We hebben tot eind december vorig jaar de laatste voedselpakketten uitgedeeld van een grote levering. Twee volgeladen busjes met 300 voedselpakketten voor het oosten en een busje voor een stadje in het centrum van het land.

Twee busjes vol met 300 voedselpakketten.

Er lag al redelijk wat sneeuw op de weg maar toch verbaasde het ons dat hoe meer we naar het oosten reden, hoe minder sneeuw er lag en de slechte wegen er bijna sneeuwvrij bij lagen. (Klik op de foto’s om te vergroten)

We hadden nog getwijfeld of we een paar dagen later zouden vertrekken maar besloten toch de planning te volgen. Achteraf bleek dit een hele goede keuze te zijn geweest.

Het is een vreugde om te geven maar ook een vreugde om te ontvangen. Joodse ouderen en jonge gezinnen, gevlucht voor het oorlogsgeweld in het oosten, kwamen bij de synagoge hun voedselpakket ophalen. We maakten een praatje en spraken de mensen toe om in deze uiterst moeilijke onzekere tijden te blijven vertrouwen op de Almachtige. Het Noorderland blijft helaas een kokende pot.

Al lang voor de afgesproken tijd waren de ouderen aan het wachten op hun voedselpakket. Je ziet dan bedrukte gezichten, alsof de mensen zich afvragen of er wel genoeg zal zijn voor iedereen, maar achteraf alleen maar blije gezichten.

Nadat alles was uitgeladen en na een maaltijd in de gaarkeuken hadden we nog een bespreking met Abraham om ‘vergeten’ Joodse families te bezoeken in drie steden langs de frontlinie om ook daar voedselpakketten persoonlijk te brengen. Dat hebben we alvast op ons to-do-lijstje geplaatst.

Daarna vertrokken we voor een lange reis van twee dagen naar Vinnitsa, onze thuisbasis. Kort daarna begon het hevig te sneeuwen in het oosten en waren veel steden en dorpen afgesloten van de buitenwereld. Plekken waar we vlak daarvoor nog langs waren gereden. Dit gebeurt elke winter in Oekraïne, maar je weet alleen nooit waar het zal gebeuren.

Voor ons was het ‘net op tijd’ de voedselpakketten in het oosten afgeleverd en veilig weer thuis! Vast zitten in de sneeuw ergens te lande of afgesloten zijn van de buitenwereld is echt geen pretje.

Lange tijd van stilzitten zat er voor ons niet bij. Op donderdag 10 januari kregen we een nieuwe lading van in totaal 20.000 kg voedingsproducten die we met 22 lokale christelijke vrijwilligers hebben ingepakt. Daarover kunt u volgende week meer lezen.

Ook hebben we pas een nieuw verzoek gekregen om in het oorlogsgebied in Oost-Oekraïne meer dan 1.000 voedselpakketten te leveren; die producten worden ter plaatse gekocht, ingepakt en uitgedeeld.