Het lijkt erop alsof de media door hun woordkeuze goed hun best proberen te doen een beeld neer te zetten van onschuldige Palestijnen die voor niets in de gevangenis zijn beland. Dit gebeurt niet alleen door hun woordkeuze, maar ook doordat ze regelmatig belangrijke feiten over de vrijgekomen Palestijnse terroristen weglaten, zoals bij de vijftienjarige Mahmoud Aliowat.

Hij kwam bij de eerste uitwisseling op zondag 19 januari vrij. In nieuwsberichten werd sterk de nadruk gelegd op het feit dat hij de jongste ‘gevangene’ was die vrijkwam. De reden waarom hij vastzat, werd verzwegen. Eén nieuwsbericht ging zelfs zo ver om te beweren dat het onduidelijk was waarom Aliowat vastzat.

Wellicht probeerden de media met dit framen een beeld op te wekken bij de lezer van een meedogenloos Israël dat een onschuldig kind had gevangengezet. Zo onschuldig bleek Aliowat niet te zijn, want toen hij nog maar dertien jaar was, schoot hij twee mensen neer in Jeruzalem.

Ernstige misdrijven

In vergelijking met de misdaden van andere vrijgekomen Palestijnse terroristen valt de misdaad van Aliowat ‘nog mee’. Op donderdag 30 januari kwamen bijvoorbeeld Zakaria Zubeidi en Muhammed Abu Warda vrij. Zubeidi was leider van de Al-Aqsa Martelarenbrigade in Jenin. Hij heeft tijdens de Tweede Intifada meerdere aanslagen georganiseerd.

Abu Warda is onder andere verantwoordelijk voor een bomaanslag, waarbij 44 mensen omkwamen. Hij werd veroordeeld tot 48 keer levenslang. Dat is een van de langste straffen die Israël ooit gegeven heeft. Beide mannen zijn veroordeelde terroristen, maar dat is zeker niet af te lezen aan het woord ‘groep Palestijnen’.

Dodelijke stenen

Bovendien is het opvallend dat veel media wél altijd even moeten vermelden dat onder de vrijgelaten Palestijnse terroristen zich meestal mensen bevinden die alleen maar opgepakt zijn voor het gooien van stenen of het plaatsen van pro-Palestijnse teksten op sociale media. Alsof beide misdrijven niet veel voorstellen.

Helaas is het gooien van stenen niet zo onschuldig als vaak wordt gebracht. Verschillende Israëli’s zijn hierdoor vermoord. In 2011 bijvoorbeeld raakte een steen de auto van Asher Palmer en zijn zoontje Yonatan. Beiden werden gedood. Omdat de steen naar een rijdende auto werd gegooid, had de steen volgens de rechter een snelheid vergelijkbaar met die van een afgevuurde kogel.

Daarnaast gaan pro-Palestijnse uitingen op sociale media in veel gevallen over de verheerlijking van terreur, ‘martelaren’, of terreurorganisaties zoals Hamas, wat simpelweg strafbaar is. En dat is zeker niet alleen het geval in Israël.

Terrorisme loont

De manier waarop westerse media de uitwisseling van gijzelaars en Palestijnse terroristen framen, wekt de indruk dat ze hetzelfde narratief volgen als de Palestijnen zelf: een gevangen Palestijn is geen terrorist maar een ‘legitieme strijder’ tegen de Israëlische bezetting.

We hebben allemaal de beelden gezien van hoe deze ‘legitieme strijders’ met gejuich werden ontvangen in de Westbank. Ze krijgen echter niet alleen roem en eer. Volgens Palestinian Media Watch ontvangen de vrijgekomen terroristen gezamenlijk een bedrag van omgerekend 135 miljoen euro. Meer dan driehonderd van hen krijgen elk 270.000 euro.

Terreur loont dus. Deze realiteit is echter in veel berichtgeving niet terug te vinden.