Jaap was een bijzonder collega die ik in 1995 leerde kennen. Met hem heb ik tientallen projecten, concerten, beurzen en andere activiteiten georganiseerd. Niets was te gek om te ondernemen en overal was een oplossing voor. Als hij bij iets betrokken was, kwam het altijd goed. Dat gaf een enorme rust, omdat het vaak heel hectisch was met alles wat er op het gebied van veiligheidscontrole te regelen was bij manifestaties.

Een jaar nadat ik Jaap leerde kennen ging de actie voor de Russische Joden van start: Breng de Joden thuis. Zijn liefde voor het Joodse volk en zijn volgen van de Here Jezus kon hij hier helemaal in kwijt. Samen met Pee Koelewijn ondernam hij talloze activiteiten met als hoogtepunt – jaren later – het ontmoeten van de 50.000ste Jood die vanuit Oekraïne naar Israël vertrok. Dat was voor hem een geweldige erkenning van het vele werk voor deze actie.

Tijdens een concert van Tzahal dat we jaren geleden samen met onze Belgische afdeling organiseerden in Antwerpen, waren er heftige demonstratie en veel politie buiten. Waar wij niet op bedacht waren – vanwege de dreiging – was politiebegeleiding tot aan de Nederlandse grens na afloop van het concert. Dit was iets waar Jaap goed mee kon omgaan, het moest niet altijd volgens het boekje gaan, dat was veel te saai.

Hier kwam zijn achtergrond als journalist naar boven, hij schreef en redigeerde talloze artikelen, en iets wat niet duidelijk was zocht hij uit. Waar ik hem ook dankbaar voor ben, is het corrigeren van de maandelijkse gebedsbrieven en het nauwgezet notuleren van vergaderingen en gesprekken.

Jaap en ik zijn ook mee geweest met een zogenaamde Tulpentour in Israël; naast het vele papier- en kantoorwerk was het fantastisch ook praktisch bezig te zijn en Israël te troosten op bijzondere plaatsen. Zo kwamen we op een militaire post op vijfhonderd meter van de grens met Gaza terecht, daar stopten we tulpenbollen in de grond, met zowel hoge militairen als gewone soldaten. Die vonden het geweldig dat in het vroege voorjaar in het zicht van Hamas er nieuw en kleurig leven zichtbaar zou worden.

Een aantal jaar later, ook tijdens een Tulpentour, kreeg Jaap een hartaanval en ging het maar net goed. In het ziekenhuis in Tiberias werd hij gedotterd door een internationaal bekende hartchirurg en kon hij de chirurg later vertellen waarom hij in Israël was; dit was pas Gods volk troosten! Zijn leven was zelden saai, daarom was het zo leuk om met hem te werken.

Hij was niet alleen voor mij, maar ook voor de vele anderen op het Israëlvlak een voorbeeld in het staan naast het Joodse volk vanuit liefde voor de Here Jezus.