In november 2021 hadden we al een vermoeden dat er iets groots zou kunnen gebeuren. Dat Rusland met alle geweld Oekraïne zou kunnen binnenvallen. Ons motto werd: 'we pray for the best, but prepare for the worst'. Maar hoe bereid je je voor op iets dat er nog niet is?

We kregen de beschikking over een volledig ingerichte opvanglocatie voor 300 personen, inclusief een keuken en medische faciliteiten. Onder het hele gebouw bevond zich een enorme schuilkelder. Grote voedselvoorraden werden ingekocht, ingepakt en verspreid in Oost- en Zuid-Oekraïne, voornamelijk in steden als Mariupol, Kramatorsk, Slavjansk, Odessa, Kherson, Nikolaev en Zaporizja. Ook Kiev werd voorbereid, omdat we dachten dat Rusland zou proberen de hoofdstad in handen te krijgen. Extra noodvoorraden voedsel en brandstof werden aangeschaft.

Velen stonden aan de zijlijn en verklaarden ons voor gek. Bijna niemand geloofde dat Rusland Oekraïne werkelijk zou binnenvallen.

Maandag 21 februari

Op maandag 21 februari hielden we een laatste overleg met alle medewerkers en vrijwilligers om praktisch alle puntjes door te nemen, voor het geval er een oorlog zou uitbreken.

We bespraken ook hoe we Joodse vluchtelingen naar Moldavië zouden brengen, mits er vanuit dat land een veilige vluchtroute beschikbaar zou zijn.

Tekst gaat verder onder de foto's.

Donderdag 24 februari

Op donderdag 24 februari, rond 4 uur ’s nachts, kreeg ik een app van een van onze medewerkers: 'Rusland is Oekraïne binnengevallen. Is het beter om onze werkreis naar Zaporizja te annuleren?' Binnen 30 seconden was ik klaarwakker. Het besef drong door: dit is geen droom. Ik dronk drie koppen koffie en probeerde het lokale nieuws te volgen.

Tal van steden werden gebombardeerd, waaronder verschillende luchthavens. Het luchtruim werd gesloten en Rusland probeerde Kiev te veroveren via Irpin, Boetsja en Hostomel, waar de Russen gruwelijk huishielden onder de bevolking.

Vluchtelingenstroom

De vluchtelingenstroom kwam op gang, en onze busjes reden voortdurend heen en weer met Joodse vluchtelingen – vooral moeders met jonge kinderen en ouderen. Eerst brachten we hen naar onze ingerichte opvanglocatie, waarna ze de volgende dag met grote bussen naar de grens werden vervoerd. Daar staken ze te voet de grens over, waar we bussen hadden geregeld van een christelijke ondernemer uit Roemenië. Deze bussen brachten de vluchtelingen verder naar Kishenov.

Niet veel later kregen we extra hulp van een aantal Urkers, die met twee busjes voortdurend Joodse vluchtelingen van de grens naar Kishenov vervoerden. De woorden van de profeet Zacharia uit hoofdstuk 2 – 'Vlucht, vlucht uit het Noorderland en red jezelf naar Zion' – werden plotseling werkelijkheid.

Tekst gaat verder onder de foto's.

Een groep vertrekt uit Oekraïne naar Israël. | Foto's: CvI, 23 maart 2022

Holocaustoverlevenden

Tientallen Holocaustoverlevenden sloegen opnieuw op de vlucht, maar ditmaal wisten ze waar ze veilig zouden zijn: in Israël. Ze vertelden ons dat ze nooit hadden gedacht opnieuw te moeten vluchten, laat staan nog een oorlog mee te maken.

Hun verhalen waren hartverscheurend. Als kinderen waren ze in de winter op de vlucht, verraden door Oekraïners. Ze zagen hoe hun ouders en grootouders door de nazi's werden doodgeschoten. Sommigen overleefden met een schotwond, maar de herinneringen aan die tijd bleven. Stille getuigen van die gruwelijke geschiedenis zijn de ruim 2.000 Joodse massagraven in Oekraïne, waar 1,7 miljoen Joden door kogels zijn vermoord. Baby's en kinderen werden zelfs levend begraven.

Over deze verschrikkelijke gebeurtenissen schreef Anatoly Kuznetsov het boek Babi Yar.

Tekst gaat verder onder de afbeelding.

Hoe nu verder?

Hoe Oekraïne het al zo lang volhoudt, blijft een raadsel. Wat wel zeker is, is dat westerse steun en het zware westerse en Amerikaanse oorlogsmaterieel het Oekraïense leger in staat stellen zich zo goed mogelijk te verdedigen. De frontlinie strekt zich uit over meer dan 1.000 kilometer.

Met president Trump mogelijk binnenkort aan de macht, verwacht ik dat hij Oekraïne zal dwingen een (slechte) overeenkomst te sluiten, waarbij grondgebied aan Rusland wordt afgestaan om de oorlog te beëindigen. Misschien is een slechte overeenkomst beter dan helemaal geen overeenkomst, maar deze oorlog lijkt zinloos.

Hoeveel jonge soldaten en onschuldige burgers zijn inmiddels gestorven? Meer dan een miljoen? Hele steden en dorpen zijn volledig verwoest, en honderdduizenden mensen zijn zwaargewond geraakt.

Infrastructuur

Nu de winter voor de deur staat en de temperaturen onder het vriespunt zakken, zien we een toename van raket- en droneaanvallen. Deze richten zich op de al deels verwoeste en kwetsbare infrastructuur, met als doel Oekraïne letterlijk in het donker en de kou te zetten.

De gevolgen van deze recente aanvallen zijn al zichtbaar: meerdere keren per dag zijn er lange stroomonderbrekingen. Helaas zien de vooruitzichten er somber uit

Hulpverlening

Het zijn 1.000 moeilijke, maar ook dankbare dagen geweest. Waar nodig hebben we duizenden families kunnen helpen evacueren, vooral uit oorlogsgebieden. Gelukkig hebben we geen noemenswaardige incidenten meegemaakt. Onze busjes en grote bus zijn gespaard gebleven van raket- of droneaanvallen.

De 20 gaarkeukens die we hier ondersteunen, kunnen hun werk blijven doen dankzij de generators, en de voedselbedeling gaat onverminderd door. Deze winter hopen we duizenden voedselpakketten van ruim 10 kilo in te pakken en uit te delen.

Jullie gebeden waren en zijn als ‘brandstof’ voor ons werk – daarvoor zijn we enorm dankbaar!

19 november 2024

Uitgerekend vandaag brengen we 7 olim (immigranten) vanuit het oorlogsgebied naar Kishenov, als voorbereiding op hun 'vlucht' naar Israël aanstaande donderdag.

Dit lied hebben we vaak gezongen en zullen we nog regelmatig blijven zingen:

In de onderstaande video vertelt Koen over de reis richting Israël met 7 olim. Met hun bagage staan ze klaar voor vertrek. Het is een emotioneel moment: ze laten hun land achter, maar kijken vol hoop uit naar een nieuwe toekomst in Israël.