Sluiten

Zoeken.

Artikelen

Activiteiten

Kennisbank

Podcasts

Projecten

Publicaties

Videos

Overig

Een typische dag in Israël

Door Joanne Nihom - 

18 juni 2021

Een typische dag in Israël

Tijdens haar ochtendwandeling spotte Joanne een jakkhals.

Mijn vroege ochtendwandeling. De avocadogaarde die speelt met de schaduwen van een ontwakende zon. Stekels van een stekelvarken, waarschijnlijk in de rui. In mijn verbeelding ligt het beestje te rollen in het droge zand en ontdekt plotseling dat hij een paar van zijn pennen mist.

Het zijn van die gelukkige momentjes die de rest van de dag bepalen. Ook de trots kijkende, wat nieuwsgierige jackhals. Maar wat mijn dag echt vrolijk maakte, was een bericht van een vriend die in ons dorp woont. Hij stuurde het me in het Engels en ik vertaalde het.

In de Arabische taal bestaan twaalf verschillende woorden om vriendschap te omschrijven.

  • Zameel - iemand die je toeknikt als je hem ontmoet.
  • Jalees - iemand met wie je het prettig vindt om een ​​tijdje te zitten.
  • Sameer – iemand waar je een goed gesprek mee hebt.
  • Nadeem - een drinkmaatje (alleen thee) die je zou kunnen bellen als je vrij bent.
  • Sahib - iemand die bezorgd is om je welzijn.

Nu komen we bij de echte vriendschappen:

  • Rafeeq - iemand op wie je kunt vertrouwen, iemand met wie je bijvoorbeeld mee op vakantie gaat.
  • Sadeeq - een echte vriend, iemand die vriendschap met je sluit zonder bijbedoeling.
  • Khaleel - een intieme vriend, iemand wiens aanwezigheid je gelukkig maakt.
  • Anees - iemand met wie je je echt op je gemak en vertrouwd voelt.
  • Najiyy - een vertrouweling
  • Safiyy - je beste vriend, iemand die je hebt verkozen boven alle andere vrienden.
  • Qareen - iemand die onafscheidelijk van jou is.

Wat een mooie verdeling. In het Ivriet noem ik een goede vriend vaak ‘Aggie’, een soort van troetelnaam en komt van het woord ‘Ag’ dat broer betekent. Chaweer is een vriend, Chawera een vriendin.

Iets later op de ochtend moet ik even naar het buurdorp. Als ik ons dorp uit rijd,  sta ik gelijk in een file. Medeweggebruikers proberen op allerlei slimme manieren de file te ontwijken, maar juist hun gedrag veroorzaakt nog meer ellende. Ik probeer me rustig te houden en wat afleiding te zoeken en zing luid mee met de muziek die uit mijn autoradio komt. Aan de kant van de weg zie ik plotseling de geitenhoeder met zijn geiten lopen. De geiten manoeuvreren tussen de olijfbomen door. Nooit heb ik er één de weg op zien lopen. Een oude kunst. Van vader op zoon. Generaties lang.

Dan is er een bericht op de radio dat er alweer tien branden zijn uitgebroken langs de grens met Gaza, veroorzaakt door brandende ballonnen. Ze zijn door de wind meegenomen vanuit Gaza. Het blijft verschrikkelijk, nooit rust.

Een typische dag in Israël … je verveelt je er nooit.

Bestel het boek

Over grenzen

joannenihom-cirkel

De auteur

Joanne Nihom

Onze journaliste Joanne Nihom woont al enige jaren in Israël. “Israël is voor mij thuiskomen, onderdeel zijn van een ongelofelijke uitdaging. Israël is voor mij het land, de zee, de...

Doneren
Abonneren
Agenda