Vorige week was ik bij een heel bijzonder evenement in het bergdorpje Meron. Het was een gebedsevenement onder leiding van een van de meest bekende en invloedrijke rabbijnen van onze tijd, wiens wekelijkse lessen ik al jaren bijwoon.
De rabbijn leidde deze historische bijeenkomst namens alle zieke mensen van het Joodse volk. Honderden kwamen die avond samen om hun hart uit te storten. Dit gebeurde slechts twee nachten voorafgaand aan de dagen van selichot, wanneer wij G-d smeken om vergeving, en om onze gebeden op Rosj Hasjana en Jom Kippoer te verhoren.
De wereldberoemde rabbijn Elimelech Biderman leidde een groep van honderden activisten, donoren en vrienden van een organisatie genaamd RCCS (Rofeh Cholim Cancer Society) op een historische trip naar de heilige stad Meron voor een grote gebedsbijeenkomst.
Naast hen die fysiek aanwezig waren bij het graf van rabbi Sjimon bar Jochai, kon men ook virtueel aanwezig zijn via een live-uitzending waar duizenden mensen van over de hele wereld aan deelnamen. Die nacht in Meron bestormden we de Hemelse poorten en smeekten we G-d om Zijn genade te tonen en genezing te sturen aan allen die lijden aan die gevreesde ziekte.
Ongelooflijke hulp
‘Kanker’ is een woord dat binnen de orthodox-Joodse gemeenschappen zulke gevoelens van onbehagen oproept, dat velen van ons zelfs weigeren dit woord over onze lippen te laten komen. Daarom noemen de meesten van ons het eenvoudigweg ‘die ziekte’.
Sinds bij mijn schoonvader de diagnose van deze ziekte werd gesteld, is onze familie niet meer hetzelfde als voorheen. Ons hele leven en dagelijks ritme werd helemaal op de kop gezet. Afgezien van alle medische termen en het feit dat we totaal onbekend waren met de medische wereld, hadden we geen idee hoe met de hele Israëlische medische bureaucratie om te gaan.
In een wereld waar cruciale medische beslissingen moeten worden genomen, effectieve behandelplannen moeten worden geregeld, medische rekeningen moeten worden betaald en er op elk moment ‘gevechten’ met verzekeringsmaatschappijen worden gevoerd, hebben we gemerkt hoe de overweldigende stress absoluut geen grenzen kent.
Maar we ontdekten al snel de verbazingwekkende zegen die G-d ons had gestuurd in de vorm van een organisatie die ons bij elke stap hielp – zonder ons ook maar één cent in rekening te brengen. Deze organisatie, RCCS (Rofeh Cholim Cancer Society) stond ons bij tijdens elke stap van het proces en hield onderweg onze hand vast om ons te helpen de strijd tegen die ziekte te voeren.
RCCS voorzag ons letterlijk van de beste dokters en regelde binnen no-time bepaalde afspraken. Terwijl via het reguliere Israëlische gezondheidssysteem het bijvoorbeeld een jaar kan duren om een MRI te krijgen (zoals bij mijn schoonvader het geval was), slaagde RCCS erin om dit binnen enkele dagen te regelen; waardoor de ziekte geen kans krijgt zich verder te verspreiden.
Ze leidden ons door de bureaucratie van het Israëlische gezondheidssysteem, vonden een zeer gewilde en bekende professor voor mijn schoonvader, ze regelden toegang tot alle noodzakelijke tests, zorgden voor plekken in de beste medische faciliteiten, regelden behandelingen en bespoedigden elk onderdeel van het proces.
RCCS
De Rofeh Cholim Cancer Society (RCCS) is een orthodox-Joodse non-profitorganisatie die zich inzet om kankerpatiënten te helpen de best beschikbare medische zorg te krijgen. Het werd in 1997 in Brooklyn, New York, opgericht door rabbijn Hershel Kohn. Hun afdeling in Jeruzalem hielp ons al vanaf het moment dat mijn schoonvader voor de eerste keer in het ziekenhuis aankwam.
Ondanks dat mijn schoonvader het niet gehaald heeft, heeft RCCS er alsnog alles aan gedaan om ons een sprankje hoop te bieden. Hun enige missie was om alle uitdagingen op het gebied van kanker aan te pakken, de medische behandeling te vergemakkelijken, en verzekeringen te dekken om de families financiële lasten te verlichten en de kankerzorg toegankelijker te maken voor een ieder die het maar nodig heeft.
In de afgelopen maanden hebben we gezien hoe men vaak de zorggevende families vergeet. Een moeder die haar baan moet opzeggen om voor haar kind -of ouder- te zorgen; heeft noch het hoofd noch de energie of kracht om te koken, schoon te maken en voor haar gezin te zorgen.
Een vader die niet langer voor zijn dierbaren kan zorgen, omdat hij non-stop op zoek is naar geld om hun medische kosten te financieren, of erger nog: hij vecht voor zijn eigen leven. Kinderen, of broertjes en zusjes, die te jong zijn om de stress en spanning in huis te begrijpen. Tieners die oud genoeg zijn om de omvang van de diagnoses te begrijpen, maar zich toch machteloos voelen om te helpen. Vrienden die naast de familie lijden, enzovoort.
Veel mensen vergeten deze families simpelweg omdat ze niet weten wat het is. En ik bid dat ze nooit zullen weten wat dit werkelijk betekent. Maar RCCS wist dit wel, en zij staan nog steeds altijd klaar om ons -en iedereen die met deze vreselijke ziekte te maken heeft- te helpen.
Gebedsevenement
Het speciale evenement met rabbijn Biderman vond plaats in combinatie met een grote fundraising-campagne ten behoeve van Rofeh Cholim Yerushalayim (RCY), de Israëlische tak van RCCS. Deze afdeling heeft alleen al het afgelopen jaar meer dan 1300 kankerpatiënten geholpen, hen door het diagnostiekproces en behandelingen geleid en in de behoeften van hun families voorzien.
Iedere patiënt in Israël kan er zeker van zijn dat RCY ervoor zal zorgen dat hij/zij op de meest efficiënte manier de beste zorg krijgt. Maar, zoals ik al zei, staat RCY niet alleen naast de patiënt, zij voorzien letterlijk de hele familie van alles wat men maar nodig heeft om in deze moeilijke tijd het hoofd boven water te houden, door hen een scala aan diensten te verlenen om te helpen met hun financiën, emotioneel welzijn en praktische stand van zaken.
Vooral nu we aan het einde van het jaar staan –slechts enkele dagen voor de Dag des Oordeels– kan ik niets anders dan dankbaar zijn voor al deze chesed (liefdadigheid). En ik smeek Onze Vader Onze Koning om volledige genezing te sturen aan alle zieken. Moge G-d RCCS zegenen met veel succes en hen geven wat ze maar nodig hebben om anderen te helpen.
Bekijk hier meer over de organisatie: