De eerste golf aanvallen, uitgevoerd door ongeveer 100 vliegtuigen van de Israëlische luchtmacht (IAF), richtte zich op de luchtverdedigingssystemen van Iran. Dit zorgde ervoor dat de IAF in de volgende aanvalsgolven vrij kon opereren. De basis Amir al-Momenin van de Islamitische Revolutionaire Garde (IRG) was het eerste doelwit, waarbij een groot aantal ballistische raketten werd vernietigd, evenals een onderzoekscentrum dat onderzoek deed naar nieuwe rakettypes.

De hele operatie werd ondersteund door tankervliegtuigen, verkenningsvliegtuigen en commando-vliegtuigen. De tweede en derde aanvalsgolven richtten zich op raketfabrieken en de grote industrie die onbemande luchtvaartuigen (UAV's) produceert. Iran is een voorloper in UAV-productie en levert zogenaamde kamikaze-UAV's niet alleen aan zijn bondgenoten, maar ook aan Rusland, dat ze inzet in de oorlog tegen Oekraïne.

In reactie op de IAF-operatie sloot Iran zijn luchtruim tot negen uur 's ochtends en dreigde direct met een tegenaanval. Later bleek dat de IAF tijdens een intensief bombardement het voorheen onaantastbare Russische S-300-luchtverdedigingssysteem op de internationale luchthaven Imam Khomeini had uitgeschakeld. Ook werd de IRG-basis Parchin aangevallen, een locatie waar ooit testen werden uitgevoerd met ontstekers voor kernwapens. Bij die aanval kwam een ingenieur om het leven, en raakte een technicus gewond. Volgens Iran kwamen er tien soldaten om bij de IAF-aanvallen, maar waarschijnlijk ligt het werkelijke aantal hoger.

Operatie Yamei Tshuvah

Uit het verloop van de vier uur durende operatie bleek duidelijk dat Israël, dankzij inlichtingen van Mossad en de IDF-inlichtingendienst AMAN, over gedetailleerde informatie beschikt over alle militaire activiteiten in Iran. De operatie, die de naam Yamei Tshuvah (Dagen van Inkeer) kreeg, viel ook op doordat er geen enkele aanval plaatsvond op Iran's nucleaire installaties of de olie-industrie van de Islamitische Republiek.

De reden dat de Israëlische luchtmacht (IAF) deze doelen niet aanviel, had alles te maken met druk van de Amerikaanse regering onder President Joe Biden. Washington wilde voorkomen dat Israël deze gevoelige doelen zou aanvallen, om een grote regionale oorlog te vermijden, vlak voor de Amerikaanse presidentsverkiezingen op 5 november.

Nauw contact tijdens de operatie

Tijdens de hele operatie stond de regering in Jeruzalem in contact met de Amerikaanse regering, die tevreden leek met de manier waarop de Israëlische luchtmacht (IAF) Iran aanviel. Minister van Defensie Yoav Galant voerde voortdurend telefonische gesprekken met zijn Amerikaanse collega, Lloyd Austin. Het Pentagon bracht later een verklaring uit waarin werd bevestigd dat Israël het volste recht had om zichzelf te verdedigen.

De Israëlische operatie tegen Iran was een directe reactie op de massale aanval van Iran op 1 november, waarbij tweehonderd ballistische raketten werden afgevuurd.

Israël's antwoord op Iraanse dreigingen

De naam van de operatie, Yamei Tshoevah, verwees duidelijk naar de periode tussen Rosh HaShanah en Jom Kippoer, bekend als Asseret Yamei HaTshoevah, een tijd van bezinning op zonden en het zoeken van vergeving, waarna een nieuwe start mogelijk is. Iran dacht lange tijd Israël ongehinderd te kunnen aanvallen via zijn vele bondgenoten in het Midden-Oosten. De recente gebeurtenissen laten echter zien dat Iran en zijn bondgenoten hun plannen voor de vernietiging van Israël zorgvuldig moeten heroverwegen. De zogenoemde ‘ring van vuur’ die de Islamitische Revolutionaire Garde (IRG) rond Israël wilde creëren, brokkelt letterlijk af. Zelfs Hezbollah, Iran’s belangrijkste troef, bevindt zich nu in grote problemen.

Daarnaast maakte deze reeks aanvallen duidelijk dat Iran geen effectief antwoord heeft op de ultramoderne oorlogsvoering van het Israëlische leger. Hoewel Iran beweerde enkele Israëlische raketten uit de lucht te hebben geschoten, bleek in werkelijkheid dat geen enkele raket van de IAF werd neergehaald. Ook bleef elk Israëlisch vliegtuig buiten het bereik van de Iraanse luchtverdediging. Het woord Tshoevah betekent bovendien ‘antwoord’, en de IAF-operatie was een duidelijk antwoord op de vraag of Iran zich kan verdedigen tegen luchtaanvallen. Het antwoord was duidelijk: Iran kan zich niet effectief verdedigen tegen massieve luchtaanvallen.

Deze uitkomst zou ook een waarschuwing moeten zijn voor de Amerikaanse regering met betrekking tot het nucleaire wapenprogramma van Iran. Gezien de zorgwekkende ontwikkelingen in dit programma zou een militaire optie snel weer op tafel kunnen komen. De Amerikaanse luchtmacht heeft een nog groter vermogen dan de IAF om de nucleaire installaties van Iran te vernietigen, dankzij bunkerpenetrerende bommen die bijvoorbeeld de ondergrondse nucleaire fabriek in Fordow kunnen uitschakelen. Deze fabriek, gebouwd 80 meter onder een berg, wordt vergezeld door een nieuwe faciliteit op dezelfde diepte in de buurt van Natanz, waar uranium wordt verrijkt.

Verklaring van verantwoordelijkheid

Het tijdstip van de aanval was duidelijk zorgvuldig gekozen: het vond plaats een dag na Simchat Thora en een jaar na het bloedbad dat Hamas volgens de Hebreeuwse kalender in Zuid-Israël aanrichtte. Uit officiële documenten en verhoren van Hamas-terroristen blijkt dat het operationele plan voor de genocide die Hamas en anderen op 7 oktober uitvoerden, was opgesteld door de Quds Brigade van de Islamitische Revolutionaire Garde (IRG).

Door nu, een dag na Simchat Thora, de militaire installaties van Iran aan te vallen, maakte Israël duidelijk dat het Iran verantwoordelijk houdt voor de meervoudige frontenoorlog waarin de Joodse staat sinds 7 oktober is verwikkeld.

Iran heeft al gedreigd met een nieuwe aanval op Israël, waarbij het mogelijk duizend ballistische raketten wil inzetten. De laatste aanval, op 1 oktober, werd uitgevoerd met 200 van deze raketten en veroorzaakte alleen schade aan enkele IAF-bases. In totaal beschikt Iran over 3.000 ballistische raketten en duizenden kruisraketten. Israël toont echter geen vrees en heeft beloofd dat elke nieuwe aanval op de Joodse staat zal worden beantwoord met een nog krachtigere reactie.