De ogen van Israël

Enkele weken geleden werden vier Joodse vrouwelijke soldaten vrijgelaten door Hamas. Ze werkten op een militaire basis in het Zuiden van Israël, waar ze dag en nacht speurden naar ongeregeldheden. Ze hadden hun leidinggevenden gewaarschuwd dat er verdachte bewegingen waren bij de grens met Gaza. Maar er werd niet naar hen geluisterd.

Twee miljoen terroristen

Omdat hun waarschuwingen in de wind geslagen werden, hebben deze jonge soldaten daar zelf de prijs voor moeten betalen. Ze zijn weggesleurd, uitgehongerd, bedreigd, geïntimideerd en constant bewaakt door gewapende mannen. Een van die vrouwen is Liri Albag. Ze zei na haar vrijlating dat er twee miljoen terroristen wonen in Gaza. Zelfs kinderen bespotten en bespuwden haar.

Vlak na 7 oktober 2023 werden er tijdens een bijeenkomst van Christenen voor Israël posters uitgereikt met een foto van een van de gegijzelden. Mijn man en ik kregen de foto van diezelfde Liri Albag, een van die jonge soldaten. We hebben trouw voor haar vrijlating gebeden. En nu is ze, God zij dank, bevrijd. Over haar heb ik indertijd een artikel voor onze website geschreven: ‘Een ketting voor Liri’

Jaren geleden brachten mijn man en ik, met enkele anderen, een bezoek aan zo’n militaire basis in Israël, waar jonge vrouwen de grens met Gaza dag en nacht bewaken. Ik heb toen over ons bezoek een verslag geschreven: ‘De ogen van Israël’. Ik wil een gedeelte van dit verhaal graag opnieuw met u delen. Het gaat over het belangrijke werk van LIri en de andere gegijzelde vrouwelijke soldaten.

De ogen van Israël

Beeldschoon zijn ze, met hun donkere ogen en lange, golvende haren. Vier soldatenmeisjes zitten in een barak bij elkaar en bewaken de grens van Israël langs de Gazastrook. Als we aankomen om hen te bezoeken, kunnen we eerst niemand vinden. Het ziet er allemaal troosteloos en verlaten uit. Wat lege, vervallen barakken, denken we.

Maar als we even verder lopen, komt er een meisje in soldatentenue naar buiten en nodigt ons uit om binnen te komen. Een van de meisjes ligt nog te slapen. De anderen zijn klaar wakker en houden op grote monitoren alles in de gaten. Ze wisselen elkaar af, en om de beurt zitten ze achter het radarscherm om te kijken wat er langs de grens met Gaza gebeurt.

Ze bestuderen nauwlettend iedere beweging op de schermen en kijken dag en nacht uit naar terroristen, die een aanslag in Israël willen plegen. Ze zijn trots op hun werk en op deze manier hebben ze al heel wat onheil kunnen voorkomen. - Maar helaas niet op 7 oktober 2023, omdat hun zorgen weggewimpeld werden.

De Bewaarder van Israël

De veiligheid van Israël niet alleen in handen van deze dappere vrouwen. Israël heeft een Bewaarder die machtig is boven bidden en denken. De Psalmist spreekt ervan in Psalm 121:

“Uw Bewaarder zal niet sluimeren. Zie, de Bewaarder van Israël sluimert noch slaapt. De Heere is uw Bewaarder.”

— Psalm 121

De God van Israël waakt over Zijn volk, en zal niet toestaan dat het uit zijn land verdreven zal worden:

“Hij gedenkt voor eeuwig aan zijn verbond, - het woord, dat Hij gebood aan duizend geslachten – dat Hij met Abraham sloot, en aan zijn eed aan Isaäk; ook stelde Hij het voor Jakob tot een inzetting, voor Israël tot een eeuwig verbond, toen Hij zeide: U zal Ik het land Kanaän geven als het u toegemeten erfdeel.”

— Psalm 105: 8-11

Israël zal tenslotte veilig in hun land wonen.

De vijanden van Israël

De vijanden van Israël razen en tieren. Ze zijn vervuld met diepe haat We hebben hun demonische spelletjes kunnen zien. We zijn diep ontzet over het lot van de familie Bibas. De kleine Kfir en Ariel zijn met de hand gewurgd. Daarna bedekt met stenen, zodat het eruit zag alsof ze bij een Israëlische luchtaanval zijn omgekomen. Het verkeerde lichaam van hun vermoorde moeder Shiri werd aan Israël overhandigd. Het bleek van een overleden Arabische vrouw in Gaza te zijn. Bewuste daad om Israël te treiteren?

Nu leven we intens mee met de familie Bibas. Er zijn eenvoudig geen woorden voor. Echter de wereld zwijgt. We horen geen protesten van Kerkleiders, maar de president van Argentinië heeft twee dagen van nationale rouw afgekondigd! De monumenten van Buenos Aires kleuren oranje. Ter herinnering aan de twee roodharige jongetjes Kfir en Ariel. Uit steun en solidariteit roept de Israëlische Ambassade in Nederland ons ook op om ons huis oranje te belichten. Het zou mooi geweest zijn als de Nederlandse regering dit voorbeeld van Argentinië gevolgd had.

De Allerhoogste heeft beloofd dat het volk Israël niet meer uit hun land verdreven zal worden. Eens zullen ze veilig in hun land wonen, omdat de God van Israël met hen is. Eens zal er recht geschieden. Onze dagtekst vanmorgen was uit Spreuken 10:29: ‘De weg des HEREN is een beschutting voor de oprechte, maar onheil voor de bedrijvers van ongerechtigheid’. Eens zullen de boeken geopend worden en komt alles aan het licht. Dan zal God het oordeel vellen. Wie kan dan bestaan? Alleen als we ons geborgen weten in het bloed van de Heere Jezus. Hij is onze gerechtigheid.

Zijn ogen

Israël mag weten dat ‘Gods ogen de hele dag over de wereld gaan, om krachtig bij te staan hen, wier hart volkomen naar Hem uitgaat (2 Kronieken 16:9)’. Onze Bewaarder waakt dag en nacht, en ziet alles. Daar mogen wij, evenals Israël, vast en zeker op vertrouwen!