Deborah overleefde als driejarige peuter de oorlog en verbleef in drie concentratiekampen, waaronder Ravensbrück. “Ik dank G'd iedere dag dat ik er nog ben”, vertelt ze. Dat ze na de oorlog nog leefde, zag ze als een opdracht om haar leven in dienst te stellen van de mensheid. Toen de zieke Menachem op haar pad kwam, wist ze wat haar te doen stond. Zo werd Zichron Menachem opgericht (ter herinnering aan Menachem).

We vragen haar naar de komende activiteiten voor de verwendag in Israël.

Waarom organiseert u een extra 'verwendag'?

“Omdat de oorlog deze ernstig zieke kinderen extra treft vanwege hun uitzichtloze situatie en daarbij hebben ze nog de stress van de oorlog. Zo'n verwendag kan dan wonderen doen. Het is een droom die uitkomt en daardoor vergeten ze even hun pijn, verdriet en angst. Ook het regelmatig moeten rennen naar de schuilkelder – als ze dat al kunnen – om daar bescherming te zoeken, is hartverscheurend.”

Wat houdt zo'n verwendag in?

“Een dagje uit met vriendjes en vriendinnetjes naar een pretpark, of een bezoekje aan een legerbasis om met een soldaat op een jeep mee te rijden, vinden sommige kinderen helemaal geweldig. Andere kinderen willen graag bungeejumpen, of een mooie beautydag beleven. Je kan het zo gek niet bedenken of Zichron Menachem probeert het voor ze te realiseren.”

Komen de kinderen uit het hele land?

“Jazeker! Ze komen zonder onderscheid uit heel Israël. Wij zijn er voor alle ernstig zieke kinderen, of ze nou Joods, christelijk, Palestijns of Arabisch zijn.”

Hoe komt Zichron Menachem met deze kinderen in contact?

“Zichron Menachem heeft een dagopvang in Jeruzalem waar deze kinderen met hun begeleiders naartoe kunnen komen, genaamd: 'Huis van mijn dromen'. In deze dagopvang wordt muziek gemaakt, er is een filmzaal, een snoezelkamer, en nog meer, zoals een kapsalon met pruiken voor kinderen die door hun behandelingen geen haar meer hebben. De kinderen van deze dagopvang worden uitgenodigd voor de verwendag, maar Zichron Menachem gaat ook langs ziekenhuizen waar kinderen te ziek zijn om naar de dagopvang te komen.”

Kent u deze kinderen persoonlijk?

“Ja, veel kinderen die naar de dagopvang komen ken ik, maar er komen ook steeds nieuwe kinderen bij. Omdat ik al dertig jaar voor Zichron Menachem werk, heb ik veel kinderen zien komen en leerde ik ze beter kennen.”

Wanneer staat er weer een Nederlandse vakantieweek voor deze kinderen op het programma?

“Hoewel ze ook weleens een weekje naar Engeland of Frankrijk gaan, staat Nederland bovenaan op hun verlanglijstje. We hebben op dit moment nog geen nieuwe vakantieweek in Nederland gepland, maar zodra er een nieuw verzoek komt, sta ik gelijk weer in de steigers en wil ik me daar helemaal voor geven. Als G'd mij de gezondheid geeft, blijft Zichron Menachem altijd mijn levensdoel en zal ik me inzetten voor deze zieke kinderen!”, voegt Deborah er gemotiveerd aan toe.