Het christelijke Paasfeest is natuurlijk voortgekomen uit het Joodse Pesach. De apostel Paulus schrijft daarom ook ten aanzien van de dood van Jezus: “Ons Paaslam is voor ons geslacht, Christus.” (1 Korinthe 5:7) Wij geloven dat veel van wat er in de tabernakel gebeurde, en later in de tempel te Jeruzalem gebeurde, profetisch is geweest. De offers wezen boven zichzelf uit naar dat ene offer dat gebracht zou gaan worden. Het Lam van God, dat de zonde der wereld wegneemt, is gekomen in de wereld.

Naar aanleiding van Exodus 12 wil ik graag iets delen over wat Pasen voor christenen betekent. Ik zie een aantal overeenkomsten en deze laten ons zien waarom dit voor christenen het belangrijkste feest in het kerkelijke jaar is.

Een lam zonder gebrek

Ieder gezin moest een lam nemen om dit op de veertiende van de eerste maand te slachten. Dit moest een lam zonder enig gebrek zijn. Zo zegt het Nieuwe Testament dat Jezus zonder zonde was, dat Hij nooit heeft gezondigd. Dat is een heel wezenlijk aspect van wat Hij voor ons gedaan heeft. Hij kwam om de wet te vervullen, wat onder andere betekent dat Hij zich volledig aan de wet heeft gehouden. Niemand is volkomen rechtvaardig, niemand heeft zijn hart volledig rein kunnen bewaren. Wilde God de mens toch weer kunnen accepteren, dan was het nodig dat er iemand zou optreden die dat wel zou doen, als vertegenwoordiger van de hele mensheid.

Voordat Jezus voor ons stierf, heeft Hij voor ons geleefd. Hij heeft gerechtigheid gebracht, de gerechtigheid die wij zelf niet hebben. De wet is zo heilig, zo volmaakt, het spreekt van zo’n puur, onzelfzuchtig en rein leven, dat deze ieder mens verplettert. De wet is een afstraling van Gods eigen heiligheid, en daarmee niet zomaar hanteerbaar voor de mens. God heeft de Messias gezonden om in onze plaats de wet te vervullen. Op grond van zijn gerechtigheid mogen wij nu bij God komen. Wij worden door genade behouden, niet door de wet, en daarmee bevestigen wij juist de wet.

Verlossing door het bloed

Het bloed van het lam moest aan de deurposten en aan de bovendorpel van de huizen gestreken worden. Toen de Heere het bloed zag, ging Hij de huizen voorbij en werden zij niet getroffen door de plaag, de dood van de eerstgeborene. Het enige waardoor er redding kwam was door het bloed. In plaats van de eerstgeborene was het lammetje gestorven.

De hele offerdienst van Israël spreekt van plaatsvervangende offers. Zo geloven wij dat uiteindelijk de Messias van Israël is gekomen om eerst als lijdende dienstknecht van de Heere op te treden. “Om onze overtredingen is Hij verwond en om onze ongerechtigheden is Hij verbrijzeld. De straf die ons de vrede aanbrengt, was op Hem, en door Zijn striemen is er voor ons genezing gekomen. Wij allen dwaalden als schapen, wij keerden ons ieder naar zijn eigen weg. Maar de Heere heeft ongerechtigheid van ons allen op Hem doen neerkomen” (Jesaja 53:5,6)

Op Goede Vrijdag gedenken wij de dood van Jezus in onze plaats. De enige reden dat wij tot God mogen naderen, is het bloed, net als in de tabernakel. Het bloed werd op het verzoendeksel gesprenkeld, tussen de cherubim en de wet. Alleen daarom kon de Heere tegen zijn volk zeggen: Ik ontmoet je daar. Het bloed van Jezus reinigt ons van alle zonden. Net als dat de plaag van de dood Israël niet trof, mogen wij nu weten dat er geen veroordeling is. Het verderf, het oordeel, de dood hebben geen macht meer over ons, omdat de Messias onze dood is gestorven.

Wil God een in de zonde gevallen mens ooit weer kunnen accepteren, dan moet er aan twee eisen voldaan zijn. Ten eerste moet de straf vanwege de zonden gedragen worden (dat is de dood, de ziel die zondigt, die zal sterven). Ten tweede mag de mens nooit meer zondigen. Jezus heeft beiden voor ons gedaan. Hij heeft zowel door Zijn sterven als door Zijn leven de wet voor ons vervuld.

Het is ook treffend dat van Jezus de benen niet gebroken werden toen Hij aan het kruis hing (Johannes 19:33). Over het Paaslam lezen wij: ‘Zij mogen er niets van over laten blijven tot de volgende morgen en mogen er geen been van breken.’ (Numeri 9:12) Dit is slechts een van de vele profetieën die in de lijdensweg van Jezus in vervulling is gegaan.

Verlost uit slavernij

Door Pesach, het voorbijgaan van het oordeel, werd Israël verlost uit de slavernij in Egypte. De vergeving en de vrijspraak die wij mogen ontvangen door het offer van Jezus leiden niet tot erop los gaan leven, door maar te doen wat je zelf wilt (dat is de ergste gebondenheid), maar tot de vrijheid om God te gaan gehoorzamen. Op Pesach volgt het feest van de Ongezuurde broden, en dat staat symbool voor een rein en heilig leven. “Laten wij dus feestvieren … met ongezuurde broden van oprechtheid en waarheid.” (1 Korinthe 5:8)

Op de dag na de Sjabbat van het Pesachfeest werd de eerste schoof van de oogst bewogen voor het Aangezicht van de Heere (Leviticus 23:11). Op de dag na die ene Sjabbat kwam er beweging in het lichaam van Jezus. De dood kon Hem niet vasthouden. Vanaf die dag moesten er vijftig dagen geteld worden tot het begin van de oogst. Vijftig dagen na Jezus’ opstanding kwamen de eerste vruchten van Zijn voltooide werk. Het past allemaal zo wonderlijk in elkaar. Gezegend bent U, God van het heelal, die ons als heidenen deel heeft laten krijgen aan zoveel geestelijke zegeningen die door Israël tot ons gekomen zijn.