Week in week uit blijven we families ophalen voor hun vertrek via Moldavië naar Israël, ondanks de oorlog die doorgaat en de beschietingen met raketten en drones over en weer. Zo vertrok onlangs ook een jong gezin, Vitalic en Lena met hun drie kinderen, vanuit het kleine plaatsje Tulchin.
Waarom vertrekken ze? Voor hun kinderen, voor hun toekomst en hun veiligheid. Niemand weet wanneer die zinloze en weerzinwekkende oorlog zal stoppen. Nu willen ze niet langer eindeloos uitstellen wat ze eigenlijk al veel eerder hadden moeten doen.
Vertrek was verboden
De grootmoeder van Vitalic, Feiga, overleefde de Holocaust in het concentratiekamp van Pechora. Jaren later trouwde zij met ook een overlevende van hetzelfde concentratiekamp. Ze bouwden zo goed als kon onder het communistisch regime een nieuw leven op. Het kwam niet in hen op te emigreren naar Israël, dat was verboden. Velen die toch de wens uitspraken, kwamen op een zwarte lijst terecht of werden verbannen naar Siberië. Het was alsof Jesaja 49 vers 14 werkelijkheid was voor velen: "Maar Sion zegt: De Here heeft mij verlaten en de Here heeft mij vergeten. Kan ook een vrouw haar zuigeling vergeten, dat zij zich niet ontfermen zou over het kind van haar schoot? Al zouden zij die vergeten, toch vergeet Ik u niet. Zie, Ik heb u in mijn handpalmen gegrift, uw muren zijn bestendig vóór Mij."
Let op! Tekst gaat door onder de fotoslider. Klik op de foto om te vergroten.
Het afscheid en het vertrek van het gezin uit Tulchin. | Foto's: CvI
Feiga bleef thuis
Op de dag van vertrek kwamen enkele familieleden en vrienden afscheid nemen, maar Feiga bleef thuis. Ze was te emotioneel. Toch was ze heel blij dat haar kleinzoon met zijn gezin naar het land van 'hun voorvaderen' vertrok! Op weg naar de Moldavische grens stopten we even op de plaats waar Feiga en duizenden andere Joden 84 jaar geleden kort verbleven voordat ze tijdens die koude en hongerwinter van 1941 onder dwang naar Pechora moesten lopen.
Het werk in Oekraïne wordt er niet makkelijker op, maar zolang 'het dag' is gaan we door en proberen we zo goed als kan een veilige reis te regelen voor de vele emigranten die vertrekken!
Aanbevolen artikelen
Oekraïne
9 april 2025
Gods beloften vervuld
Gisteren, dinsdag 8 april, was het Alijah-dag. Op deze feestdag sta...
Oekraïne
6 september 2024
'De eerste bel' in Oekraïne
Na de grote en lange vakantie is ook het schooljaar gestart in Oekr...
