Toch zegt de gouden regel van Israël dat als een plaats een naam heeft - hoe onbeduidend die ook lijkt - er iets gedenkwaardigs is gebeurd. Dat is ook het geval met Airplane Hill. Bovenop de nederige heuvel staat een klein monument dat wordt schoongehouden door kinderen van de nabijgelegen lagere school. De inscriptie herinnert aan de 21-jarige Dan Givon, een Israëlische piloot wiens vliegtuig tijdens de Zesdaagse Oorlog van 1967 werd neergeschoten en neerstortte op de plaats waar nu het monument staat.

Dan Givon

Dan groeide op in een kibboets in het noorden van Israël. De inmiddels bejaarde kibboetsleden herinneren zich hem nog als het kind dat een muziekgroep oprichtte en liedjes schreef over de schoonheid van het land Israël. Als hij niet zong, dan droomde Dan ervan om piloot te worden. Toen de tijd rijp was en hij zijn school had afgemaakt, werkte hij hard om in vorm te komen zodat hij bij de luchtmacht kon. Hij voltooide de zware opleiding die mentale en lichamelijke fitheid vereiste, evenals een brede kennis van luchtvaartmechanica. Dan had net zijn militaire brevet behaald, toen de Egyptische en Syrische troepen aan de grenzen van Israël stonden en opriepen tot de vernietiging van de jonge Joodse staat. Het was de dag voor wat de Zesdaagse Oorlog zou worden. Twee dagen na de ceremonie verdedigde de jongeman in zijn vliegtuig Jeruzalem tegen de Jordaanse artillerie.

De Jordaniërs werden versterkt op wat nu Airplane Hill is. Ze hadden een netwerk van tunnels gegraven, in de hoop Joodse buurten te bestormen en de Joden te doden. De Israëlische luchtmacht stuurde vier vliegtuigen om het bolwerk te vernietigen. Danny, een van de piloten, vloog over de heuvel op zeer lage hoogte en probeerde zijn vliegtuig onder een hoek te kantelen om de Jordaniërs te vernietigen. Helaas kon hij het luchtafweergeschut niet ontwijken en werd hij vol geraakt. Hij stortte neer op de heuvel en werd onmiddellijk gedood. Om hun belofte na te komen om nooit een man achter te laten, werden twee soldaten op weg gestuurd om het lichaam van Dan uit het brandende vliegtuig te redden. Het noodlot sloeg toe. De mannen stapten op mijnen en raakten ernstig gewond.

Toen het nieuws over de dood van Dan en de gewonde soldaten de kibboets bereikte, waren de mensen er kapot van. Een andere zoon van een stel kibboetsleden was de dag ervoor ook gedood.

Een van de velen

Dan zou slechts een van de duizenden jongeren worden die zijn gesneuveld in de strijd ter verdediging van Israël. Het zijn allemaal gewone kinderen met buitengewone moed. Hun toewijding en onverschrokkenheid heeft generaties Israëli's in staat gesteld in ons land te leven. De twee soldaten die probeerden Dans lichaam te vinden, hebben na de oorlog allebei hun zoon Dan genoemd. Hiermee vervulden ze het onuitgesproken gebod dat we in Israël altijd gewone mensen die onbaatzuchtige, buitengewone dingen doen, moeten eren en gedenken.