Toen ik opgroeide in Texas dacht ik altijd dat sancties strafmaatregels waren om schurkenstaten ervan te weerhouden nucleaire wapens te ontwikkelen of bijvoorbeeld een ander land binnen te vallen. Ik wist niet dat sancties als willekeurig wapen konden worden gebruikt tegen individuele personen, zonder klacht, beschuldiging of veroordeling. Stel dat u naar de supermarkt gaat en uw pinpas blijkt geblokkeerd te zijn. U gaat naar de bank en vraagt om opheldering. U heeft immers geen schulden. Dan hoort u dat de regering-Biden u een sanctie heeft opgelegd. U heeft geen idee waarom, en de bank ook niet.

Als u vraagt waarom de Amerikanen zelfs rechtsbevoegdheid hebben over een Israëlische bank komt er een trieste waarheid als antwoord. “Als we niet meewerken, kan de Amerikaanse regering ons uit het internationale banksysteem verbannen en zullen ze ons sancties opleggen. Dat risico kunnen we gewoon niet lopen.” Hoe kon zoiets gebeuren?

Kiezers

Ik denk dat de regering-Biden in de nasleep van het afschuwelijke bloedbad van 7 oktober bang was voor het verliezen van zijn Arabische kiezers in belangrijke staten als de reactie op het bloedbad te ‘pro-Israël’ zou zijn. Dus werd er wanhopig gezocht naar een vals ‘moreel gelijkwaardig’ iets tussen de babymoordende sadistische verkrachters van Hamas aan de ene kant en hun even ‘kwaadaardige’ tegenhangers onder de Joden aan de andere kant: de ‘extremistische, gewelddadige kolonisten’ die land inpikken en geweld tegen ‘onschuldige’ Arabieren plegen.

Financiële beloning

Het gaat in dit geval om regelrechte leugens. Als deze beschuldigingen waar zijn, daag ik Joe Biden, Kamala Harris, of wie dan ook uit mij één naam te geven van een onschuldige Arabier die het leven liet bij een aanval met voorbedachten rade door een Joodse kolonist. Het gaat daarbij niet om Arabieren die uit zelfverdediging werden gedood terwijl ze Joodse nederzettingen infiltreerden of terreuraanslagen pleegden. Noem me dus de naam van één onschuldige Arabier die met voorbedachten rade door een kolonist gedood werd in de afgelopen jaren. Ze zijn er niet. Ik kan u wel de namen van honderden Arabische terroristen geven die met voorbedachten rade hun huis verlieten om onschuldige Joden te verkrachten, verminken of te vermoorden. Maar tegen hen is geen enkele sanctie, geen één!

De Amerikaanse regering laat niet alleen na deze terroristen te sanctioneren, maar financiert ze ook. Elke terrorist die een Jood vermoordt, wordt door de Palestijnse Autoriteit ruimschoots beloond met een riante financiële uitkering, mede betaald door de Amerikaanse regering. Jaarlijks ontvangt de PA immers grote geldbedragen vanuit Amerika.

Obstakel voor vrede

Ik moet voor mezelf opkomen. Want als ik er op een ochtend achter kom dat al mijn geld en andere bezittingen geconfisceerd zijn om de simpele reden dat ik als Jood in Judea woon, wie zal er dan voor me opkomen? En als de Joden van Judea niet opstaan en zich verdedigen tegen dit grote onrecht, kan en zal volgens dezelfde logica elke Jood in Judea worden bestraft als hinderpaal voor de vrede. Want volgens het uitvoeringsbesluit van de regering-Biden kan het simpele feit dat een Jood in Judea woont, betekenen dat hij het bereiken van een tweestatenoplossing ‘verstoort of verhindert’. Want volgens de regering-Biden zijn de nederzettingen, hoe krankzinnig en irrationeel dit ook klinkt, het voornaamste obstakel voor de tweestatenoplossing en ‘dus’ vrede in het Midden-Oosten.

Duizend ‘7-oktobers’

Ik ben tegen een Palestijnse staat in het land Israël. En niet alleen omdat dit het door God gegeven land van onze vaderen is, maar omdat iedereen met ogen in zijn hoofd glashelder kan zien dat een Palestijnse staat in Judea zou leiden tot honderd of duizend ‘7-oktobers’! Het aanspannen van deze rechtszaak zal waarschijnlijk tot sancties voor mij persoonlijk leiden, en dat zal inderdaad heel moeilijk zijn voor mij en mijn familie. Dat zij dan maar zo. Het is een kleine prijs in vergelijking met de offers die mijn mede-Joden brengen, die elke dag hun leven voor Israël geven aan de frontlinies. Een Joodse gezegde luidt: “Als ik er niet voor mezelf ben, wie zal er dan voor mij zijn? Maar als ik er alleen voor mezelf ben, wie ben ik dan?”

Omwille van de waarheid

De Joden van Judea zijn het puntje van de speer in de strijd tegen de wereldwijde jihad. De sancties en alle aanvallen op de Joden van Judea zijn nog maar het begin. Nadat ze voor ons gekomen zijn, zullen ze voor jullie komen. Dus sta achter ons, de Joden in Judea. Niet omwille van ons, maar omwille van jullie, omwille van de waarheid, omwille van dat wat goed en rechtvaardig is. Er zijn momenten in de geschiedenis waarop je een belangrijke keuze moet maken. Dit is zo'n moment! Waar staat u?

Dit is een artikel uit onze krant Israël Aktueel. Klik hier om gratis abonnee te worden!