Misschien heb je wel eens op sociale media oproepen zien langskomen om Israël te boycotten. Of misschien kwam je wel demonstranten tegen bij de supermarkt met Palestijnse vlaggen, die Israël van allerlei narigheid beschuldigen. Israël wordt er vaak van beticht een apartheidsstaat te zijn, of er wordt gezegd dat ze zomaar onschuldige mannen, vrouwen en kinderen vermoorden. Eigenlijk heeft Israël geen recht van bestaan, vinden de boycotters. En daarom vinden ze dat het kopen of verkopen van producten uit Israël niet door de beugel kan.
Waar komt die eenzijdige belangstelling voor Israël vandaan? Wat betekent de boycot? En is de boycot van Israël een legitiem middel in de strijd voor de Palestijnen? In deze explainer lees je meer over de geschiedenis van de boycot-beweging. We leggen je uit waarom de boycot van Israël verkeerd is, en waarom deze actiegroep door sommige landen als antisemitisch bestempeld wordt. Ook leggen we je uit wat de gevolgen zijn van een boycot van Israël.
Geschiedenis
De boycot van Joden in wat nu Israël is, bestaat al eeuwen. Sinds de oprichting van de staat in 1948 zijn verschillende landen erop uit om Israël zelfs helemaal te vernietigen. Dat is ook een paar keer geprobeerd: in 1948, in 1967 en in 1973 probeerden Arabische legers het jonge land Israël de zee in te drijven. Toen ze erachter kwamen dat dit niet lukte, gooiden ze het over een andere boeg. De boycot van Israël werd geboren.
De georganiseerde boycot van Israël
Vandaag de dag zijn er weinig landen meer over die Israël volledig boycotten, maar toch is er een wereldwijde beweging die oproept om de banden met Israël te verbreken op verschillende gebieden: handel, cultuur, wetenschap en onderwijs. De BDS-beweging (BDS is een afkorting van: boycot, desinvestering en sancties) is relatief klein maar heeft in veel landen invloed op scholen en in bedrijven. De beweging beschuldigt Israël van bezetting, racisme en onderdrukking van Palestijnen.
Zijn de beschuldigingen tegen Israël terecht?
Het is belangrijk om je te realiseren de beschuldigingen tegen Israël vaak kant noch wal raken. Israël wordt ervan beschuldigd dat het een apartheidsstaat is. Maar dat is niet zo. Israël is het enige land in het Midden-Oosten waar alle inwoners volledige burgerrechten hebben. Alle minderheden met de Israëlische nationaliteit hebben stemrecht, ze mogen in het leger, en ze hebben de vrijheid om hun godsdienst te belijden.
Israël wordt er ook van beschuldigd dat het onschuldige mensen vermoordt. Ook dat klopt niet. Je moet beseffen dat Israël in haar bestaan bedreigd wordt door terreurorganisaties zoals Hamas. Al bijna twintig jaar worden er dagelijks raketten afgeschoten op Israël, of worden er aanslagen gepleegd tegen burgers. Soms worden die raketten afgeschoten vanuit scholen of ziekenhuizen in Gaza. Volgens het internationale recht is dit een oorlogsmisdaad, omdat je zo doelbewust je eigen bevolking in gevaar brengt. Op het moment dat Israël de raketinstallaties vernietigt, vallen er daardoor soms burgerslachtoffers. Maar dat mag je niet Israël verwijten.
Waarom is een boycot van Israël verkeerd?
Een paar landen (zoals Oostenrijk, Duitsland en Canada) hebben de BDS-beweging betiteld als antisemitisch, en daarom is het niet toegestaan in die landen om Israël te boycotten. De reden is dat de boycot alleen gericht is tegen Joden en uit is op de vernietiging van de Joodse staat. De boycotbeweging ontkent dat zij antisemitisch is. Maar aan de vruchten herken je de boom: het komt vaak voor dat tijdens BDS-evenementen er geweld wordt gebruikt tegen Joden, of dat er antisemitische leuzen worden geroepen.
Wat zijn de gevolgen van het boycotten van Israël?
De BDS-beweging zegt dat ze opkomen voor de rechten van de Palestijnen. Maar het effect van hun acties heeft juist het tegenovergestelde effect. Door de politieke druk van BDS hebben verschillende Israëlische bedrijven hun vestigingen verplaatst, waardoor duizenden Palestijnse gezinnen zonder werk en dus zonder inkomen kwamen te zitten. Wordt zo dan het doel bereikt? Integendeel. Het is juist schadelijk voor de Palestijnen.
Wat is onze houding als christenen?
Als christenen worden we opgeroepen om Israël te zegenen. Dat betekent niet dat je kritiekloos alles geweldig moet vinden wat Israël doet. Maar het is wel een opdracht om je te verdiepen in wat er werkelijk aan de hand is in het land. Om verder te kijken dan de krantenkoppen of wat er gezegd wordt op sociale media. In Genesis 12 roept God de mensen op om Israël te zegenen. Ruth vult als niet-Joodse vrouw die oproep aan: “Uw volk is mijn volk, en uw God mijn God”, zegt ze. Als christenen hebben we – via onze Hemelse Vader en via Jezus – een band met het Joodse volk. Dat betekent dat we van ons moeten laten horen als we merken dat dit volk onrechtvaardig behandeld wordt. De BDS-beweging is een voorbeeld van zo’n onrechtvaardige behandeling.
