In juni 1967 nam Israël de controle over de hele stad Jeruzalem over. Sindsdien heeft de ‘internationale gemeenschap’ vele VN-verklaringen uitgegeven waarin Israëls controle over de stad onwettig werd verklaard. De meeste staten in de wereld erkennen Jeruzalem niet eens als de hoofdstad van Israël. Zij willen dat Israël de stad overhandigt aan de islamitische wereld.

Resolutie tegen Israël

Dit nam een dramatische wending op 30 december 2022, toen de Algemene Vergadering van de VN in New York een resolutie aannam waarin het Internationaal Gerechtshof in Den Haag verzocht werd een advies (d.w.z. een juridische uitspraak) te geven over twee vragen:

a. Wat zijn de juridische gevolgen van de voortdurende schending door Israël van het recht van het Palestijnse volk op zelfbeschikking, van de langdurige bezetting, vestiging en annexatie van het sinds 1967 bezette Palestijnse grondgebied, met inbegrip van maatregelen die tot doel hebben de demografische samenstelling, het karakter en de status van de heilige stad Jeruzalem te wijzigen, en van de goedkeuring van daarmee verband houdende discriminerende wetgeving en maatregelen?

b. Hoe beïnvloeden het beleid en het handelen van Israël waarnaar verwezen wordt in paragraaf 18 hierboven (zie a.) de wettelijke status van de bezetting, en wat zijn de wettelijke gevolgen die voor alle staten en de Verenigde Naties voortvloeien uit deze status?

Merk op dat de resolutie verwijst naar Israëls “annexatie van het sinds 1967 bezette Palestijnse grondgebied, met inbegrip van maatregelen die tot doel hebben de demografische samenstelling, het karakter en de status van de heilige stad Jeruzalem te wijzigen." Dit betekent dat het Internationaal Gerechtshof wordt gevraagd te beslissen dat "de heilige stad Jeruzalem" (de hele stad dus, AT) "Palestijns gebied" is. Een dergelijke uitspraak zou in feite Israëls bestuur van de stad, en alle Joden die in de stad wonen, onwettig verklaren.

Juridisch proces als wapen

Dit juridische proces wordt door de vijanden van Israël als wapen gebruikt. De resolutie is opgesteld door de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie (PLO), in samenwerking met de Organisatie voor Islamitische Samenwerking (OIS). Het doel van de PLO is heel Palestina te bevrijden van de zionistische entiteit ("van de rivier tot de zee"). De OIS bestaat uit 56 islamitische staten en haar agenda omvat de bevrijding van land dat toebehoort aan de islamitische wereld ("umma") - in het bijzonder Jeruzalem.

Eigenlijk heeft de OIS de VN gekaapt. De meeste staten in de wereld waren geen voorstander van dit verzoek; de resolutie werd aangenomen met slechts 87 stemmen voor. Er zijn 193 VN-lidstaten, dus dit betekent dat 106 lidstaten ofwel tegen stemden, zich onthielden of afwezig waren bij de stemming op 30 december 2022. De anti-Israëlagenda van de OIS wordt gepusht door een minderheid van islamitische staten die erin slagen andere staten, zoals Nederland, te manipuleren, die niet bereid zijn terug te slaan.

Afgelopen februari vroeg het Internationaal Gerechtshof aan alle lidstaten van de VN opmerkingen in te dienen over deze kwestie. De deadline was 25 juli 2023. Vijfenvijftig staten dienden op die datum een verklaring in. De overgrote meerderheid van deze vijfenvijftig bijdragen is vijandig tegenover Israël.

Verwachte uitspraak is probleem

Het is zeer waarschijnlijk dat het hof in de komende maanden een uitspraak zal doen die de controle van Israël over Jeruzalem onwettig zal verklaren. Waarom is dat een probleem?

Ten eerste is het Internationaal Gerechtshof gevraagd het hele Palestijns-Israëlische geschil te behandelen in een adviserende procedure waarbij een van de twee partijen afwezig zal zijn. Israël zal het misbruik van de adviesprocedure tegen Israël niet goedkeuren door eraan deel te nemen. De uitspraak zal per definitie eenzijdig zijn en in strijd met de soevereiniteit en wettelijke rechten van Israël.

Ten tweede is het Internationaal Gerechtshof niet uitgerust om complexe betwiste feitelijke kwesties te onderzoeken. Het zal niet in staat zijn objectief en onafhankelijk de verdraaide versies van de feiten te evalueren die het voorgelegd zal krijgen. De VN-resolutie bevat veel beweringen die gewoon niet waar zijn. Er wordt bijvoorbeeld misleidend beweerd dat Israël de Westelijke Jordaanoever heeft "geannexeerd", terwijl het enige grondgebied dat Israël heeft geannexeerd Oost-Jeruzalem is. Het hof zal simpelweg niet in staat zijn om waarheid van leugens te onderscheiden.

Ten derde zal een uitspraak het centrale juridische kader ondermijnen waarmee het Israëlisch-Palestijnse conflict door vredesonderhandelingen kan worden opgelost. Dit kader is door zowel de Palestijnse als de Israëlische leiders aangenomen in de Oslo-akkoorden. De VN hebben deze akkoorden bekrachtigd. Een uitspraak van het Internationaal Gerechtshof zal de politieke verdeeldheid vergroten en het conflict gewelddadiger en hardnekkiger maken.

Ten vierde hebben rechters het mandaat om over recht te beslissen, niet over politiek. Het Internationaal Gerechtshof is nooit opgericht om gerechtelijke procedures op te leggen aan VN-lidstaten in een geschil zonder hun toestemming. Het verzoek van de Algemene Vergadering van de VN is een kafkaëske juridische strategie die is ontworpen om de belangen van één partij in een gewapend conflict te bevorderen door het Internationaal Gerechtshof te manipuleren. Daarbij wordt het belangrijkste principe in het statuut - namelijk nationale toestemming voor geschillenbeslechting door het Internationaal Gerechtshof - ondermijnd.

Het is belangrijk te beseffen wat hier gebeurt, en dat Nederland – waar de belangrijkste juridische organen gevestigd zijn – dit faciliteert.