Hier spreekt de Heere Zelf in het boek Openbaring: “Hij die op de troon gezeten is...” Nu geen bemiddeling meer door engelen of oudsten of levende wezens. Zo drukt de Heere zijn stempel op dit boek. “Zie, Ik maak alle dingen nieuw…” Ik, de eeuwige God die Zich door Zijn Woord in Israël gesproken heeft bekend gemaakt in de wereld. Ik, die hemel en aarde door Mijn Woord schiep. Ik, die in de vleeswording van het Woord Mij aan u heb bekend gemaakt: Ik zal dit doen.

Wat een geweldige, troostvolle betekenis moet dat woord voor de gemeenten eeuwenlang gehad hebben. In de Romeinse tijd, met alle vervolgingen. In alle eeuwen daarna, toen Rome opnieuw christenen en Joden vervolgde. In de onderdrukking onder de islam, die tot op de huidige dag doorgaat. In China en Rusland. In Soedan en Zuid-Amerika. Schrijf, had de verheerlijkte Christus gezegd'.

Alles wordt nieuw

Alles wordt nieuw, de hemel en de aarde. Die vernieuwing begint nu reeds in de kinderen Gods. “Zo is dan wie in Christus is, een nieuwe schepping: het oude is voorbijgegaan, zie, het nieuwe is gekomen'', zegt Paulus in 2 Corinthiërs 5:17.

Maar de Komst van Christus, Zijn dag, moet eerst komen, voordat het nieuwe definitief doorbreekt en álles nieuw zal worden. Allereerst in de vóórvervulling, dus nog slechts ten dele, in de Christus­Heerschappij op aarde, zegt Jesaja 2:2-4. Daar heeft de terugkeer van het Joodse volk in onze dagen alles mee te maken. Daarna: volmaakte verlossing in een nieuwe hemel en op een (ver)nieuw(d)e aarde. Dan zal de schepping zelf tenslotte ook verlost zijn.

Verzoening en verlossing in de Bijbelse zin van het woord is niet alleen maar het redden van de zielen van mensen. Het zal ook de verlossing van het sterfelijk lichaam inhouden. Het gaat er niet om, zoals in het Griekse denken, dat de ziel van het lichaam verlost wordt, en als verloste/geest/ziel eeuwig bij de goden is, maar dat het lichaam zelf verlost wordt van alles wat er door de zonde ingekomen is: sterfelijkheid, erfelijke afwijkingen, zwakheid en machteloosheid. Volmaakt, wanneer God alles in allen zal zijn. Dat is troost, ook voor ons, ook met het oog op de toekomst die nog vóór ons ligt. En hoe duister die ook nog mag worden: tenslotte breekt de nieuwe tijd door!

Een oud lied (JdH 477) zegt:

“Door den nacht van smart en zorgen schrijdt de stoet der pelgrims voort, zingend lied’ren van den morgen, nu het nieuwe licht weer gloort. God is zelf vooraan geschreden, Hij verlicht, verlost Zijn volk, baant het pad, dat wij betreden, en verjaagt de donk’re wolk. Eens komt dan het groot ontwaken, eens de zege op den dood. Dan zal God een einde maken aan ellend’ en allen nood.”