De evangelist Lukas vermeldt allerlei geografische en historische details waarmee hij de geboorte van Christus hecht verankert in het leven van Israël en in de wereldgeschiedenis. Maar wat hebben de herders daarmee te maken?

Er is vaak gezegd dat herders zo’n beetje de onderkant van de samenleving vormden, ze waren het uitschot waar anderen hun neus voor ophaalden. Misschien was dat wel zo. Maar aan de andere kant is in het Oude Testament de herder bij uitstek het beeld van een goede koning, ja, van God zelf (Psalm 23). Mozes vergelijkt aan het einde van zijn leven het volk Israël met schapen die geen herder hebben en Jezus zegt dat later ook. Een goede herder is dus van levensbelang. Jezus is die goede Herder.

Deze herders bevonden zich in de velden rond Bethlehem, de stad van koning David. Was David niet ook een herder in diezelfde streek geweest? Joodse bronnen vertellen dat het niet zomaar schapen waren in de velden van Efrata, maar dat de lammeren voor de tempeldienst daar vandaan kwamen. Mogelijk wil Lukas ook een verbinding met de tempeldienst leggen. De heerlijkheid van de Heere was in de (eerste) tempel aanwezig en is nu bij de herders in de gedaante van de engel (vers 9) en van een Kind in een kribbe.