Aanvallen op Hezbollah

Hoewel de wapenstilstand nog officieel van kracht is, is Israël wel doorgegaan met aanvallen op faciliteiten zoals wapenopslagplaatsen en infrastructuur van Hezbollah. Ook voert Israël nog altijd gerichte aanvallen uit op Hezbollahterroristen. Het doel hiervan? Voorkomen dat Hezbollah zich opnieuw bewapent en de strijd tegen Israël weer voortzet. Vanuit Libanon blijft het opvallend rustig. Waar het noorden van Israël vorig jaar bijna dagelijks werd geteisterd met raketaanvallen, heeft Hezbollah alleen in maart een paar raketten afgevuurd. Het is duidelijk dat de terreurorganisatie zich voorlopig gedeisd wil houden.

Bovendien melden Israëlische media dat vermoedelijk vierhonderd Hezbollahcommandanten en hun families op dit moment hun biezen pakken om te vluchten naar Zuid-Amerika uit angst om geëlimineerd te worden door Israël. In Zuid-Amerika heeft Hezbollah een uitgebreid netwerk, dus dit continent ligt voor de hand om naartoe te vluchten.

Ontwapening van Hezbollah

Integratie in het Libanese leger

Daarnaast riep de Libanese president Joseph Aoun deze week op tot de ontwapening van Hezbollah. Volgens hem zal 2025 hét jaar worden voor deze ontwikkeling. Ook vertelde hij dat het Libanese leger al bezig is met het in beslag nemen van wapens van Hezbollah en dat er een mogelijkheid zal zijn om Hezbollahterroristen te integreren in het Libanese leger. Analisten vertelden tegen de Israëlische nieuwssite The Times of Israel dat er een reële mogelijkheid is dat Hezbollah uiteindelijk wordt ontwapend, omdat de terreurorganisatie ernstig is verzwakt. Echter, de praktijk zal moeten uitwijzen of dit ook echt zal gebeuren. Een hooggeplaatste Hezbollahleider zei als reactie op de uitspraken van Aoun in ieder geval dat de terreurorganisatie toegewijd is aan hun wapens en dat ze de hand zullen afhakken van iedereen die hun wapens aanraakt. Dat belooft in ieder geval niet veel goeds.

Gevolgen voor Israël

Een belangrijke vraag is of Israël de mogelijke integratie van Hezbollahterroristen in het Libanese leger zal accepteren. Stel dat de integratie mislukt, dan bestaat het risico dat integratie gelijk staat aan de overname van het Libanese leger door Hezbollah – een scenario dat Israël zeker wil voorkomen. Bovendien, hoewel het wapenarsenaal van Hezbollah door de oorlog met Israël is geslonken, vormt het nog steeds een dodelijke bedreiging voor Israël. Israël zal daarom ook huiverig zijn tegenover de overdracht van deze wapens aan het Libanese leger. Daarbij komt dat president Aoun niet vriendelijk staat tegenover de Joodse staat. Zo verklaarde hij in januari nog dat “de Israëlische bezetting moet worden uitgeroeid”, en deze week liet hij weten dat er voorlopig geen vredesbesprekingen met Israël zullen zijn.

Slagingskans

Het slagen van de ontwapening heeft daarnaast ook alles te maken met hoe sterk de Libanese autoriteiten in hun schoenen staan om de ontwapening van Hezbollah uiteindelijk af te dwingen. De Libanese overheid is namelijk al jarenlang verzwakt en verdeeld. Toch zijn er ook signalen dat de overheid probeert haar autoriteit opnieuw te versterken. Zo arresteerden de autoriteiten bijvoorbeeld deze week verschillende Hezbollahterroristen die verantwoordelijk waren voor de raketaanvallen op Israël in maart. Tegelijkertijd is het ook belangrijk rekening te houden met het feit dat Hezbollah niet zomaar een terreurorganisatie is, maar door de jaren heen een staat binnen een staat geworden is, waarin de organisatie bijvoorbeeld Libanezen ook voorziet van onderwijs en medische zorg. Stel dat zo’n ontwapening slaagt, zal Hezbollah dan voort blijven bestaan als een sociale organisatie, waarin ze hun ideologie kunnen blijven verspreiden? Of zal de ontwapening tegelijkertijd ook het einde betekenen van Hezbollah? Voorlopig blijft deze belangrijke ontwikkeling nog even in nevelen gehuld.