Op de aanvullende vragen van de CDA-kamerleden kwam een ontluisterend antwoord. Op de vraag wat de barrières zijn voor de economische ontwikkeling van de Palestijnse gebieden, antwoordden de ministers: de Israëlische restricties op de Westelijke Jordaanoever, als die worden opgeheven leidt dat tot een economische groei van 32% in 2025. Een andere maatregel die de groei belemmert is dat Israël niet alle goederen en grondstoffen in de Gaza toelaat.

We zijn er inmiddels aan gewend geraakt dat de Joodse staat de schuld krijgt van alle ellende in de regio. Maar: op mijn kaart van het Midden-Oosten grenst Egypte ook aan Gaza. Egypte zal echter niet genoemd worden. Ook wordt er met geen woord gerept in de antwoorden van de ministers over het feit dat de economische malaise in de Palestijnse gebieden eigenlijk veroorzaakt wordt door:

• De oorlogsindustrie van Hamas in Gaza.
• De hulp vanuit Europa en andere landen, die voor een groot deel verdwijnt in de zakken van de machthebbers van Hamas en de Palestijnse Autoriteit. Zij hebben inmiddels miljarden euro’s op hun privé-bankrekeningen.
• De hulp die niet gebruikt wordt om de economie op te krikken, maar om salarissen uit te betalen van terroristen in Israëlische gevangenissen.
• Het door de Palestijnse Autoriteit aangemoedigde beleid tot het weren van Israëlische bedrijven in Judea en Samaria, door Boycot Divestment en Sanctions (BDS) aan te moedigen, het misgunnen van een inkomen voor de Palestijns-Arabische bevolking.
• De haatcampagnes tegen Joden via de publieke kanalen en op scholen, die de samenwerking met Israël en Israëlische bedrijven frustreren.
• Het beleid van de Palestijnse Autoriteit om contacten met Israëli’s op welk terrein dan ook, direct en indirect, te verbieden om zo normalisatie tegen te gaan.

Buitenlandse Zaken weigert de werkelijke oorzaken te benoemen in haar ijver om de Joodse staat in een kwaad daglicht te zetten. Dat gebeurde deze week ook weer, bij de Economische en Sociale Raad (ECOSOR) van de Verenigde Naties. Israël kreeg als enige land een veroordeling in haar schoot geworpen, op grond van het schenden van Palestijnse vrouwenrechten op de “Westbank” en “Oost”-Jeruzalem. Dus niet – ik noem maar een dwarsstraat – Saoedi-Arabië, Iran of Afghanistan. Nederland applaudisseerde mee en stemde enthousiast voor de resolutie. In het Jiddisch/Hebreeuws heet dat een ‘gotspe’. Voor mij is het antisemitisme tegen de Joodse staat waar de honden geen brood van lusten.