De keuze om Jom Hasjoa vlak bij Pesach te plaatsen was natuurlijk niet toevallig. Het woord “holocaust” is oorspronkelijk afgeleid van het Griekse woord holokauston, wat “een volledig (holos) verbrand (kaustos) offer” betekent. Het Hebreeuwse woord “Shoah” heeft zijn bijbelse wortel in de term “shoah u-meshoah” (woestenij en verlatenheid), dat voorkomt in zowel het Bijbelboek Zefanja (1:15) als in het Bijbelboek Job (30:3).

Pesach is natuurlijk de viering van het offer van het onschuldige lam, waardoor Gods volk werd bevrijd. Zo zijn de Shoah en de Exodus voor het Joodse volk diep met elkaar verbonden.

Jom Hasjoa heeft niet alleen een grote betekenis voor Joden in Israël, maar ook voor Joden wereldwijd. Het centrale thema in alle herdenkingen is het belang van het herdenken van de gruwelijke poging tot genocide op het Joodse volk door het nazi-regime en zijn bondgenoten - het herdenken van de slachtoffers van deze catastrofe en ervoor zorgen dat een dergelijke tragedie nooit meer kan gebeuren.

Het herinnert de naties van de wereld er ook aan dat de moderne staat Israël slechts drie jaar na de verschrikkingen van de Holocaust in Europa werd geboren. Een natie werd geboren uit vernietiging.

Zoals de Shoah mogelijk werd gemaakt door de morele corruptie in Duitsland (en daarbuiten), zo worden we vandaag herinnerd aan de noodzaak om met alle macht het morele verval tegen te gaan die de opkomst van het nazisme mogelijk maakte.

Vandaag de dag zijn we getuige van een diep verontrustend geestelijk verval en morele verwarring in het Westen – een onvermogen om het verschil te begrijpen tussen goed en kwaad, tussen waarheid en leugens. In dit morele en politieke vacuüm krijgen de machten van de duisternis en het kwaad steeds meer ruimte.

In dit licht moeten we ook de bewering begrijpen die vandaag de dag vaak wordt geuit - dat Israël een nieuwe holocaust aan het plegen is in Gaza. Dit is natuurlijk een totaal verwrongen en verdraaide voorstelling van de waarheid. Zoals de Israëlische jurist Aaron Barak opmerkte, is het “de misdaad van Kaïn toerekenen aan Abel”. Het slachtoffer van geweld wordt tot agressor gemaakt. Israël is zeker niet perfect, maar het probeert niet de Palestijnen of de mensen van Gaza uit te roeien of te vernietigen. Integendeel: Israël voert een dodelijke oorlog tegen een vijand die uit is op de vernietiging van Israël. Als Israël wil overleven, heeft het maar één keuze: Hamas en zijn bondgenoten uitroeien. Het enorme aantal Palestijnse doden in Gaza is een direct gevolg van de zonden van de leiders van Gaza - Hamas en zijn bondgenoten, evenals hun revolutionaire islamitische sponsors in Teheran - die een verwoestende religie aanhangen met als kerndoel de uitroeiing van het Joodse volk.

En daarom zijn zowel Jom Hasjoa als de huidige tragedie in Gaza een herinnering dat alle volkeren van de wereld Gods toorn zullen aanschouwen op de Dag des Oordeels. God kan de zonde niet tolereren, inclusief de pogingen om Zijn gekozen verbondsvolk te vernietigen.

Maar Gods oordeel gaat uiteindelijk niet over vernietiging, maar over leven. Het oordeel over de volken is verbonden met de komst van de Messias, de Zoon van David, in macht en heerlijkheid, die tegelijkertijd ook de geboorte van het Koninkrijk van gerechtigheid en vrede zal inluiden.

Laten we erkennen dat het falen van onze naties om het recht van het Joodse volk op een veilig thuisland te steunen, heeft bijgedragen aan het toenemende antisemitisme en de aanvallen op Israël. Laten we berouw hebben over onze eigen zonden en bidden voor de Vrede van Jeruzalem en de komst van de Vredevorst.

Dan “zal de Heere HEERE de tranen van alle gezichten afwissen en de smaad van Zijn volk wegnemen van heel de aarde” (Jesaja 25:8).