Wat vieren Joden tijdens het Loofhuttenfeest?

Het Loofhuttenfeest (Hebreeuws: Soekot) is één van de bekendste Joodse feesten. Het wordt ook wel 'Zman Simchateinoe' genoemd, wat 'de tijd van onze vreugde' betekent. Het Loofhuttenfeest is een vrolijk feest, duurt een week en begint altijd vier dagen na Jom Kippoer, de Grote Verzoendag. Die dag staat juist volledig in het teken van inkeer en berouw.

Oorsprong

Het Loofhuttenfeest vindt zijn oorsprong in de Bijbel. Het wordt beschreven in Leviticus 23:33-44. Samen met Pesach en het Wekenfeest is het één van de drie Pelgrimsfeesten. Tijdens deze feesten gingen Joden naar Jeruzalem om daar te offeren in de tempel.

Betekenis van het Loofhuttenfeest

Tijdens het Loofhuttenfeest leven en slapen Joden een week lang in een zelfgebouwde loofhut ('soekka'). Hierdoor wordt men herinnerd aan de veertig jaren dat het volk door de woestijn trok, op weg naar het Beloofde land. De loofhut wordt meestal gemaakt van houten panelen, maar het dak is van takken en bladeren. Op die manier is er overdag schaduw en zijn 's nachts de sterren zichtbaar door het dak.

In de loofhut word je als mens bewust van je eigen kwetsbaarheid, je afhankelijkheid van God en de betrekkelijkheid van aardse rijkdom. Dat wordt nog eens benadrukt door tijdens het Loofhuttenfeest in de synagoge uit het boek Prediker te lezen. In dit Bijbelboek wordt duidelijk hoe relatief je eigen inspanningen zijn. Het leven ligt in Gods hand.

Plantenbundel

Met Loofhuttenfeest moeten Joden een plantenbundel (Hebreeuws: 'loelav') samenstellen:

“Op de eerste dag van de zevende maand moet u voor uzelf vruchten van sierlijke bomen, takken van palmbomen, takken van loofbomen en van beekwilgen nemen.”

— Leviticus 23:40, 42-43

De betekenis hiervan wordt op verschillende manieren uitgelegd, maar de bekendste uitleg is de volgende:

Vruchten van sierlijke bomen: de etrog heeft geur en smaak. Er zijn Joden die de Thora bestuderen en goede daden doen
Twijgen van Loofbomen: de mirt heeft geur, maar geen smaak. Er zijn Joden die de Thora bestuderen, maar geen goede daden doen
Takken van Palmen: de loelav heeft smaak, maar geen geur. Er zijn Joden die goede daden doen, maar de Thora niet bestuderen
Beekwilgen: de beekwilg heeft geen smaak en geen geur. Er zijn Joden die de Thora niet bestuderen en ook geen goede daden doen

Door bovenstaande soorten te bundelen, vult de één aan wat de ander mist. Dit symboliseert de eenheid van het Joodse volk. Lees hier meer over de betekenis van de plantenbundel.