Op 6 oktober 1973, om twee uur ‘s middags, werd de stilte van Jom Kippoer, de heiligste dag van het jaar, door een nieuwsflash verbroken.
Een trillende stem
Egyptische en Syrische troepen vielen de Joodse staat binnen. De nieuwslezer die het vreselijke nieuws voorlas was Aryeh Golan. Golan, wiens gewoonlijk sterke en rustige stem de natie elke ochtend om zes uur wekte, stond nu te trillen. Hij was zo geschokt dat hij zelfs zijn naam en het uur van de dag vergat bekend te maken. Zelfs nu, bijna 50 jaar later, huivert de ervaren radio-omroeper als hij aan die dag terugdenkt.
Zingend verslag geven
Zoals velen die hun carrière in de media vinden, begon ook Golan’s carrière als radiopresentator tijdens zijn diensttijd in de IDF. Hij werkte graag voor de legerradio en besefte dat hij na zijn diensttijd een radiocarrière wilde nastreven.
Golan is een van de meest gerespecteerde journalisten in Israël. Hij staat bekend om zijn zangerige stem, zijn perfecte Hebreeuws, en zijn af en toe spottende opmerkingen naar politici die het beantwoorden van moeilijke vragen uit de weg gaan. De meeste politici houden niet van een interview met de scherpzinnige omroeper. Velen geven schoorvoetend toe dat Golan hen op de een of andere manier altijd dingen laat zeggen die ze nooit van plan waren te zeggen.
Velen geven schoorvoetend toe dat Golan hen op de een of andere manier altijd dingen laat zeggen die ze nooit van plan waren te zeggen.
Maar dat is wat goede media oplevert. Zozeer zelfs dat Israël de unieke, en enigszins bizarre gewoonte heeft om ‘s ochtends ook beelden van radioprogramma’s uit te zenden. Dit is geen tv-ontbijt, zoals bekend in Europa, waar presentators lachend voor de camera met een kop koffie op een nette tafel de krantenkoppen doornemen. Dit is gewoon een op een muur geplaatste camera die de radio-omroepers vastlegt terwijl ze hun werk doen. Zo draagt geen van de omroepers make-up, of kleedt zich mooi aan voor de tv. Soms vergeten ze zelfs hun haar te borstelen. Ze lijken zich er niet van bewust dat de camera er is. Het idee van een camera in de studio is iets waar de omroepen niet dol op zijn, maar om de een of andere reden heeft deze voyeuristische tv de ochtend radioshow van Golan bekroond met de hoogste tv-waarderingen van het land. De kijker kan meekijken en – luisteren wanneer zijn favoriete radiopresentator een interview afneemt met iemand aan de telefoon, terwijl hij tegelijkertijd aantekeningen maakt voor een volgend interview of met knoppen rommelt om reclame af te spelen.
Golan als zoon
Geboren in Polen vlak na de Tweede Wereldoorlog, kwam Golan eind jaren vijftig met zijn familie naar Israël, vlak voordat het IJzeren Gordijn voor de komende veertig jaar voor Oost-Europa werd gesloten. Zoals van veel immigranten was ook Golan’s vroege jeugd moeilijk. Zijn ouders waren van hun families de enige overlevenden van de Holocaust. Zijn moeder overleefde het getto van Warschau en de concentratiekampen, en zijn vader sprong uit een trein die op weg was naar vernietigingskamp Treblinka. Toen de oorlog eindigde, dacht zijn vader dat hij de laatste overlevende Jood ter wereld was. De jonge Golan had aanleg voor talen en pakte het Hebreeuws zeer snel op. Zijn ouders vonden het moeilijk om Hebreeuws te leren of werk te vinden. Ze waren dus volledig afhankelijk van hun jonge zoon om hen te helpen functioneren in Israël.
Ondanks de moeilijkheden voelde het gezin zich veilig. Golan herrinerd zich de verbazing van zijn ouders over hoe “alles plotseling Joods was”, van buschauffeurs tot politieagenten, van obers tot secretaresses, van menukaarten tot bibliotheken. Veilig zijn was een fantastisch gevoel voor hen allen, en het gaf hen de kracht om de moeilijkheden het hoofd te bieden.
Richting de radiowereld
Toen de jonge Golan de verantwoordelijkheid op zich nam om zijn overlevende ouders te helpen navigeren in een Hebreeuws sprekend land, was dat een goede opstap om de bekwame Stem van Israël en geliefde radiopresentator te worden die hij nu is. Hij spreekt nog steeds vloeiend Pools en wordt af en toe geïnterviewd voor de Poolse radio. Maar meestal is hij te vinden in zowel de studio’s als de harten van mensen in heel Israël.
Ondanks de moeilijkheden voelde het gezin zich veilig. Golan herrinert zich de verbazing van zijn ouders over hoe “alles plotseling Joods was”, van buschauffeurs tot politieagenten, van obers tot secretaresses, van menukaarten tot bibliotheken. Veilig zijn was een fantastisch gevoel voor hen allen, en het gaf hen de kracht om de moeilijkheden het hoofd te bieden.
In de studio
Toen de jonge Golan de verantwoordelijkheid op zich nam om zijn overlevende ouders te helpen navigeren in een Hebreeuws sprekend land, was dat een goede opstap om de bekwame Stem van Israël en geliefde radiopresentator te worden die hij nu is. Hij spreekt nog steeds vloeiend Pools en wordt af en toe geïnterviewd voor de Poolse radio. Maar meestal is hij te vinden in zowel de studio’s als de harten van mensen in heel Israël.