Voor de minder ingevoerden in ’s lands topografie en het daaraan gekoppelde taalgebruik: het is dus niet ‘in’ Urk, maar ‘op’ Urk, want omdat Urk een eiland was en je niet in een eiland woont, maar op een eiland, is Urk weliswaar heden geen eiland meer, maar ‘op’ blijft!

Bij de opening van de tentoonstelling, voorafgaande aan de ontvangst op Urk, was ook de ambassadeur van Israël aanwezig die, en dat gaf mij een heel fijn gevoel, aan de burgemeester van Jeruzalem uitlegde dat ik mij inzet binnen de NL-politiek, of beter geformuleerd, binnen het NL gepolder, voor de belangen van Israël.

Het was een geweldig samenzijn met 250 vrienden van Israël dat begon met een indrukwekkende samenzang van Jeroesjalajim sjel zahav, maar dan in de vertaling. Iedereen stond op, alsof het Wilhelmus werd gezongen of het Hatikwa. Er werd geld ingezameld voor een knutselbus die door de wijken van Jeruzalem moet gaan rijden om kinderen te stimuleren om muziek te maken, te relaxen, tot zichzelf te komen. Klinkt wellicht niet aaibaar, maar is van groot belang, speciaal in tijden van spanning. Ikzelf heb tijdens mijn toespraak aangegeven dat ik als vrijwilliger graag aan de Knutselbus een bijdrage wil leveren. Als ik in Israël ben, dan zal ik als vrijwilliger meerijden met de knutselbus, die de Zaza-bus wordt genoemd, en met mijn triangel een muzikale bijdrage leveren.

Vandaag geef ik mijn tweewekelijkse- sjioer-online weer. Vanochtend een schitterende bar mitswa in Almere, tot nu toe twee probleemtelefoontjes en nu mijn sjioer van dadelijk voorbereiden en drie derasjot, toespraken, en twee lezingen. Morgenavond ingaande sjabbat en daarna aansluitend twee dagen Sjawoe’ot in Maastricht. Even weg, drie dagen relaxen en dan direct daarna naar Londen, vanwege de jaartijd van mijn schoonmoeder. Vannacht een storing van het vaste netwerk en mijn provider en dus kon ik mijn e-mails niet beantwoorden en mijn dagboek niet schrijven, want gewoon met inkt iets aan het gewone papier toevertrouwen, bestaat niet meer.

Veel representatie dus, aanwezig zijn, toespraakje hier en toespraakje daar, bemoedigen en waarschuwen. Maar, met Sjawoe’ot in aantocht vraag ik me toch af of representatie des rabbijns is. Misschien toch iets meer lernen en minder politiek. Bij de berg Sinai werd de Thora aan ons gegeven, niet de politiek, vermoed ik!