Als mensen mij vragen wat bepalend is geweest voor onze visie op Israël, kan ik een aantal dingen noemen. Maar waar het zeker mee te maken heeft, is de ontdekking dat het in het evangelie gaat om de komst van het koninkrijk.
Toen Jezus begon te prediken, had Hij veel dingen centraal kunnen stellen: De verzoening van onze zonden en de opstanding uit de dood, of het feit dat Hij de beloofde Messias was.
Ik zeg niet dat Hij daar niet over sprak, maar in de Bijbel staat dat Jezus preekte over de komst van het koninkrijk. Als hij later zijn discipelen uitzendt, is dat ook het onderwerp dat zij ter sprake moeten brengen. Als Jezus voor Zijn hemelvaart de apostelen voor een laatste keer toerust, lezen we dat Hij tot hen sprak over alle aspecten van het koninkrijk. Daarover gaat ook de laatste vraag van Zijn leerlingen: “Here, herstelt Gij in deze tijd het koningschap voor Israël?”.
Als je dat inziet, ga je ook beter begrijpen dat Jezus niet gekomen is om de boodschap van de profeten te stoppen, maar om die te bekronen en tot volle ontplooiing te brengen. Dan snap je ook waarom Hij Koning der Joden genoemd wordt en waarom Zijn moeder Maria zo aards zingt over het heil. Het gaat om de komst van het koninkrijk en dat komt hier op aarde.
God gaat op weg naar de eerste bladzijde van de Bijbel, want Hij laat niet varen de werken van Zijn handen. In zekere zin is het herwonnen paradijs straks nog heerlijker dan het al was: Christus zal er in alle heerlijkheid verschijnen, wij zullen er zijn als geredde zondaren en ook de bijzondere positie van Gods uitverkoren volk zal meer dan ooit aan het licht komen. Het is waar: Jezus zei dat Zijn koninkrijk niet van deze aarde was, maar daarmee bedoelde Hij niet dat het om de hemel gaat. Veelmeer bedoelde Hij dat het totaal anders is dan alle rijken van de wereld.
Dat geldt voor ons ook: Ook wij zijn niet van deze wereld, maar we leven er midden in. Straks ook.