Dit conflict bereikt zijn hoogtepunt wanneer het Joodse volk (ten minste gedeeltelijk) is teruggekeerd naar het land en de volken “verzameld” worden tegen Jeruzalem (Zacharia 12-14). (Interessant is dat de Heer het is die de volken verzamelt om tegen Jeruzalem te strijden (Zach. 14:2), en het is de Heer die tegen die volken vecht - Zach. 14:3).

De internationale politieke druk om een Palestijnse staat te creëren met Oost-Jeruzalem als hoofdstad heeft een nieuw niveau bereikt. De laatste ontwikkeling is dat de Arabische Groep, vertegenwoordigd door Syrië, de Beweging van Niet-Gebonden Landen (NAM) en de Organisatie voor Islamitische Samenwerking (OIC), deze week op 9 september een brief hebben gestuurd naar het voorzitterschap van de Algemene Vergadering (AV) met het verzoek om de "spoedige hervatting" van de Tiende Speciale Spoedzitting van de AV, "om het lidmaatschap in staat te stellen dringend vervolg te geven aan het Advies van het Internationaal Gerechtshof (ICJ) over de juridische gevolgen van Israëls beleid en praktijken in de Bezette Palestijnse Gebieden...". Ze stelden voor "de zitting te hervatten op 17 september 2024, met de bedoeling om op 18 september 2024 actie te ondernemen over deze dringende kwestie".

De Arabische Groep, NAM en OIC handelen namens de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie (PLO) – de entiteit die in 1964 door de Arabische staten is opgericht en wiens doel blijft de vernietiging van de Joodse staat Israël. De PLO manifesteert zich op het wereldtoneel als "de Staat Palestina", hoewel Palestina nog niet voldoet aan de voorwaarden van staatsvorming.

Het “Bezet Palestijns Gebied” omvat de Oude Stad van Jeruzalem en de omliggende gebieden, Judea en Samaria, en de Gazastrook.

Dit PLO/Arabische/NAM/OIC-voorstel is gebaseerd op het recente (19 juli) Advies van het ICJ betreffende de aanwezigheid van Israël in de betwiste Palestijnse gebieden. Het Hof was van mening dat de aanwezigheid van Israël in deze gebieden onwettig is en dat Israël zich "zo snel mogelijk" uit deze gebieden moet terugtrekken. Het Hof spreekt niet over Palestijnse staatsvorming als zodanig, maar stelt wel dat de Palestijnen het fundamentele recht hebben om hun eigen politieke toekomst te bepalen – een recht dat zwaarder weegt dan Israëls rechten op veiligheid.

Het ICJ-advies is sterk bekritiseerd door verschillende rechters van het Hof zelf. De vice-president van het ICJ, rechter Julia Sebutinde, schreef in haar afwijkende mening dat het ICJ-advies een eenzijdig juridisch en historisch narratief heeft aangenomen. Daardoor negeert het de concurrerende soevereine aanspraken op het grondgebied van het voormalige Britse Mandaat van Palestina en de veiligheidszorgen van Israël. Volgens het Haagse Initiatief voor Internationale Samenwerking (thinc.) is het Advies diep gebrekkig en zou het niet moeten worden onderschreven.

De oproep aan Israël om zich eenzijdig terug te trekken uit Oost-Jeruzalem en de Westelijke Jordaanoever is uiterst gevaarlijk. De veiligheid op de Westelijke Jordaanoever is zeer onstabiel. Sinds 7 oktober is de steun voor Hamas in Gaza en de Westelijke Jordaanoever meer dan verdrievoudigd.

In deze periode is ook de activiteit van Hamas in de regio toegenomen. Als Israël zich terugtrekt uit de Westelijke Jordaanoever, is het zeer waarschijnlijk dat Hamas en andere jihadistische groepen, gesteund door Iran, snel het machtsvacuüm zullen opvullen, de al verzwakte Palestijnse Autoriteit zullen ondermijnen en de controle over het gebied zullen overnemen.

Dit zou een nog grotere existentiële bedreiging voor Israël vormen, met een grotere kans op een grootschalige regionale oorlog dan ooit tevoren, met de potentie om het Midden-Oosten verder te destabiliseren en, bij uitbreiding, de wereld.

En het zal leiden tot meer conflict en geweld. Begrijpelijkerwijs weigert Israël de volledige controle over de stad Jeruzalem en het grootste deel van de Westelijke Jordaanoever op te geven zonder onderhandeling van een vredesakkoord met de Palestijnen, zoals voorzien (en vereist) door de Oslo-akkoorden.

De ervaring in Gaza sinds 2007 (Israël trok zich in 2005 eenzijdig terug uit de Gazastrook en Hamas nam daar in 2007 de controle over) heeft eenvoudigweg aangetoond dat het verlaten van door Israël gecontroleerd gebied onvermijdelijk Hamas en andere islamistische jihadgroepen, die zich inzetten voor de vernietiging van Israël, zal aanmoedigen en versterken, en zal leiden tot verdere terreuraanslagen tegen Israëlische burgers.

Afgezien van deze praktische, strategische/militaire en juridische zorgen, zou een besluit om Israël te verplichten deze gebieden te verlaten effectief betekenen dat Jeruzalem opnieuw wordt verdeeld en dat het Joodse volk wordt verhinderd te wonen in Judea en Samaria – hun Bijbelse en historische thuisland.

De voorwaarden worden dus geschapen voor een grote botsing tussen Israël en de Verenigde Naties, waarin het recht van het Joodse volk om in de stad Jeruzalem te wonen een centrale rol zal spelen.

Bid voor de wereldleiders, die in New York zullen zijn voor de opening van de 79e zitting van de Algemene Vergadering, dat zij wijs zullen handelen.

Bovenal, laten we bidden voor de vrede van Jeruzalem en de komst van de Messias die over de naties zal regeren op de troon van zijn vader David (d.w.z. in Jeruzalem), te midden van zijn volk Jacob (d.w.z. het Joodse volk): Lukas 1:31-33.