In Natur, in het zuiden van de Golan, is de school open en spelen de kinderen ogenschijnlijk onbezorgd buiten. Dalit, het hoofd van deze school, vertelt ons echter dat schijn bedriegt. Zodra het luchtalarm gaat, gaan al deze kinderen meteen op de grond liggen met hun armen over hun hoofd. Ze zijn alert. Maar vandaag geen luchtalarm.

Samen met de kinderen graven we geulen om de tulpen uit Nederland te planten. In Hispin herhalen we dat met vierjarige kinderen.

Tekst gaat verder onder de foto’s

Een stukje verderop staan tachtig 18-jarigen ons op te wachten. Na hun middelbare school bereiden ze zich voor op het leger in een voorbereidend jaar voor hun diensttijd. Ze zijn nieuwsgierig, waarom steunen Christenen Israël? Er volgt een mooi gesprek over de Bijbel en Gods liefde voor zijn volk. Ze willen begrijpen waarom het antisemitisme in Europa zo toeneemt.

Bij de rondleiding over het terrein van hun opleiding, laten ze ons een tuin zien die ze hebben ingericht ter nagedachtenis van een militair die omgekomen is en een tijdje geleden ook deze voorbereidende training heeft gedaan.

Als bij het naschoolse programma in Afik nog meer kinderen tulpen hebben gepland, leveren we dozen met tulpenbollen af bij het kantoor van het regiobestuur. Zij zorgen voor verspreiding in het Noorden van de Golan. En dan begint het zwaarste deel van de dag. We rijden door de mist en de koude naar het Druzen dorp Majdal Shams in het Noorden van de Golan. Op 27 juli 2024 kwam een raket van Hezbollah neer op kinderen die aan het voetballen waren. 12 van hen kwamen om, jongens en meisjes. Een aantal vaders van deze kinderen laat ons de plek zien waar het gebeurde. We zien de sporen van de inslag van de raket. Er staan foto’s van de kinderen. En stille getuigen, een zwartgeblakerde fiets, een step. Inslaggaten overal.

We gaan naar binnen en ontmoeten de ouders van de omgekomen kinderen. We luisteren naar hun verdriet, de pijn om je kind te moeten missen. De moeder van Alma geeft aan dat ze geen wraak wil. Dat lost niets op. Als we tulpenbollen overhandigen vertelt de vader van Gevara ons dat hij graag in de tuin werkt en vooral nu. Het geeft zijn gedachten rust. Als we na een lang gesprek weggaan worden we omhelst. ‘Dank jullie wel dat je naar ons hebt willen luisteren’.

We rijden door de mist terug, stil om het leed van deze ouders. De raket viel.

Bekijk hier de video over dag 3 van de Tulpentour, in het Zuiden van de Golan.

Tekst gaat door onder de foto's. Klik op een foto voor een vergroting.

Een dag in Judea

De Tulpentour is onderverdeeld in verschillende teams die door Israël reizen. Hier volgt een update van een team onder leiding van Johan.

Samen met Shmu'el en Shira zijn we een dag in Judea. Onderstaande foto is genomen in Tekoa, een plaats die we kennen uit o.a het  Bijbelboek Amos. Hoewel gebouwd op verschillende prachtige heuvels en met schitterende vergezichten, dat dat moois niet verhullen dat ook hier de oorlog z'n sporen heeft getrokken.

Het is een zeer artistieke gemeenschap met vele studio's, die we deels bekeken. Mooi dat al die talenten worden ingezet om het immense leed te verwerken dat eigenlijk niet te verwerken is.De tulpen werden ervaren als teken van verbondenheid en vriendschap. Past ook heel mooi bij de allerlaatste tekst van Tekoa's profeet: "en ik zal hen in hun land planten; en zij zullen niet meer worden uitgeroeid uit hun land, dat Ik hunlieden gegeven heb, zegt de Heere uw God".

Tekst gaat door onder de foto's

De man in trui is Benjamin, 'zeg maar Benny', en de man in uniform is Gershom. Laatstgenoemde is Nederlander en 35 jaar geleden naar Israel gekomen. Nu is hij verantwoordelijk voor de security-inzet. Benny is verantwoordelijk voor het reilen en zeilen van de kibboets (die nu 42 families telt) die in de eindfase verkeert van hun transitie naar kibboets nieuwe stijl.

Op Simchat Thora hadden ze een heel vroege dienst en besloten ze door de binnendruppelende informatie om de dienst verder buiten te houden, op een grasveld in de buurt van enkele schuilkelders. Zonder details te vermelden kunnen we zeggen dat het een abnormale en complexe situatie was. Mannen die werden opgeroepen, onduidelijk nieuws zonder echt overzicht, een nabij gelegen Arabisch 'dorp' met 40.000 inwoners waar het onrustig werd etc.In dat licht bleek Israël's God een 'toren van sterkte', wat de betekenis is van Migdal Oz (o.a in Psalm 61 vers 4).