“De HEER liet de zee terugwijken”

In Exodus 14 lezen we hoe het volk Israël bij hun vlucht achtervolgd wordt door de strijdwagens van het leger van Egypte. Het volk komt klem te zitten bij de zee en is in doodsangst. De HEER zegt dan tegen Mozes: “Jij moet je staf geheven houden boven de zee en zo het water splijten, zodat de Israëlieten dwars door de zee kunnen gaan, over droog land” (Exodus 14:16 NBV21). Inderdaad valt de zee dan droog en komt het volk in tegenstelling tot het Egyptische leger veilig aan de overkant. De HEER beschermde Zijn volk door gedurende de hele nacht een krachtige oostenwind te laten waaien. Wat een machtig wonder! We lezen dat het volk hierdoor ontzag kreeg voor de HEER en vertrouwen in Mozes.

Het is begrijpelijk dat de Joden overal op aarde elk jaar nog steeds het wonder van de uittocht vieren. Maar kennelijk zijn er behoorlijk wat westerse christenen gekomen die er vraagtekens bij zetten. Met de Wetenschapsbijbel wil het NBG die kloof overbruggen. Kijk maar eens:

Een toevalswonder

De auteurs van de Wetenschapsbijbel onderscheiden twee soorten wonderen: ‘toevalswonderen’ en ‘doorbrekingswonderen’. Het splijten van de zee als Mozes zijn staf boven de wateren houdt, zien de auteurs als een schoolvoorbeeld van zo’n toevalswonder, een onwaarschijnlijke samenloop van omstandigheden waardoor er nét op het goede moment iets beslissends gebeurt. Juist die nacht zouden er uitzonderlijke weersomstandigheden zijn. “Loop je alle omstandigheden achteraf nog eens na, dan blijkt er wetenschappelijk gezien niets onverklaarbaars te zijn gebeurd,” is de verbijsterende conclusie.

Kennelijk is de exegese van de auteurs hier beperkt tot een klein stukje tekst. Dat doen we immers vaak bij Bijbellezen. We kijken niet terug naar de voorgaande gebeurtenissen en ook niet naar het vervolg. Maar de tien plagen, die de uittocht forceerden, waren tien opeenvolgende wonderen. Dat is geen toeval meer. En als we kijken naar de tocht van het volk naar de berg Sinaï komt er een nog groter wonder. De HEER verschijnt op de berg aan Mozes en schrijft op twee stenen tafels de Tien Geboden! Dat moet voor moderne, westerse christenen toch minstens zo moeilijk te begrijpen zijn?

Israël is een echt wonder

Het wonder van de doortocht door de zee en de vernietiging van het Egyptische leger maakte destijds grote indruk op de volken rondom. Kijk eens naar wat Rachab uit Jericho veertig jaar later getuigde: “Alle inwoners van dit land sidderen, want we hebben gehoord dat de HEER de Rietzee voor jullie heeft drooggelegd toen jullie uit Egypte wegtrokken” (Jozua 2:9-10). Die tekst vind je niet in Wetenschapsbijbel bij de beschouwing van dit wonder. De Wetenschapsbijbel is een armzalige poging om een verklaring te verzinnen die buiten de Hand van God omgaat. De hele geschiedenis van Israël is een groot wonder. God heeft dit volk uitgekozen, het heeft Zijn Woord ontvangen, bewaard en uit dit volk is de Verlosser voortgekomen. Het wonder is dat Israël leeft en dwars door de volkenzee is gegaan zonder te verdrinken. Gods Woord biedt ons inzicht in de toekomst van dit volk, van Jeruzalem en de volken. Het staat voor het gelovig oog duidelijk in de Bijbel.

Klaas de Jong, auteur van o.a. Schatgraven in Genesis 1-3 en Als de ramshoorn schalt