Yevgenia

Yevgenia is overweldigd als we haar twee zware zakken eten brengen en een nieuw dekbed. Van buiten is haar woning een prachtig plaatje met de bloeiende tuin, die ze zelf nog steeds bijhoudt met behulp van haar enorme wandelstok. Maar van binnen is de woning nauwelijks geschikt als stal. Wederom een stukje blijdschap, midden in de lente. "Echt, alles voor mij?!" zegt ze ontroerd.

Lubow

Lubow huilt, eerst van vreugde bij ons bezoek, daarna als ze aan haar kleinzoon denkt. "Ik heb mijn vader nooit gekend. Hij sneuvelde en toen stond onze moeder er alleen voor met ons acht kinderen", zegt Lubow.

"En nu vecht mijn kleinzoon aan het front. Hij lag twee weken in een militair hospitaal, daarna moest hij weer aan het werk... Vertel je vrienden thuis dat ik zo dankbaar ben dat je me zo helpt!"

Olga

Olga, die uit Babi Yar wist te ontsnappen (bij Babi Yar, net buiten Kiev, werden tijdens de Holocaust in enkele dagen tijd meer dan dertigduizend Joden doodgeschoten, red.), juicht gewoon als ze me ziet. "Mijn meisje, mijn dochtertje is gekomen, mijn zonnetje!"

Ze blijft me omhelzen. "Elke dag kijk ik naar de foto's die je me hebt gebracht toen je bij mij op bezoek was. Door die foto’s ben je elke dag bij me. Ik vroeg me af of ik je nog eens zou zien. De jongens van Vinnitsa (team van CvI in Oekraïne, red.) beloofden me dat je terug zou komen. En nu ben je er echt! O, wat ben ik blij! Zeg hallo tegen de vrouw hier op deze foto, en deze, en deze ook - groet ze allemaal!"

Onze collega Anemone Rüger bezoekt samen met het team van Christenen voor Israël in Oekraïne overlevenden van de Holocaust en behoeftige Joodse ouderen die worden ondersteund door sponsors in Nederland en West-Europa.

Meer informatie over het sponsorproject via de knop hieronder!