Ik sta er niet altijd bij stil, maar alles ligt dus in de handen van de Zoon. Het zijn woorden die we vinden in Lucas 10:22, maar ook in het Evangelie van Matteüs (11:27) en Johannes (3:35). En wat een diepe betekenis hebben deze woorden.

In dit besef heeft Jezus tijdens de maaltijd voor Zijn sterven het brood gebroken en de wijn laten rondgaan. Hij wist dat Hij de autoriteit had om het begin van het Nieuwe Verbond aan te kondigen, wat niets anders was dan de voorbereiding van Gods kinderen op de komst van het Koninkrijk. Hij zou straks op de Pinksterdag de gaven daarvan uitdelen aan Zijn volk. Maar Hij realiseerde zich ook dat Hij zelf in volkomen toewijding aan Zijn Vader de zonden zou wegdragen. Zijn bloed zou Israël reinigen op de drempel van de toekomende eeuw.

Heerlijkheid voor Israël

Maar dat Hem alle dingen zijn overgegeven, betekent nog meer. Het betekent dat de Vader Hem heeft opgedragen alles te vervullen wat Hij beloofd had. Niemand anders dan Hij zal het mogelijk maken dat de kinderen van Israël zullen terugkeren uit de verstrooiing. Jezus weet dat zij thuishoren op de navel van de aarde, rond de voetbank van Gods voeten, in Jeruzalem. Als de Zoon heeft Hij immers zelf de profeten Gods beloften in de mond gelegd (1 Petrus 1:11).

De Vader heeft Hem de eeuwige oude gemeente, de kudde van Zijn volk toevertrouwd. De Hebreeënbrief zal dat onder de aandacht brengen als het de oude psalmen citeert en betrekt op de Zoon: “Uw Naam zal Ik aan mijn broeders verkondigen” en “Ziehier ik en de kinderen die God Mij gegeven heeft’ (Hebreeën 2:12-13). Om vervolgens te verkondigen dat Hij hen bevrijd heeft van de angst voor de dood en dat God Zich zo ontfermd heeft over het nageslacht van Abraham.

God heeft Hem opgedragen dát te doen waar Maria en Zacharias van zongen: de bevrijding van Israël van allen die de Joden bestrijden en haten. Hij zal de wereld straks richten. God heeft de Zoon ook het oordeel in handen gegeven. Jezus moet Jeruzalem weer tot een lof op aarde maken (Jesaja 62) en de eeuwenoude puinhopen herstellen (Jesaja 49). De vertroosting van Jeruzalem waar Simeon en Hannah naar uitzagen, moet Hij tot stand brengen.

Licht voor de volken

Jezus is het ook Die Gods Naam bekend moet maken als een Licht voor de volken (Jesaja 49:6). Daarom zal Hij Zijn leerlingen uitzenden naar de heidenen. Ook zij mogen delen in het heil.

De Heere is de God van Israël, maar ook de Koning van de wereld! Paulus, door Jezus persoonlijk aangesteld, zal de heidenen oproepen om deel te nemen aan de aanbidding en de lofprijzing die Israël al eeuwen gaande houdt (Romeinen 15:8 v.v.). Het heiligen van Gods Naam, daar gaat het immers om, uit liefde voor de Heere.

De Messiaanse tijd

Joden spreken graag over de Messiaanse tijd. En daarmee bedoelen zij dat de komst van de Messias gaande is en dat de beloofde Messias niet werkeloos toekijkt als er van alles gebeurt met Israël. En zij hebben gelijk: de terugkeer, het opnieuw bewonen van het land, de eigen onafhankelijkheid, het toevallen van Jeruzalem, Judea en Samaria, is geen mensenwerk.

De Messias komt, Zijn hand is in alles al te zien en Zijn voetstappen zijn te horen.

Verwachting

Maar Israël spreekt ook over de weeën die voorafgaan aan de komst van Gods Koninkrijk.

De woorden van Jezus staan diametraal tegenover de woorden van de satan die claimt dat hém de macht over alles is geschonken (Lucas 4:5). En het is niet helemaal grootspraak: God heeft inderdaad de wereld die Hem verwerpt, overgegeven aan de zonde (Romeinen 1). Dat betekent verzet, opstand, oorlog om Jeruzalem en lijden. Lijden van Gods kinderen en niet minder lijden van God Zelf en Zijn geliefde Zoon. En dan toch weten we dat het heil en de toekomst zeker zijn. En als we ergens die verwachting mogen koesteren, is het omdat het besloten ligt in de trouw van God.

Je zou kunnen zeggen dat de grote crisis van de geschiedenis het moment is geweest waarop de Vader de Zoon Zelf, aan Wie Hij alle dingen heeft overgegeven (!) overgaf uit liefde voor ons… En dan uit de dood deed opstaan in het licht van de eerste dag. In dat wonder is alles zeker geworden: de overwinning op de dood en de macht van het kwaad, de toekomst van Israël en van de kerk, de toekomst van de aarde. De Zoon heeft alles volbracht en zal alles volbrengen. En ook nu heeft Hij alles in handen.

Christenen voor Israël wenst u gezegende en verwachtingsvolle Kerstdagen toe.