Witkoffs verdere opmerking dat hij spanningen met Iran over nucleaire wapens 'diplomatiek wil oplossen … als mensen zich aan hun afspraken houden,' nog zorgwekkender is, net als de geruchten dat Trump al heeft geprobeerd 'te onderhandelen' met Iran.

In de wereld van islamisten is geen enkele overeenkomst iets anders dan een stratagem om hun vijand te verslaan – met bedrog dat door God zelf wordt voorgeschreven als middel om de islamitische zaak te bevorderen.

Het wereldbeeld van Witkoff lijkt niet in overweging te nemen dat islamisten niet worden gemotiveerd door eigenbelang. De belofte van vrede en welvaart voor de regio betekent weinig voor mensen die geloven dat zij de krijgers van God zelf zijn in het zuiveren van de wereld van Israël, de Joden en de christenen, en het veroveren ervan voor de islam.”

Glick stelde: “7 oktober heeft ons onze vijand laten zien. En nu we het hebben gezien, kunnen we de waarheid niet negeren. Om te overleven als natie en staat, moet Israël deze oorlog winnen, wat daar ook voor nodig is."

Als christenen promoten wij uiteraard geen oorlog. Maar we accepteren wel dat oorlog noodzakelijk kan zijn om echte vrede te bereiken, terwijl we streven naar het minimaliseren van verlies van burgers.

Toch hebben wij een nog belangrijkere taak: voorbede doen voor de troon van de Almachtige. Laten we des te vuriger bidden dat verdere oorlog niet nodig zal zijn. Laten we bidden dat de Heer Zelf op wonderbaarlijke wijze zal ingrijpen om Israëls vijanden te verdrijven, het Joodse volk te beschermen en te bewaren, de harten en gedachten van alle betrokkenen in de regio te veranderen, en dat meer onschuldige levens niet verloren zullen gaan.