40-dagenoverdenking 10 maart • Het lijden weegt niet op tegen de heerlijkheid

Lezen: Romeinen 8:18-23

Luister hier:

Romeinen 8:18-23

18 Want ik ben ervan overtuigd dat het lijden van de tegenwoordige tijd niet opweegt tegen de heerlijkheid die aan ons geopenbaard zal worden.

19 Met reikhalzend verlangen immers verwacht de schepping het openbaar worden van de kinderen van God.

20 Want de schepping is aan de zinloosheid onderworpen, niet vrijwillig, maar door hem die haar daaraan onderworpen heeft,

21 in de hoop dat ook de schepping zelf zal bevrijd worden van de slavernij van het verderf om te komen tot de vrijheid van de heerlijkheid van de kinderen van God.

22 Want wij weten dat heel de schepping gezamenlijk zucht en gezamenlijk in barensnood verkeert tot nu toe.

23 En dat niet alleen, maar ook wijzelf, die de eerstelingen van de Geest hebben, ook wijzelf zuchten in onszelf, in de verwachting van de aanneming tot kinderen, namelijk de verlossing van ons lichaam.

Overdenking

In de Bijbel lezen we veel over lijden, maar ook over verlossing. Dit is de verlossing die bewerkt is door Gods eniggeboren Zoon, de Messias. In Zijn lijden, dood en opstanding heeft hij de zondige wereld overwonnen. Hij zit aan de rechterhand van de Vader op de troon van Zijn Vader, maar Hij zal terugkomen om te ontvangen de troon van zijn vader David. Dan zal hij als Koning heersen over zijn volk Israël tot in eeuwigheid en Zijn koningschap zal geen einde hebben (Lukas 1: 32,33).

Daar kon de apostel Paulus zich in verheugen. Hij had veel lijden doorgemaakt, omdat hij de Heere Jezus verkondigde. Hij leed mee met de Heiland en dat was hem een eer.

Ook het Joodse volk heeft veel geleden en lijdt ook nu nog. Niet in de laatste plaats door onze ongerechtigheid, omdat wij als christenen Gods plannen met zijn volk tegengestaan hebben. In plaats van troost te geven in hun smart, hebben we vele smarten aan hun lijden toegevoegd.

De geschiedenis van de Kerk ten opzichte van het Joodse volk is met bloed, ja veel bloed besmeurd. Het boek ‘Bloed aan onze handen’, geschreven door Michael Brown, staat vol met het leed dat de kerk het Joodse volk heeft aangedaan.

Juist in deze tijd moeten wij ons verootmoedigen, opdat God ons in genade wil aannemen als geënt in zijn verbond met Israël. Zo mogen wij deel krijgen aan de heerlijkheid van de Heiland die straks zal komen. Hij, die de deur tot het heil geopend heeft voor Israël en de volkeren.